FAR (Federacion Anarquista Rosario)*
[Στο πλαίσιο του εορτασμού των 65 χρόνων της αδελφής μας οργάνωσηφαρς fAu (Ουρουγουανή Αναρχική Ομοσπονδία) διανέμουμε ένα σημείωμα που δημοσιεύτηκε στο 33ο τεύχος του περιοδικού «Lucha Libertaria» («Ελευθεριακός Αγώνας») όπου μοιραζόμαστε την κατανόησή μας για την επιρροή της fAu στην Αργεντινή]
Πιστεύουμε ότι η παρουσία της fAu στην Αργεντινή και ο αντίκτυπος του πολιτικού της έργου εκτυλίχθηκε σε διάφορες στιγμές και στάδια και πέρασε από διάφορες στρατηγικές επιρροής κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Αρχικά, είναι αλήθεια ότι το πολιτικό εγχείρημα του οργανωτικού δυϊσμού είχε επιχειρηθεί να εδραιωθεί στη χώρα μας σε ορισμένες περιόδους. Η πρώτη χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα, με την εμφάνιση των αναρχικών κύκλων με πρωτοβουλία των Errico Malatesta, Francesco Momo και Ettore Mattei, μεταξύ άλλων, ταυτόχρονα με την ίδρυση των πρώτων συνδικάτων σε τοπικό επίπεδο. Η άλλη στιγμή που ξεχωρίζει είναι κατά τη δεκαετία του 1930, με την εμφάνιση της Αναρκοκομμουνιστικής Ομοσπονδίας Αργεντινής (FACA) και της Εργατικής Συμμαχίας «Σπάρτακος». Οι πολιτικές αυτές οργανώσεις, στην ακμή της μαχητικότητάς τους, είχαν ήδη λάβει υπόψη την προειδοποίηση που είχε δημοσιεύσει ο Malatesta πριν από δεκαετίες, για τον κίνδυνο «ενοποίησης του εργατικού και του αναρχικού κινήματος» και για την απώλεια της διάχυσης του πολιτικού μας ρεύματος μεταξύ του λαού. Όμως, δυστυχώς, όλες αυτές οι προσπάθειες, με το πέρασμα των δεκαετιών, δεν ευοδώθηκαν ούτε άφησαν οργανωτικό «μικρόβιο» για τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, στην άλλη πλευρά του Ρίο ντε λα Πλάτα, μια ομάδα σημαντικών αναρχικών στελεχών κατάφερε να επεξεργαστεί με οξυδέρκεια, κατά τη διάρκεια της δύσκολης ιστορικής στιγμής της άμπωτης που βίωνε ο αναρχισμός παγκοσμίως, στα μέσα του 20ού αιώνα. Αυτή η πολιτική ισορροπία και ο αντίκτυπος οδήγησαν το 1956 -μόλις 20 χρόνια μετά την ήττα στην Ισπανία- στην ίδρυση της fAu (Ουρουγουανής Αναρχικής Ομοσπονδίας), που προοριζόταν να γίνει το οργανωτικό εκείνο εργαλείο για τους αναρχικούς για τη χάραξη μιας επαρκούς στρατηγικής και να επηρεάσει τους κοινωνικούς αγώνες με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Όπως είναι γνωστό, η συνεχής ροή μεταξύ των πληθυσμών της Ουρουγουάης και της Αργεντινής, και οι εκατέρωθεν πολιτιστικές, πολιτικές και κοινωνικές επιρροές, είχαν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε όλη την ιστορία, η προέλευση του οποίου εξέταζε ακόμη και το ίδιο σχέδιο χειραφέτησης κατά τους αντιαποικιακούς πολέμους. Υπό αυτή την έννοια, αυτό που συνέβη στην Ουρουγουάη με την αναδιάρθρωση του οργανωμένου αναρχισμού αργά ή γρήγορα θα είχε αντίκτυπο στη δυναμική του αργεντίνικου αναρχισμού.
Από την ίδρυσή της, η fAu ασχολήθηκε με το έργο της ανοικοδόμησης του οργανωμένου αναρχισμού στον Νότιο Κώνο και τη Λατινική Αμερική και της ανάκτησης της επιρροής του αναρχισμού στην κοινωνική δυναμική της ηπείρου. Η Αργεντινή δεν θα ήταν η εξαίρεση.
Η παρουσία της fAu στην Αργεντινή και οι προσπάθειές της να επηρεάσει την ανασυγκρότηση του τοπικού αναρχισμού, μπορούν να αναλυθούν σε διαφορετικά στάδια. Το πρώτο από αυτά συμβαίνει με τη δημόσια εμφάνιση της οργάνωσης, κατά το γενικότερο ανατρεπτικό κλίμα των δεκαετιών του '50 και του '60. Εκείνη την εποχή, με βάση τις ιστορικές αφηγήσεις του Juan Carlos Mechoso -ιδρυτικού μέλους της fAu- υπήρχαν ταξίδια και συναντήσεις μεταξύ της fAu και αναρχικών αγωνιστών από την Αργεντινή,...
Εξαναγκασμένοι από την εισβολή των Βρετανών εποίκων και την έξωση από τα πατρογονικά τους εδάφη, οι επιζώντες του έθνους Kulin ανασυγκροτήθηκαν στο καταφύγιο των Αβορίγινων Coranderrk το 1863, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από τη Μελβούρνη, κοντά στο σημερινό Healesville.
Η ίδρυσή του ήταν αποτέλεσμα της κατάληψης μιας έκτασης γης από τους ιθαγενείς και μιας εκστρατείας, συμπεριλαμβανομένης μιας πορείας διαμαρτυρίας προς την πόλη της Μελβούρνης, σε απόσταση 55 χιλιομέτρων, που οργάνωσαν οι ιθαγενείς αγωνιστές William Barak και Simon Wonga. Άνθρωποι των Πρώτων Εθνών από διάφορα μέρη της χώρας ήρθαν να ζήσουν στο ακίνητο αυτό στο Coranderrk τις επόμενες δεκαετίες.
Υπό την...
Στις 2 Απρίλη 1908 γεννήθηκε στη Μαγιόρκα, ο Ramon Villa, πιο γνωστός ως «Caraquemada», συνδικαλιστής αγωνιστής, αναρχικός και αντάρτης κατά του Φράνκο.
Σε νεαρή ηλικία άρχισε να κερδίζει το ψωμί του ως κλωστοϋφαντουργός, μέχρι που πήγε να εργαστεί στα ορυχεία Figols, όπου εκτός από το να έρθει πιο κοντά με το Συνδικάτο Ανθρακωρύχων -το οποίο ήταν προσκολημμένο στη CNT- θα συμμετάσχει το 1932 στη μεγάλη απεργία του κλάδου.
Για την ενεργό παρουσία του στη σύγκρουση θα φυλακιστεί μαζί με 103 άλλους ανθρακωρύχους, στην ποινική φυλακή της Manresa και αργότερα θα εξορισθεί στην ισπανική Σαχάρα.
Όταν αποφυλακιστεί, θα βρει δουλειά...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018