Εισαγωγικό σημείωμα
Ο Ελευθεροτεκτονισμός και γενικά οι «μυστικές» εταιρείες την εποχή που ήταν στην ακμή του το κοινωνικό ζήτημα, αν και αστικές ενώσεις συχνά συμμάχησαν με τις «νηστικές» δυνάμεις του προλεταριάτου στην προσπάθεια για την χειραφέτηση ή έστω την ανατροπή των αυτοκρατοριών και των Βασιλέων τους. Η σχέση αυτών των δυο δυνάμεων αρκετές φορές την περίοδο αυτή συνέκλιναν επαναστατικά ενώ από την ανάπτυξη των αστικών δημοκρατιών απέκλιναν αισθητά για να καταλήξουν μόνο θεωρίες συνομωσίας. Η συμμετοχή των Ελευθεροτεκτόνων και η δέσμευση τους για πιο κοσμικές κοινωνίες ήταν αυτή που έφερε το σχίσμα μεταξύ της Γαλλικής στοάς η οποία προέκρινε την κοσμικότητα και αρνήθηκε την πίστη σε κάποιο ανώτερο ον για την εισδοχή στις μεγάλες ανατολές (στοές) της στον παγκόσμιο τεκτονισμό. Η συμμετοχή των Ελευθεροτεκτόνων στο γαλλικό σοσιαλιστικό και αναρχικό κίνημα φθάνουν ως τις μέρες μας και αρκετές πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορου΄ν να βρουν στο αντίστοιχο βιβλίο για την ιστορία της υπεραριστερας, ενώ θα απογοητευθούν από την πολύ πρόχειρη και επιφανειακή αναφορά στο βιβλίο της Lagalisse. Σε αυτό το κείμενο γίνεται αναλυτική αναφορά στην συμβολή και συμμετοχή των Ελευθεροτεκτόνων στην Παρισινή Κομμούνα. Θεωρώ ότι αυτό κλείνει προς το παρών μιας και η έρευνα μας ποτέ δεν τελειώνει την σειρά άρθρων για τον Κομμουνάριο και στιχουργό του ύμνου της διεθνούς αδελφό τέκτονα Eugene Pottier.
Aργύρης Αργυριάδης
Θερμοπύλες
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Κ.Π. Καβάφης
• Εισαγωγή
• Ο Γαλλο-Πρωσικός πόλεμος του 1870-71
• Η πολιορκία
• 18 Μάρτη
• Από τις 28 Μάρτη μέχρι το τέλος
• Η Ματωμένη Εβδομάδα
• Η κοινωνική πολιτική της Κομμούνας
• Τα διατάγματα
• Ο ρόλος του Τεκτονισμού στα γεγονότα της Παρισινής Κομμούνας
• ... Μετά τη Κομμούνα
• Σήμερα ...
Εισαγωγή:
Ο όρος Παρισινή Κομμούνα εμφανίστηκε, αρχικά, αναφερόμενος στην κυβέρνηση του Παρισιού κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Ο όρος ωστόσο έχει πλέον συνδεθεί αναμφίβολα με την σοσιαλιστικής κατεύθυνσης εξέγερση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι από τις 18 Μάρτη του 1871 έως τις 28 Μάη του ίδιου έτους. Επρόκειτο για μία επαναστατική απόπειρα της εργατικής τάξης να πάρει την εξουσία στα χέρια της σε τοπικό επίπεδο, καταργώντας τις συγκεντρωτικές δομές του κράτους και προσπαθώντας συνάμα να λειτουργήσει μία άμεση δημοκρατία. Θεωρείται, και αυτό δεν είναι τυχαίο, ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων δύο αιώνων.
Κατά τη διάρκεια των γεγονότων της Κομμούνας, συνέβη ακόμα ένα μοναδικό και σημαντικό ιστορικό γεγονός. Ήταν η οργανωμένη συμμετοχή των Παριζιάνων Ελευθεροτεκτόνων, με την Τεκτονική τους ιδιότητα, στα γεγονότα της Κομμούνας. Σήμερα μετά από 142 χρόνια, παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινό, όλα τα περιστατικά αυτής της συμμετοχής, καθώς και ό,τι τα ακολούθησε.
Θα πρέπει να δηλωθεί από την αρχή,...
Τον Απρίλιο του 1919, στην πόλη Ντούπνιτσα γεννήθηκε ένας από τους σημαντικούς και πιο δραστήριους Βούλγαρους αναρχικούς του 20ού αιώνα - ο Τρεντάφιλ Μαρουλέφσκι.
Από νεαρή ηλικία ήταν πολιτικά ενεργός. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συμμετέχει σε μια αντάρτικη ομάδα κατά της μοναρχοφασιστικής εξουσίας στη χώρα. Μετά το 1944, με τη εγκαθίδρυση της "λαϊκής εξουσίας" του ΚΚΒ, ανέλαβε εκπαιδευτικό έργο και προώθησε ενεργά τις ιδέες του αναρχισμού, μια δράση για την οποία καταπιέστηκε από τις αρχές και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βουλγαρία το 1948. Κατέφυγε στο Παρίσι, όπου συνέχισε να είναι πολιτικά ενεργός.
Πέθανε το 2009 και ετάφη στο...
Μια από τις πιο εξέχουσες φυσιογνωμίες κατά τη διάρκεια της Λαϊκής Συγκέντρωσης κατά της Πείνας στο Santos (1912), ήταν ο σοσιαλιστής ακτιβιστής Antonio Filgueira Vieytes. Δρούσε μαζί με τους αναρχικούς της περιοχής και ήταν μέλος της Τοπικής Ομοσπονδίας Εργαζομένων του Santos και της Ομοσπονδίας Εργαζομένων της Βραζιλίας. Αναμφίβολα, κατά τη διάρκεια αυτού του κινήματος, ο Antonio Vieytes ήταν ο αγωνιστής που δέχθηκε τις περισσότερες επιθέσεις από τον συντηρητικό Τύπο, επειδή ήταν αλλοδαπός.
Απέναντι στις επαναλαμβανόμενες και ψευδείς κατηγορίες ότι οι διαδηλωτές ήταν όλοι ξένοι, ο Vieytes με εξαιρετικά πειστικά επιχειρήματα, έδειξε πώς οι επαναστάτες συνδικαλιστές του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018