- Your name
- Ιστορία Κοινωνικών Κινημάτων
Μια σύντομη ιστορία της απεργίας του Wave Hill, ή Gurindji, όταν αυτόχθονες εργάτες κτηοτροφίας απήργησαν με αίτημα ίσες αμοιβές και στη συνέχεια απαίτησαν τη γη στην οποία εργάστηκαν. Συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους κατά το απίστευτο διάστημα των εννέα χρόνων, και τελικά τους δόθηκε ένα μέρος της γης.
Κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται για ίσους μισθούς
Οι ιθαγενείς κτηνοτρόφοι, οι οποίοι ήταν πάντα η ραχοκοκαλιά της βιομηχανίας βοοειδών στη Βόρεια Αυστραλία, δεν πληρώνονταν τον ίδιο μισθό με εκείνο των λευκών συναδέλφων τους.
Στην πραγματικότητα, ήταν παράνομο μέχρι το 1968 να πληρώνονται οι ιθαγενείς εργαζόμενοι περισσότερο από ένα συγκεκριμένο ποσό σε αγαθά και χρήματα. Μια προσπάθεια να καθιερωθούν ίσοι μισθοί το 1965 απέτυχε, επειδή οι κτηνοτρόφοι υποστήριξαν ότι η ισότητα των μισθών θα κατέστρεφε τη βιομηχανία, αν εφαρμοζόταν αμέσως κάτι τέτοιο. Αποφασίστηκε να αναβληθεί η λήψη σχετικής απόφασης για τρία χρόνια.
Το 1966 οι ιθαγενείς άρχισαν τις κινητοποιήσεις, απαιτώντας αρχικά ισότητα μισθών στο Union Camp του Newcastle Waters Station, περίπου 270 χιλιόμετρα βόρεια του Tennant Creek. Η απεργία προσύλκησε την προσοχή ολόκληρης της χώρας μιας και αφορούσε τα δικαιώματα των εργαζομένων στην κτηνοτροφία σε όλη την Βόρεια Αυστραλία.
Παρά το γεγονός ότι οι απεργοί ηττήθηκαν, ξεκίνησε μια αντίσταση σε επίπεδο βάσης εναντίον των άθλιων συνθηκών εργασίας που είχαν επιβληθεί στους ιθαγενείς εργαζόμενους. Η διαδικασία αυτή αποδείχτηκε καταλύτης προς την απεργία του Wave Hill.
23 Αυγούστου 1966 - Η πρώτη διεκδίκηση γης στην Αυστραλία στο Wave Hill
Αλλά οι ιθαγενείς δεν έκαναν πίσω. Στις 23 Αυγούστου 1966, 200 ιθαγενείς κτηνοτρόφοι της φυλής Gurindji, βοηθούμενοι από τις οικογένειές τους, άρχισαν την απεργία στον κτηνοτροφικό σταθμό Wave Hill, 600 χιλιόμετρα νότια του Darwin στη Βόρεια Αυστραλία (Northern Territory), που ανήκε στον Βρετανό αριστοκράτη λόρδο Vestey.
Με επικεφαλής τον Vincent Lingiari, έναν ηλικιωμένο και αρχικτηνοτρόφο στο σταθμό, έστησαν καταυλισμό σε μια όχθη του ποταμού Victoria. Ο καταυλισμός αυτός μετακινήθηκε πριν από την υγρή περίοδο του έτους και το 1967 οι ιθαγενείς Gurindji εγκαταστάθηκαν περίπου 30 χιλιόμετρα από το σταθμό του Wave Hill στο Wattie Creek (Daguragu στη γλώσσα των ιθαγενών), στην καρδιά της παραδοσιακής τους γης, μια περιοχή πολιτιστικής σημασίας για τους ίδιους.
Η απεργία του Wave Hill υποστηρίχθηκε σθεναρά και από μη ιθαγενείς. Ο Brian Manning, λιμενεργάτης και ένθερμος συνδικαλιστής από το Darwin, οργάνωσε ένα απεργιακό ταμείο με συναδέλφους του συνδικαλιστές καθώς και τον ιθαγενή ηθοποιό Robert Tudawali και τον συνδικαλιστή οργανωτή του ποταμού Roper, Dexter Daniels. Ο Manning φόρτωνε το φορτηγό του με διάφορες προμήθειες και έκανε πάνω από δεκαπέντε διαδρομές μετ’ επιστροφής, 1.600 χιλιομέτρων, από το Darwin μέχρι το Wave Hill. Η όλη υποστήριξη και οι ενέργειες του Manning ήταν το “κλειδί” για την επιτυχία της απεργίας.
Η απεργία έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την Αυστραλία. Ενώ η αρχική κινητοποιηση έγινε για τους μισθούς και τις συνθήκες διαβίωσης σύντομα συμπεριέλαβε το πιο θεμελιώδες ζήτημα για τους ιθαγνείς, την απόδοση των παραδοσιακών τους εδαφών. Έτσι η απεργία του Wave Hill εξελίχθηκε σε κίνημα διεκδίκησης της γης.
Το 1967 ιθαγενείς ηγέτες παρουσίασαν υπόμνημα με υπογραφές στον γενικό κυβερνήτη της χώρας, ζητώντας μίσθωση...
- Your name
- Πολιτισμός - Τέχνη
Του Richard Kostelanetz
Τα έργα τέχνης με αναρχική θεματολογία και αναρχικές μορφές δεν είναι τα ίδια με την τέχνη που περιέχουν αναρχικά συνθήματα. Στα τελευταία περιλαμβάνονται ορισμένα από τα ποιήματα του Kenneth Rexroth, του Jackson Mac Low, ή ακόμα και της Jenny Holzer, οι οποίοι γράφουν φράσεις που μπορούν να γίνουν κατανοητές, ή να ερμηνευθούν ως αναρχικές, αλλά τυπικά δεν διαφέρουν από πρωτοσέλιδα εφημερίδων, τα οποία δεν είναι τέχνη - απλώς πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ένα άλλο καλλιτεχνικό αριστούργημα γραμμένο από μια αναρχική είναι το “Leaving my life” (“Ζώντας τη ζωή μου”) της Emma Goldman (1930), το οποίο τελικά δεν περιέχει...
- Your name
- Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος
"Αυτή η επανάσταση, που μετά το παγκόσμιο μακελειό μας φάνηκε σαν η αυγή της απελευθέρωσης του διεθνούς προλεταριάτου και της ανθρωπότητας, μας φαινόταν τώρα σαν ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για το μέλλον των λαών. Η συστηματοποιημένη αστυνομική τρομοκρατία, η όλο και πιο μεγάλη κυριαρχία του κόμματος σε όλη την κοινωνική ζωή, η μεθοδική εκμηδένιση όλων των τάσεων και όλων των μη μπολσεβίκικων ρευμάτων, το όχι λιγότερο συστηματικό ξερίζωμα όλων των επαναστατών που είχαν μια διαφορετική σκέψη από τη σκέψη των νέων αφεντικών και ακόμα η κατάργηση κάθε μη κομφορμιστικής σκέψης μέσα στο κόμμα, όλα έδειχναν ότι οδεύαμε προς ένα...
- Πέτρος Κροπότκιν, Είμαστε ικανοί να ζήσουμε ελεύθεροι;
- Emma Goldman: Πρώιμες φεμινιστικές ιδέες στο αμερικάνικο αναρχικό κίνημα του 20ού αιώνα
- Η αιματηρή καταστολή της μεγάλης απεργίας στο Πασαλιμάνι στις 23 Αυγούστου 1923
- Η γέννηση της FAI
- Σέριφος: Ένας αιώνας μετά
- Ο αναρχικός Κάφκα
- Kenneth Rexroth, 1905-1982 - Σύντομη βιογραφία του ποιητή, αναρχικού και πρωτοπόρου του κινήματος Beat
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018
