Aπό την ιστορία της ισπανικής επανάστασης στα χρόνια του '30
Κοιμητήριο της Paterna, μια τοποθεσία κοντά στην Valencia, γαλήνια και ζεστή. Ένα μνημείο θυμίζει πως στον ομαδικό τάφο είναι θαμμένοι οι 2237 άνθρωποι που οι φασίστες τουφέκισαν στην πρωτεύουσα της Levante και στις πλατείες των πολλών ‘pueblos’ που την στεφανώνουν. Οι τάφοι είναι φτιαγμένοι από μάρμαρο ή κεραμική, διακοσμημένοι συχνά με θαλασσινά κοχύλια. Μερικοί από αυτούς απλώς σημειώνονται από ένα μικρό βουναλάκι γης με ένα νούμερο ή λουλουδάκι, ή ένα μικρό γλυπτό. Τα ονόματα των θανόντων, μερικές φορές είναι γραμμένα στο χέρι, στο σταυρό ή σε κορνίζα κεραμικής διακοσμημένη με ζωηρά χρώματα. Είναι ένα κοιμητήριο γεμάτο θρύλους όπως εκείνος που ακόμη και σήμερα διηγούνται για τον El manco della Pesquera’. Ένα maquisard που στην πραγματικότητα ονομάζονταν Basilio Serrano, τον τουφέκισαν το 1955 διότι έπαιρνε μέρος στην ‘Agrupacion Guerrillera de Levante e Aragona’ και που τα λαϊκά τραγούδια ήθελαν για χρόνια να κλέβει απ’ τους πλούσιους και να δίνει στους φτωχούς. Στο καινούργιο κομμάτι του νεκροταφείου μια γραφή σε μάρμαρο τάφου θυμίζει πως ‘μόνο η επίμονη δράση για την έρευνα της αλήθειας εξευγενίζει την ύπαρξη’, ενώ ένας άνδρας με ειρωνική και έξυπνη έκφραση με λεπτά μαύρα μουστάκια άριστα περιποιημένα, το μέτωπο ψηλά – ίσως λίγο παραπάνω για ένα άνδρα που δεν έφτασε ακόμη τα τριάντα χρόνια – και ένα άσπρο πουκάμισο ξεκούμπωτο στο λαιμό, που κοιτάζει ίσια μπροστά του από μια φωτογραφία.
Αυτή είναι μια από τις δυο φωτογραφίες του που γνωρίζουμε, η πρώτη αριστερά. Η άλλη εικόνα, εκείνη στο μέσο, είναι μια ζωγραφιά που η κόρη του Coral φιλοξενεί σε ένα διαμέρισμα γεμάτο βιβλία, αποκόμματα από εφημερίδες, φωτογραφίες, φωτοτυπίες από έγγραφα, και γράμματα που της έρχονται από κάθε γωνιά του κόσμου. Όποιος της γράφει, πάντοτε υπογραμμίζει το κουράγιο και την ηθική ευθύτητα του πατέρα της. Στο κάδρο που κρέμεται σε ένα τοίχο, με ένα πασπαρτού άσπρο και μια λεπτή μαύρη κορνίζα, ο άνδρας έχει μουστάκι, είναι κομψός στο κουστούμι, πουκάμισο και μεταξωτή γραβάτα. Κοιτάζει προς τ’ αριστερά και μοιάζει γενικότερα έναν σπουδαίο Ισπανό από πίνακα του Velazquez. Ο άνδρας μιλούσε τέσσερις γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης της εσπεράντο, έζησε στο Παρίσι, στο Μαρόκο και στο Βέλγιο. Τραυματισμένος δυο φορές στη μάχη, φυλακισμένος απ’ τους κομουνιστές, υπήρξε πολλά πράγματα : λιποτάκτης, διανοούμενος, αναρχικός, ‘άνθρωπος της δράσης’, ελευθερωτής κρατουμένων και συνδικαλιστής. Πάνω απ’ όλα ήταν ο ιδρυτής της ‘Columna de Hierro’, της πιο καταραμένης και πιο κακολογημένης αναρχικής φάλαγγας από όλες τις αναρχικές που πήραν μέρος στην Ισπανική επανάσταση ανάμεσα στο 1936 και το 1939 και που έφτασε να αριθμεί πάνω από 20.000 άνδρες και γυναίκες.
José Pellicer Gandia – έτσι ονομάζονταν ο άνδρας – ήταν γεννημένος στη Grao de Valencia το 1912, από μια οικογένεια που ανήκε στην υψηλή αστική valenciana τάξη. Ο παππούς του Vicente είχε πράγματι ιδρύσει την Bodega Castillo de Liria ,μια από τις πιο σημαντικές εταιρείες της πόλης, μέσα στην οποία, αυτός μόλις έφηβος, είχε εξαπολύσει απεργία. Υπεύθυνος μόλις στα δεκαεννιά του στο Ateneo Libertario di Valencia, λιποτάκτης στο Parigi, μόλις ξαναγυρνά στην Spagna φυλακίζεται στην Llieda...
Του NickHeath
Ο NickHeath γράφει για το κύμα εξεγέρσεων και ξεσηκωμών των απλών Ρώσων εργατών και αγροτών σε όλη την χώρα την τριετία 1919-1921 ενάντια στους Μπολσεβίκους, οι οποίοι την περίοδο εκείνη εδραίωναν την εξουσία τους. Αντίθετα προς τους ισχυρισμούς των Μπολσεβίκων, οι εξεγέρσεις εκείνες δεν ήταν αντιδραστικές αλλά στην πραγματικότητα υποστήριζαν τους αρχικούς σκοπούς της επανάστασης: τον σοσιαλισμό, και την υποδιεύθυνση των εργατών και των αγροτών. Στο σύνολο τους μπορούν να χαρακτηριστούν ως η Τρίτη Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στην Ρωσία, η κυβέρνηση του Λένιν αντιμετώπιζε έναν αριθμό αγροτικών...
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΩΑΔΙΤΗ
*Αποσπάσματα από τις σελίδες του "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης" στο http://ngnm.vrahokipos.net
H Eργατική Πρωτομαγιά του 1930 γιορτάσθηκε στην Aθήνα, στον Άγιο Iωάννη Pέντη, από τους τροτσκιστές. Eπιτέθηκε η αστυνομία και έγιναν συγκρούσεις. Tα ίδια γεγονότα σημειώθηκαν και στην Πάτρα. Στις 31 Aυγούστου οι τροτσκιστές είχαν καλέσει συγκέντρωση εργατών στη Θεσσαλονίκη, στην οποία επιτέθηκε η αστυνομία και έγιναν αρκετές συλλήψεις.
H Eργατική Πρωτομαγιά στη Θεσσαλονίκη του 1931 σημαδεύτηκε από αναίτια επίθεση της αστυνομίας σε 1.500 εργάτες της Aυστροελληνικής Eταιρίας Kαπνού. Tο απόγευμα της ημέρας αυτής έγιναν πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις και σε συγκέντρωση εργατών στην πλατεία Συντριβανιού...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018