Την 1η Γενάρη, συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από τον θάνατο του στοχαστή και αναρχικού ακτιβιστή Arthur Lehning.
Γεννήθηκε στις 23 Οκτώβρη 1899 στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας. Σπούδασε Οικονομικά στα Πανεπιστήμια του Ρότερνταμ και του Βερολίνου. Γνώρισε και ήρθε σε επαφή από μικρός με τις συνδικαλιστικές και αντιμιλιταριστικές ιδέες. Στο Βερολίνο συνάντησε τον Γερμανό αναρχικό Rudolf Rocker καθώς και τους Emma Goldman και Alexander Berkman. Συμμετείχε στην Επιτροπή Άμυνας των Αναρχικών και των Σοσιαλεπαναστατών, που άρχιζαν να διώκονται από τους Μπολσεβίκους στη Ρωσία.
Στο Βερολίνο συνάντησε, επίσης, τον γιατρό, καθηγητή και γνωστό αντιμιλιταριστή, Georg Friedrich Nicolai, που έγινε γραμματέας του Αντι-Μιλιταριστικού Γραφείου (IAMB), που είχε ιδρυθεί στη Χάγη, ένα χρόνο πριν. Από αυτή τη στιγμή χρονολογούνται δύο από τα πρώτα γραπτά του Lehning, τα “Ρίζες του γερμανικού φασισμού” και “Σοσιαλδημοκρατία και πόλεμος”.
Το 1922 εντάχθηκε, επίσης, στην (αναρχοσυνδικαλιστική) Διεθνή Ένωση Εργατών (AIT ή IWA). Μαζί με τους Augustin Souchy, Albert de Jong και Helmut Rudiger μεταξύ 1927 και 1934, ήταν μέλος της υπηρεσίας Τύπου της Διεθνούς Αντι-Μιλιταριστικής Επιτροπής, ένα όργανο που προέκυψε μετά την ένωση της αντιμιλιταριστικής επιτροπής της ΑΙΤ και του ΙΑΜΒ. Η επιτροπή αυτή επρόκειτο να αφιερωθεςλι σε ένα τεράστιο και επίπονο προπαγανδιστικό έργο. Σχεδόν το ίδιο διάστημα ήταν μέλος της γραμματείας της AIT, μαζί με τον Rudolf Rocker και τον Alexander Shapiro.
Ανάμεσα στα άλλα, εκείνα τα χρόνια, ο Lehning ήρθε σε επαφή με πολιτιστικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους. Το 1924, σε μια επίσκεψή του στο Παρίσι, ανακάλυψε νέα καλλιτεχνικά ρεύματα, όπως ο κυβισμός, ο κονστρουκτιβισμός, ο φουτουρισμός ή ο εξπρεσιονισμός. Μεταξύ Γενάρη 1927 και Ιούλη 1929, επιμελήθηκε το περιοδικό “i10”, επηρεασμένος από κινήματα avant-garde όπως το Bauhaus ή το De Stijl. Καλλιτέχνες όπως οι Mondrian, Lissitsky, Kandinsky, J.P. Oud, Moholy-Nagy, Arp, Walter Gropius, Schwitters, οι μαρξιστές Otto Rühle, Henriëtte Roland-Holst, Ernst Bloch και Walter Benjamin. οι αρχιτέκτονες Le Corbusier και Gerrit Tie Tveld, ο συγγραφέας Upton Sinclair, η φεμινίστρια Helene Stocker, αναρχικοί όπως οι Rocker, Shapiro, Berkman, Nettlau και De Ligt, συμμετείχαν στο εγχείρημα. Το περιοδικό εμφανίστηκε στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ολλανδικά. Αν και αφιερώθηκε σχεδόν αποκλειστικά σε καλλιτεχνικά θέματα, οι άνθρωποι γύρω από το περιοδικό συμμετείχαν επίσης στην εκστρατεία υπέρ της απελευθέρωσης των Ιταλοαμερικανών αναρχικών Sacco και Vanzetti.
Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του International Institute voor Sociale Geschiedenis (Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας) στο Άμστερνταμ, όπου συγκεντρώθηκαν πολλά αρχεία του εργατικού κινήματος αλλά και του διεθνούς αναρχικού κινήματος. Επρόκειτο να ειδικευθεί σε αρχεία που σχετίζονταν με τον αναρχισμό και την ιστορία της Ανατολικής Ευρώπης. Τον Απρίλη του 1939, με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ινστιτούτο αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Οξφόρδη της Αγγλίας, όπου έξησε και ο Lehning τα επόμενα χρόνια.
Το 1957 επέστρεψε στη Γερμανία, από όπου συνέχισε τη συνεργασία του με το Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας του Άμστερνταμ. Το 1999 τιμήθηκε με το P.C. Hooftprijs, το σημαντικότερο ολλανδικό λογοτεχνικό βραβείο, για το συνολικό του έργο. Πέθανε την 1η Γενάρη 2000 στο Le Plessis της Γαλλίας.
*Πηγή: Lluis Guix Moreno. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Του Lucien van der Walt*
Η ανανέωση των συνδικάτων βρίσκεται υψηλά στην ατζέντα σε πολλές χώρες, αλλά πρέπει να σκεφτούμε προσεκτικά γιατί τη θέλουμε. Η ανανέωση των συνδικάτων είναι ένα βαθύτατα πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα. Πρέπει να κατανοήσουμε με σαφήνεια πώς φτάσαμε στο σημερινό χάλι, όπου πολλά συνδικάτα είναι γραφειοκρατικά, αναποτελεσματικά και δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε επείγοντα ζητήματα. Πρέπει να σκεφτούμε προσεκτικά τι θέλουμε να πετύχουμε, όχι μόνο όσον αφορά τον τρόπο οργάνωσης, αλλά και σε τι στοχεύουμε μακροπρόθεσμα.
Πρέπει να έχουμε κάποια θεωρία για το τι μπορούν και τι πρέπει να είναι τα συνδικάτα. Αν πρέπει να θέσουμε το...
Του Bongani Maponyane (μέλος της Zabalaza)*
Ο ρατσισμός υπήρξε κατάρα στη Νότια Αφρική και παραμένει ενσωματωμένος στην κοινωνία. Αλλά πόσο επιστημονικές είναι οι ρατσιστικές ιδέες; Από πού προέρχονται; Και πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε τον ρατσισμό και να δημιουργήσουμε μια πραγματικά ισότιμη και δίκαιη κοινωνία; Τι πιστεύουμε εμείς ως επαναστάτες αναρχικοί;
Διαφορετικές φυλές;
Η ιδέα της “φυλής” συνεπάγεται πως υπάρχουν διαφορετικοί βασικοί τύποι ανθρώπων, με διαφορετική εμφάνιση και διαφορετικές, ενσωματωμένες ικανότητες, κουλτούρες και συμπεριφορές. Αυτό συνδέεται με ιδέες όπως είναι οι εξής: οι φυλές έχουν άνισες ικανότητες, κάθε μέλος της φυλής ενεργεί πάντα με έναν τρόπο, οι φυλές δεν μπορούν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018