Οι φωτογράφοι Kati Horna και Gerta Taro, δεν δραστηριοποιήθηκαν μόνο ως τέτοιες αλλά και ως πρωτοπόρες φωτορεπόρτερ σε μια εποχή τόσο δύσκολη και σκληρή, που επέλεξαν να βρεθούν στην πρώτη γραμμή.
Η Κati Horna ήταν Εβραία από την Βουδαπέστη. Γεννήθηκε το 1912 και πέθανε το 2000 στο Μεξικό. Έζησε στη Γαλλία, στο Βερολίνο, στην Ισπανία και στο Μεξικό. Τελείωσε την πιο διάσημη σχολή φωτογραφίας της Βουδαπέστης με δάσκαλο τον József Pécsi.
Αν και μεγάλωσε σε εύπορο περιβάλλον, επηρεάστηκε από την αδικία που έβλεπε γύρω της. Συναντήθηκε με τον Μπρεχτ και επηρεάστηκε από το Bauhaus και τον σουρεαλισμό. Γνώρισε τον Robert Capa και η φιλία τους διήρκεσε μέχρι τον θάνατό του.
Το 1930 πήγε στο Βερολίνο όπου εργάστηκε μέχρι το 1933. Εκεί συνάντησε τον Μπρεχτ και τον φωτογράφο Lazlo Moholy Nagy, από τον οποίο επηρεάστηκε αρκετά.
Το 1933 πήγε στο Παρίσι και φωτογράφιζε για μικρά πρακτορεία και οργανισμούς αν και ήταν αρκετά γνωστή και δεν έλειπαν οι προτάσεις.
Το 1937 πήγε στην Ισπανία για να φωτογραφήσει τον Εμφύλιο. Το θέμα της ήταν η καθημερινότητα δίπλα στον θάνατο. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στην Αραγωνία, στη Βαλένθια και στη Μαδρίτη.
Με το τέλος του εμφυλίου κατέφυγε για να γλυτώσει στο Μεξικό, καθώς ήταν Εβραία και αναρχική. Το φωτογραφικό υλικό που άφησε πίσω της νόμιζε ότι είχε χαθεί για πάντα, στα ερείπια του γραφείου της CNT. Μετά από 80 χρόνια το υλικό βρέθηκε στην Ολλανδία όπου είχε σταλεί για να σωθεί μαζί με άλλα ντοκουμέντα. Κατάφερε ως artworker, όπως ήθελε να την λένε, να καταγράψει την καθημερινότητα δίπλα στον θάνατο και οι φωτογραφίες της είναι μια απάντηση στη δυσφημιστική προπαγάνδα του Φράνκο και των φασιστών για τις αντιφασιστικές δυνάμεις.
H Gerta Pohorylle, γνωστή ως Gerta Taro, ήταν Γερμανίδα πολεμική φωτογράφος και πρωτοπόρος φωτορεπόρτερ που πέθανε πάνω στο καθήκον. Ήταν σύντροφος του Endre Ernő Friedmann, γνωστού ως Robert Capa, φωτογράφου και αυτού στον ισπανικό εμφύλιο. H Gerta βοήθησε αρκετά τον Capa στην δουλειά του και πολλές δικές της φωτογραφίες αναφέρονταν με τ’ όνομά του, ακόμα και μετά τον θάνατό της.
H Gerta ήταν από εβραϊκή οικογένεια της μεσαίας τάξης. Αντιτάχθηκε στο ναζισμό και έγινε μέλος αριστερών ομάδων. Το 1933 συνελήφθη γιατί μοίραζε αντιεθνιστικές και σοσιαλιστικές προκηρύξεις. Όλη η οικογένειά της αναγκάστηκε να φύγει από την Γερμανία προς διάφορες κατευθύνσεις. Δεν θα τους ξανάβλεπε ποτέ.
Μετακόμισε στο Παρίσι το 1934 όπου γνώρισε και τον Ουγγροεβραίο Robert Capa. Επέλεξαν ν’ αλλάξουν τα ονόματά τους για εμπορικούς λόγους. Τα ονόματα με τα οποία έγιναν γνωστοί τα είχαν εμπνευστεί, ο μεν Capa από την οδό Capa όπου έμενε στην Βουδαπέστη (Capa σημαίνει καρχαρίας, στα ουγγρικά), η δε Taro από τον Ιάπωνα καλλιτέχνη Taro Okamoto και την ηθοποιό Γκρέτα Γκάρμπο.
Όταν ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος ταξίδεψε με τον Capa και τον David Seymour στη Βαρκελώνη για να καλύψουν τα γεγονότα. Πάντα μαζί και χρησιμοποιώντας την υπογραφή του Robert Capa έγιναν διάσημοι. Το 1937 παρήγαγαν 135 κινηματογραφικές ταινίες με την υπογραφή Capa & Taro. Ως συνέπεια, η ίδια απέκτησε κάποια ανεξαρτησία. Αρνήθηκε...
- ngnm
- Γενικά Άρθρα
Σημείωση μεταφραστή*: Ένα διαχρονικό κείμενο του συνδικαλιστή Εμίλ Πουζέτ από το μακρινό 1868, σχετικά με την επιτελεστική δυνατότητα της εξουσίας. Το κείμενο εστιάζει στην πατριαρχία και την οικογένεια και παραμένει επίκαιρο όχι μόνο για τον θεσμό αυτής, αλλά και γενικότερα για τις σχέσεις που δημιουργεί η πατριαρχία ως εξουσία.
Όπου η εξουσία δείχνει την ασχήμια της, προκαλεί προβλήματα.
Η οικογένεια δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Πόσοι γονείς, επειδή θέλουν να ρίξουν το βάρος τους, έχουν το θάνατο του παιδιού τους στη συνείδησή τους;
Η παλιά φιγούρα ότι επειδή είναι μαραμένοι, επειδή έχουν συγκεντρώσει αυτό που ονομάζεται...
Ο David (Dave) Poole, εκδότης του βιβλίου “Land and liberty: Anarchist influences in the Mexican Revolution” (Γη και Ελευθερία: Αναρχικές επιρροές στη Μεξικανική Επανάσταση) -μια συλλογή άρθρων του Ricardo Flores Magón- πέθανε πρόσφατα. Την είδηση μοιράστηκε η κόρη του στο X (πρώην Τwitter).
*Σχετικά εδώ: https://www.katesharpleylibrary.net/3xskp4
#Πρόσφατα δημοσιεύσαμε μια σύντομη κριτική από τον John M. Hart με τίτλο “David Poole’s succinct biography of Ricardo Flores Magón” (Η συνοπτική βιογραφία του David Poole για τον Ricardo Flores Magón).
*Το κείμενο αυτό βρίσκεται εδώ: https://www.katesharpleylibrary.net/4xgzz4
#Επίσης, υπάρχει μια κριτική από τον Dave για το βιβλίο “Prison Letters of Ricardo Flores...
- Οι πειρασμοί της αγροτικής δημαγωγίας
- Ο αναρχικός ζωγράφος Charles Theophile Angrand
- ”Le Niveleur” (Ο ισοπεδωτής)
- José Sendón Lamela: Μέλος της FAI και συνεργάτης της Federica Montseny
- Ο Ανδαλουσιάνος αναρχικός Manuel Suárez García
- Pierre-Joseph Proudhon, Επιστολή προς αρκετούς εργάτες στο Παρίσι και τη Ρουέν
- Paola Nicolazzi: Αναρχική αγωνίστρια, ιστορικός, τραγουδοποιός και συνιδρύτρια του Αρχείου Germinal
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
