Σύντροφοι!
Είμαστε πολύ ενοχλημένοι από τα νέα σχετικά με τον αφοπλισμό των αναρχικών στη Μόσχα, ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν. Μόλις στείλαμε ένα τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στο Σοβιέτ της Μόσχας [Συμβούλιο των Αντιπροσώπων]. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι αυτό. Το ντόπιο Σοβιέτ μας έχει επίσης σηκώσει το κεφάλι του και έχει αρχίσει να παραποιεί την ιδέα του αναρχισμού και να μας συκοφαντεί, εμάς τους αναρχικούς. Όμως οι εργάτες εδώ δεν εμπιστεύονται πολύ την κυβέρνηση και οι αρχές έπρεπε να υποχωρήσουν.
Κάθε μέρα που περνά, η δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση αυξάνεται, χάρη στην αδράνειά της για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της οικονομικής ζωής των εναπομεινάντων εργαζομένων. Τα εργοστάσια μόλις μετά βίας λειτουργούν και οι διεθυντές τα έχουν εγκαταλείψει, αλλά το Σοβιέτ δεν θα παραδώσει τα εργοστάσια στους εργαζόμενους, ώστε να μπορούν να τα λειτουργούν ανεξάρτητα. Αντίθετα, το Σοβιέτ προσπαθεί να ενεργήσει ως διαχειριστής και να μεσολαβήσει μεταξύ των εργατών και των διευθυντών. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εργαζόμενοι παίρνουν τα ψίχουλα πόσιμο και δεν έχουν πλέον ελπίδες για αύξηση της παραγωγής. Η μόνη τους ελπίδα είναι ότι το Σοβιέτ θα βρει τα χρήματα για να τους πληρώσει.
Άλλες πτυχές της ζωής εδώ είναι χαώδεις. Πρέπει να ανεχόμαστε τους κομισάριους που μιλούν σε συνελεύσεις υπέρ της Συντακτικής Συνέλευσης, αντί της απόλυτης νίκης των εργατών. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται σε συνελεύσεις, αλλά αυτό που γίνεται σε ιδιωτικό επίπεδο είναι ακόμη χειρότερο. Όλοι οι κομισάριοι πηγαίνουν με τον δικό τους τρόπο και εμπλέκονται σε ακολασίες και βαριά κατανάλωση αλκοόλ, χωρίς να ανησυχούν για το αν θα ασκηθεί κάποια μομφή από τους εργαζόμενους. Η αστυνομία κλέβει βούτυρο, λουκάνικα, αλεύρι κ.λπ. στο σιδηροδρομικό σταθμό και τα πουλά στη μαύρη αγορά.
Οι ενέργειες αυτές με ανάγκασαν να γράψω μια ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση των Μπολσεβίκων, την οποία ζητώ να εκτυπωθεί στο επόμενο τεύχος της εφημερίδας "Anarkhia". Θα στείλουμε, επίσης, μια επιστολή σχετικά με το διάταγμα για την κοινωνικοποίηση των γυναικών, το οποίο προκαλεί μεγάλη αναταραχή στην περιοχή μας.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
Nikolai Melgunov
Γραμματέας Ομάδας Αναρχο-Κομμουνιστών του Melekess
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Anarkhia” (Μόσχα, 1918) No. 51, 1 Μάη, σελ. 3.
Σημειώσεις μεταφραστή
Το Melekess το 1918
Το Melekess ήταν μια βιομηχανική πόλη, με πληθυσμό περίπου 16.000, στην κεντρική περιοχή του Βόλγα (786 χλμ. ανατολικά της Μόσχας). Η τοπική οικονομία βασιζόταν στην επεξεργασία ξυλείας και τις γεωργικές καλλιέργειες. Δείτε εδώ φωτογραφίες του Melekess στις αρχές του 20ού αιώνα: https://chronograph.livejour-nal.com/255313.html
Τον Μάη του 1918, ως αποτέλεσμα της εξέγερσης της Τσεχικής Λεγεώνας, μιας στρατιωτικής δύναμης που ιδρύθηκε αρχικά από την τσαρική κυβέρνηση, η πόλη βρέθηκε ξαφνικά σε ζώνη πολέμου. Μια μάχη πραγματοποιήθηκε στη Melekess στις 16-18 Ιούλη μεταξύ των Τσέχων και των Ερυθρών υπερασπιστών, με επικεφαλής τον ναυτικό Andrey Polypanov, ο οποίος είχε στη διάθεσή του δύο τεθωρακισμένα τρένα. Ο Polypanov, ο οποίος μόνο λίγους μήνες νωρίτερα είχε πολεμήσει μαζί με αναρχικά αποσπάσματα στην Ουκρανία, αναγκάστηκε να αποσυρθεί, εγκαταλείποντας την πόλη στους εισβολείς. Το νέο καθεστώς συνέλαβε αμέσως και εκτέλεσε 12 πολίτες που σχετίζονταν με τη σοβιετική εξουσία. Υπάρχει ακόμη...
Αυτά που κάποιοι Κερκυραίοι δεν θυμούνται ή δεν θέλουν να θυμούνται.
1) Οι λεγόμενες "ελληνικές αρχές" της Κατοχής ήταν ελληνόφωνα όργανα των κατακτητών, όπως και οι διάφοροι "Κουίσλινγκ" στις άλλες χώρες. Σαν τέτοιους τους κατάγγειλαν οι Σύμμαχοι, τους χαρακτήρισαν δοσίλογους και σαν δοσίλογοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν μετά την απελευθέρωση σ' όλες τις χώρες εκτός από την Ελλάδα γιά τους γνωστούς λόγους.
2) Δοσίλογοι που δεν δικάστηκαν ήταν και η ονομαζόμενη από το Χρύσανθο Σαρλή "ηγεσία του Κερκυραϊκού λαού". Τους Κόλλα και Κομιανό τους διόρισαν οι Ιταλοί όπως μαρτυρούν οι "πληροφοριοδότες" Μεθόδιος Κοντοστάνος στο βιβλίο του "Αρχείον Κατοχής" σελ 283, 290,...
Γιώργος Σκολαρίκης
Είναι γνωστό ότι για τη διαμόρφωση εθνικής ταυτότητας και την ενίσχυση της εθνικοπατριωτικής συνείδησης, κάθε λαός διδάσκεται πολλά ιστορικά γεγονότα από μια μεροληπτική σκοπιά η όποια έχει ως στόχο να καταδείξει το δίκιο του έναντι των αντιπάλων του, το πόσο βάρβαροι ήταν απέναντι του ή να προβάλει το μέγεθος του ηρωισμού που επέδειξαν οι πρόγονοί του. Σαν αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις η ιστορική αλήθεια αλλοιώνεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε η απόδοση των γεγονότων να αποκτά ένα μυθικό χαρακτήρα και η ευρεία διάδοσή τους μέσω και της επίσημης εκπαίδευσης να οδηγεί στη διαμόρφωση εθνικών μύθων, οι οποίοι γίνονται κοινοί...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018