Άραγε δια της πειθούς θα ημπορέσωμεν ημείς αι Εργατικαί Τάξεις να κάμψωμεν την πλουτοκρατίαν; Αλλά αυτό το εδοκιμάσαμεν τώρα τόσα έτη θέσαντες εις εφαρμογήν το κοινοβουλευτικόν σύστημα. Όλη η κοινοβουλευτική ιστορία αποδεικνύει ότι το μέσον της πειθούς απέβη μάταιον.
Να καταφύγωμεν άραγε εις ικεσίας και ταπεινάς αιτήσεις; Αλλά δεν υπάρχει πλέον εις την ανθρωπίνην γλώσσαν παρακλητική και ικετευτική φράσις την οποίαν μετεχειρίσθημεν. Εξηντλήθη και αυτό το μέσον. Να μην απατώμεθα, παρακαλώ, πλέον. Έχομεν μεταχειρισθή όλα τα μέσα, αιτήσεις, διαδηλώσεις, ικεσίας. Όλαι μας αι αιτήσεις απερρίφθησαν. Όλαι μας αι διαδηλώσεις προεκάλεσαν πίεσιν και ύβριν. Όλαι μας αι ικεσίαι επεριφρονήθησαν.
Είνε μάταιον λοιπόν κατόπιν όλων τούτων να ελπίζωμεν συμφιλίωσιν με την πλουτοκρατίαν. Δεν υπάρχει ούτε έν ίχνοςελπίδος. Εάν επιθυμούμεν να ζήσωμεν ελεύθεροι - εάν επιθυμούμεν να διατηρήσωμεν απαραβίαστα τα δικαιώματα δια τα οποία έχομεν επί γενεάς ολοκλήρους αγωνισθεί υποβαλλόμενοι εις τρομακτικάς θυσίας αίματος και χρήματος και οικογενειακής γαλήνης εάν δεν συσπεύσωμεν να εγκαταλείψωμεν ανάνδρως τον ευγενή αγώνα τον οποίον από γενεών διεξάγομεν και τον οποίον έχομεν ομόσει να μη εγκαταλείψωμεν μέχρις ού κατορθωθεί ο ένδοξος σκοπός του - πρέπει να αποτινάξωμεν τον ζυγόν της πλουτοκρατίας δι' επιθέσεως.
Δεν μάς έμεινε άλλη διέξοδος ειμή ο κατά της πλουτοκρατίας πόλεμος.
Εις τας μάχας δεν νικούν μόνον οι ισχυροί. Νικούν επίσης οι άγρυπνοι, οι αποφασιστικοί, οι γενναίοι. Υποχώρησις δεν υπάρχει, ειμή υποχώρησις προς τη υποδούλωσιν.
Ειρήνη, λέγουν, έγεινεν ειρήνη. Ειρήνη μολαταύτα δεν υπάρχει. Τι καθήμεθα; Τόσον πολύ αγαπώμεν την ζωήν μας, τόσην πολλήν γλυκύτητα έχει η ειρήνη, ώστε να την εξαγοράσωμεν διά αλύσεων και δουλείας;
Δεν ηξεύρω τι σκοπεύουν να πράξουν άλλοι εργάται. Όσον αφορά εμέ, εγώ λέγω, ή ελευθερίαν ή θάνατον - ή ζωήν ανθρωπίνη ή εξόντωσιν.
* Σχόλιο γραμμένο προφανώς από τον Πλάτωνα Δρακούλη και δημοσιευμένο στο τεύχος του περιοδικού του ιδίου "Έρευνα" το 1913, σελ. 15-16. Διατηρείται η ορθογραφία του συγγραφέα.
...Εργάται,
Σεις των οποίων τα μέλη είνε νεναρκωμένα παρά του ανηλεούς χειμώνος και οίτινες έρχεσθε να θερμανθήτε εις τας πρώτας ακτίνας του ηλίου του Μαΐου. Σεις των οποίων τα τέκνα τρέμουσιν εκ του ψύχους μη έχοντα ενδυναμωτικήν τροφήν προς κατεπράϋνσιν των στερήσεών των. Σεις οι κοπιάζοντες ημέραν και νύκτα και στερείσθε πάντων. Σεις, οι κατηραμένοι παρίαι της νοικοκυρικής κοινωνίας. Σεις, οι αιωνίως εκμεταλλευόμενοι, οι καταπεπονημένοι και οι ηττημένοι εν η ζωή. Απαντήσατε εις την έκκλησίν μας και έλθεται μεθ’ όλων των δυσαρεστημένων, μεθ’ όλων εκείνων οίτινες θέλουσιν να μετασχηματίσωσι τη βδελυράν μας κοινωνίαν, ήτις δεν έχει τέρψεις ειμή δια τους...
Οι ένθερμοι οπαδοί του σημερινού καθεστώτος, και οι Κύριοι πλουτοκράται και κεφαλαιούχοι, οι φοβούμενοι την μέλλουσαν Σοσιαλιστικήν Πολιτείαν, σφοδρώς κατεφερόμενοι εναντίον του Σοσιαλισμού, ισχυρίζονται ότι, εν Ελλάδι είναι περιττή η εισαγωγή Σοσιαλιστικών ιδεών, πρώτον διότι ο τας εργατικάς τάξεις αποτελών πληθυσμός δεν είναι ευάριθμος, και δεύτερον διότι κατά το μάλλον ή ήττον όλες απολαμβάνουσι τα προς το ζην απαιτούμενα.
Εις τους τοιούτους λοιπόν οι Σοσιαλισταί, αποτείνωσι την έξης ερώτησιν.
Επειδή αι εργατικαί τάξεις δεν είναι ευάριθμοι (όπερ ψευδές διότι εν τε τοις μεταλλουργείοις Λαυρίου, και εν διαφόροις άλλοις βιομηχανικοίς εργοστασίοις αρκεταί χιλιάδες εργατών εργάζονται) πρέπει οι εργάται να λιμοκτονώσι και ληστεύωνται από...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018