Αργύρης Αργυριάδης
Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς τα καταραμένα “Μήλα των Σοδόμων”, το δέντρο αυτό ήταν μεγαλοπρεπέστατο και έδινε καρπούς φαινομενικώς όμορφους και ορεκτικούς. Μόλις, όμως, κάποιος άγγιζε έναν από αυτούς, αμέσως ξεκολλούσε απ’ το κλαδί του, έπεφτε καταγής και ευθύς, γινόταν στάχτη! Έτσι, τουλάχιστον, έλεγαν οι θρύλοι…
Επομένως, ήταν εύκολο να ξεγελαστεί κάποιος, νομίζοντας πως έκοβε ένα λαχταριστό και ζουμερό φρούτο. Μα, μόλις το ξεφλούδιζε, απογοητευόταν, καθώς η σάρκα του ήταν κατάξερη και έμοιαζε με αποκρουστικά πριονίδια.
Καλύτερα, όμως, έτσι, εφόσον τα “Μήλα των Σοδόμων” ήταν καρπός φαρμακερός και όσοι τα δοκίμασαν έχασαν τη ζωή τους. Θα έλεγε κανείς ότι έκλεινε μέσα του τη θεϊκή κατάρα, που εξαπολύθηκε εναντίον των Σοδόμων και ότι ξεράθηκε, όχι από τη φλόγα του ήλιου της Αφρικής, αλλά μάλλον από την ίδια φωτιά, που κατέστρεψε τις δύο αμαρτωλές πόλεις, τα Σόδομα και τα Γόμορρα.
Η Παλαιά Διαθήκη πληροφορεί ότι ήταν τόσο διεφθαρμένοι και καθολικά αμαρτωλοί οι κάτοικοι των δύο εκείνων βιβλικών πόλεων, ώστε ο γενάρχης Αβραάμ δεν μπόρεσε να βρει ούτε πενήντα ανθρώπους δίκαιους και ηθικούς σε ολόκληρα τα Σόδομα. Ακόμα και με την υπόσχεση του Θεού ότι και μόνο πενήντα δίκαιους ανθρώπους αν έβρισκε, η πόλη θα σωζόταν από τη θεϊκή οργή, η προσπάθεια απέβη μάταιη.
Είναι γνωστό σε όλους το τραγικό τέλος των Σοδόμων και των γειτονικών Γομόρρων, των οποίων οι κάτοικοι ήταν βουτηγμένοι στην κόλαση της ανηθικότητας και της απόλυτης χυδαιότητας. Η οργή του Θεού ξέσπασε ολέθρια. Επί τρεις μέρες, έπεφτε από τον ουρανό φωτιά και θειάφι. Οι άνθρωποι, τα ζώα, τα σπίτια, τα δέντρα έγιναν στάχτη και χάθηκαν για πάντα.
Όταν ο Θεός αποφάσισε να τιμωρήσει πια τις διεφθαρμένες και άσωτες πόλεις, θέλησε να σώσει τέσσερις δίκαιες ψυχές: τον Λωτ, τη γυναίκα του και τις δύο ανύπαντρες θυγατέρες του. Τους προειδοποίησε, λοιπόν, με έναν Άγγελό Του να φύγουν κρυφά, τη νύχτα, προς το βουνό, χωρίς, όμως, να γυρίσουν το κεφάλι τους πίσω και να δουν τι θα επακολουθούσε.
Η οικογένεια του Λωτ βάδιζε προς το βουνό, η πύρινη βροχή ξεκίνησε να πέφτει και η γυναίκα του δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την περιέργειά της. Έστρεψε το κεφάλι της να δει, παρά τις προειδοποιήσεις και μετατράπηκε ευθύς σε άγαλμα από αλάτι!
Και έρχομαι στο σήμερα. Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση της Δεξιάς ήταν τα Σόδομα του δημόσιου βίου. Ομοίως και η πρώτη φορά Αριστερά, αν και άνισα, προσομοιάζει δυστυχώς τα Γόμορα με τις δικές της αστοχίες. Οι εκλογείς είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στην Σκύλα της Δεξιάς και την Χάρυβδη μιας κυβέρνησης των ηττημένων έστω και αν ήταν ειδικού σκοπού. Στο δίλημμα τύπου catch 22 στο οποίο είσαι ολοκληρωτικά χαμένος, οι άνθρωποι επέλεξαν όχι με βάση γεγονότα όπως τα Τέμπη ή τις παρακολουθήσεις ή τις ρεμούλες ως Λωτοφάγοι. Τον μυθικό, φιλόξενο και ειρηνικό λαό της ελληνικής μυθολογίας. Αποφασίσανε να φάνε λωτούς, που ήταν φρούτα μαγεμένα. Και αμέσως ξέχασαν πατρίδα και συντρόφους. Στην περίπτωσή μας θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι Λωτοί ήταν τα διάφορα επιδόματα τύπου pass, αλλά θα αδικούσε την μαγεία που προκαλεί η υποτέλεια ή η παραδοχή του δεν υπάρχει...
Ουρουγουάη - 25 και 26 Μαΐου εκλογές στο Συνδικάτο Γραφιστικών Τεχνών (Sindicato de Gráficos - SAG). Η Λίστα 1870 αγωνίζεται για την εμβάθυνση της "Οργάνωσης και του Αγώνα", όπως λέει το σύνθημα της Οργάνωσης.
"Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να λειτουργήσουμε ως συλλογικότητα που το σύνθημα ‘μαζί στον αγώνα’ δεν αποτελεί μόνο ένα σύνθημα, αλλά σημαίνει μια στάση ζωής, μια μαχητική στάση, μια ζωτική στάση, όχι ατομική ούτε υποκειμενική ούτε αναποφάσιστη, αλλά οργανωμένη, σκεπτόμενη και πολιτική”.
Χρειάζεται η στάση του να μαθαίνει ο ένας από τον άλλον, χρειάζεται μια στάση σεμνότητας ταυτόχρονα με την τόλμη και την επιμονή στον αγώνα. "
*Πηγή: Emilio...
Στις 19 Απριλίου 2023 πέθανε ο Ντμίτρι Πετρόφ, Ρώσος αναρχικός, ιδρυτής του ΜΠΟΑΚ και της επιτροπής αντίστασης.
Ο Dmitri άφησε αυτά τα λόγια στους συμπαίκτες του στο BOAK για να τα δημοσιοποιήσει σε περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά.
Ονομάζομαι Dmitri Petrov, και αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, πιθανότατα πέθανα πολεμώντας την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία.
Είμαι μέλος της Κομμουνιστικής Αναρχικής Οργάνωσης (ΒΟΑΚ) και θα παραμείνω έτσι αφού πεθάνω. Είναι το πλάσμα μας που γεννήθηκε από πίστη στον οργανωμένο αγώνα. Καταφέραμε να την περάσουμε από τα σύνορα.
Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να συμβάλω στη νίκη ενάντια στη...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018