Ανακοίνωση του ZACF για την επίθεση στο Abahlali baseMjondolo
Το Zabalaza Anarchist Communist Front (ZACF - Αναρχικό Κομμουνιστικό Μέτωπο Zabalaza) θα ήθελε να ανφερθεί με οργή στην ένοπλη επίθεση στα γραφεία του Abahlali baseMjondolo στην οδό Kennedy του Durban τιου κρατιδίου KwaZulu Natal.
Εκφράζουμε, κατ' αρχάς, τη συμπάθειά μας και την αλληλεγγύη μας σε όλους εκείνους που έπεσαν θύματα αυτής της άναδρης επίθεσης και καλούμε σε πανεθνική και διεθνή κινητοποίηση και αλληλεγγύη. Οι επιθέσεις αυτές σημειώθηκαν κατά τις 11.30 τη νύχτα του Σαββάτου, 26 Σεπτέμβρη και διήρκεσαν τουλάχιστον 23 ώρες. Αν και η αστυνομία ισχυρίζεται ότι μόνο δυο άτομα σκοτώθηκαν, έχει επιβεβαιωθεί απο το Abahlali baseMjondolo (AbM) ότι τουλάχιστον τέσσερα άτομα έχασαν τελικά τη ζωή τους, τρία κατά τη διάρκεια της επίθεσης και ένα λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Αναφέρθηκε, επίσης, ότι τα σπίτια τιουλάχιστον 30 μελών του AbM παραδόθηκαν στις φλόγες και καταστράφηκαν από τους επιτιθέμενους οι οποίοι κραύγαζαν "The AmaMpondo are taking over Kennedy. Kennedy is for the AmaZulu" την ώρα της επίθεσης. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, κάτοικοι της οδού Kennedy διέφυγαν από τις κατοικίες τους, μερικοί αναζητώντας καταφύγιο σε κοντινές εκκλησίες.
Οι πολιτικοί ανταγωνισμοί στο κρατίδιο KwaZulu Natal είναι αποτέλεσμα διεθνικών συγκρούσεων και εντάσεων που αναδύθηκαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του (τωρινού προέδρου της Ν. Αφρικής) Jacob Zuma, και πιστεύουμε ότι το African National Congress (ANC - Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο) στην οδό και γύρω από την οδό Kennedy και πιθανόν και αλλού, χρησιμοποιεί το στοιχείο της εθνικότητας ώστε να κινητοποιεί ντόπιους κατοίκους εναντίον λαϊκών κοινωνικών κινημάτων όπως το Abahlali baseMjondolo. Είναι ξεκάθαρο σε μας ότι η εκλεγμένη λαϊκή επιτροπή της οδού Kennedy και η όλη δραστηριότητά της έχει θορυβήσει τους πολιτικούς ηγέτες του ANC που την θεωρούν απειλή στα πολιτικά και ιδιοκτησιακά τους συμφέροντα και έτσι έχουν βάλει στόχο να καταστρέψουν το AbM.
Αυτό που δεν μάς είναι γνωστό είναι πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ανοχή του ANC στην ενορχήστρωση αυτών των επιθέσεων, αλλά είναι προς στιγμήν αναπάντητο το ερώτημα εάν οι επιθέσεις αυτές είχαν προσχεδιαστεί. Φαίνεται ότι τουλάχιστον η αστυνομία είχε κάποια γνώση του ότι θα συνέβαιναν οι επιθέσεις. Τα καλυβόσπιτα των μελών του AbM ήταν πάντα συστηματικοί στόχοι επιθέσεων και το γεγονός του ότι όταν η αστυνομία εμφανίστηκε τελικά στον τόπο των συμβάντων αμέσως συνέλαβε μέλη του KRDC και δεν επιχείρησε να συλλάβει κάποιον από τους επιτιθέμενους. Επίσης, οι μόνοι από τους οποίους πήρε η αστυνομία καταθέσεις ήταν από την πλευρά των επιτιθέμενων και όχι από τα θύματά τους. Αυτό μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αστυνομία και η πολιτική συνενοχή στις επιθέσεις αυτές είναι πάνω από όποια αμφιβολία. Ηγετικοί κύκλοι του ANC ήσαν ακόμη παρόντες στο Κοινοτικό Χολ της οδού Kennedy την Κυριακή το πρωί, ενώ οι ένοπλες συμμορίες συνέχιζαν να καίνε και να καταστρέφουν τα σπίτια της εκλεγμένης επιτροπής της οδού.
Το ANC και το κράτος έχουν τη δική τους ιστορία να μάς πουν για την επίθεση. Ισχυρίζονται ότι ήταν μέλη του AbM που συνεπλάκησαν μεταξύ τους και ότι η αστυνομία κινείται τωρα προς την "απελευθέρωση"...
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η μετάφραση της εργασίας αυτής του Λουίτζι Φάμπρι έγινε από την έκδοση των CienfuegosPress και SoilofLibarty από την Αγγλία και τις ΗΠΑ αντίστοιχα. Η κοινή αυτή έκδοση είχε τον τίτλο «Thepovertyofstatism» («Η φτώχεια του κρατισμού») και περιείχε ένα διάλογο αναρχισμού-μαρξισμού. Τα κείμενα που περιλαμβάνονταν στην έκδοση αυτή ήταν τρία: 1) το κείμενο του Νικολάι Μπουχάριν «Αναρχία και Επιστημονικός Κομμουνισμός» από την μαρξιστική πλευρά και τα κείμενα του Λουίτζι Φάμπρι «Αναρχία και “Επιστημονικός» Κομμουνισμός» - το οποίο και παρουσιάζεται εδώ – και τα κείμενα του Ρούντολφ Ρόκερ «Αναρχισμός...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΡΙΖΙΩΤΗΣ
Λίγα λόγια για το κλίμα που επικρατούσε στους κύκλους των Ισπανών αναρχικών μετά το τέλος της φασιστικής δικτατορίας.
Η ισπανική μεταπολίτευση, που ακολούθησε το θάνατο του Φράνκο το 1975, έφερε στην επιφάνεια παλιές και νέες αντιθέσεις στο εσωτερικό του ισπανικού αναρχοσυνδικαλισμού.
Ζητήματα που δεν είχαν λυθεί ούτε τη δεκαετία του 30, αναφορικά με τον προσανατολισμό του κινήματος, αλλά κυρίως ζητήματα ζωτικά της ισπανικής κοινωνίας, που εξερχόταν από 40 χρόνια δικτατορίας και τον μέσων παρέμβασης σε αυτήν, τέθηκαν εξαρχής ανάμεσα σε ομάδες και τάσεις που στην πραγματικότητα δεν είχαν ποτέ ως...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018