Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ
Μετάφραση: Ζήσης Σαρίκας
ISBN 960-87196-3-1, ISBN-13 978-960-87196-3-7
Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται δύο απ' τα σημαντικότερα ντοκουμέντα της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος του 19ου αιώνα.
Το πρώτο είναι "Η κατήχηση του επαναστάτη" του Σεργκέι Νετσάγιεφ (για πρώτη φορά ολόκληρο στα ελληνικά), ένα κείμενο-θρύλος, που προκάλεσε εντονότατες συζητήσεις και διαμάχες μέσα στο επαναστατικό κίνημα, γραμμένο από έναν άνθρωπο με φανατικούς υποστηρικτές αλλά και σφοδρούς πολέμιους.
Το δεύτερο είναι μια ιστορική επιστολή-απάντηση του Μιχαήλ Μπακούνιν (εμβληματικής μορφής του αναρχικού κινήματος) στον Νετσάγιεφ που σηματοδότησε την οριστική τους ρήξη μετά από μια περίοδο σύντομης αλλά στενής συνεργασίας και φιλίας. Στην επιστολή του ο Μπακούνιν απαντά λεπτομερώς στον Νετσάγιεφ για την μεταξύ τους διαφωνία και επιπλέον εκθέτει αναλυτικά τις απόψεις του για το πώς πρέπει να κινηθούν οι επαναστάτες.
Το βιβλίο κλείνει με δυο μικρά κείμενα-ανταπαντήσεις του Νετσάγιεφ.
Τα κείμενα αυτά θέτουν, το καθένα με τον τρόπο του, το ζήτημα της οργάνωσης, της επαναστατικής τακτικής, της ηθικής του επαναστάτη, της βίας και άλλα ζητήματα, τα οποία δεν απασχολούσαν μόνο τους αναρχικούς του 19ου αιώνα αλλά έχουν μια διαρκή επικαιρότητα. Ταυτόχρονα, αποτελούν μια συναρπαστική απεικόνιση του κλίματος που επικρατούσε στους επαναστατικούς κύκλους της εποχής.
Δύο άρθρα-κριτικές:
ΝΕΤΣΑΓΙΕΦΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΩΣΗ
Από το ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ έχει κυκλοφορήσει (από τον Δεκέμβριο του 2004) ένα βιβλίο που περιλαμβάνει την «ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ», του Σεργκέι Νετσάγιεφ. Αυτή η έκδοση, που μετάφρασε και επιμελήθηκε ο ΖΗΣΗΣ ΣΑΡΙΚΑΣ εκτός από την ολοκληρωμένη παρουσίαση της «κατήχησης», περιέχει την επιστολή του Μπακούνιν με τον τίτλο ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΝΕΤΣΑΓΙΕΦ, καθώς και δύο μικρά κείμενα: ένα των Νετσάγιεφ - Σερεμπρένικοφ, από το κύριο άρθρο του περιοδικού Obscina (Κομμούνα) και μια ανοιχτή επιστολή του Νετσάγιεφ στους Μπακούνιν και Ογκάρεφ. Επίσης, πάρα πολύ χρήσιμες και κατατοπιστικές είναι οι σημειώσεις που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου.Σ’ αυτό το βιβλίο όπου παρατίθενται φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους κείμενα, αλλά με μια ουσιαστική μεταξύ τους σχέση, ιδιαίτερη βαρύτητα έχει το κείμενο του Μπακούνιν. Ξέχωρα από την ιστορική σημασία αυτής της επιστολής, αναπτύσσονται και κατατίθενται —μέσα από το πρίσμα συσσωρευμένων εμπειριών— ζητήματα που αφορούν τις αναρχικές απόψεις, θεωρήσεις και πρακτικές. Είναι ένα κείμενο εποχής και συνάμα μια κατάθεση εμπειριών όπου πέρα από τη σκληρή κριτική στο Νετσάγιεφ αναγνωρίζονται λάθη και παραλείψεις που αφορούν τον επιστολογράφο.Η διαβόητη «Κατήχηση του επαναστάτη» ακόμα και σαν τίτλος δεν μπορεί παρά να λειτουργεί απωθητικά για όποιον θεωρεί τον εαυτό του αναρχικό. Το ότι για περισσότερο από 135 χρόνια εξακολουθεί, άλλοτε υποτονικά κι άλλοτε με ταρατατζούμ, να είναι ένα προϊόν που πλασάρεται από κάθε λογής επιτήδειους, οφείλεται σε αυτό που —πολύ εύστοχα— ορίζεται ως παραπλανητική διαφήμιση.
Σε κάθε περίπτωση, όπου διάφορες πολιτικές συμμορίες εκτιμούν πως μπορούν να εξαπατήσουν, φέρνουν στην επικαιρότητα αυτό το συνονθύλευμα εξουσιαστικών θεωριών σαν την υπέρτατη συνταγή για τη «διαμόρφωση» κάποιου ως αναρχικού. Ένα κείμενο 48 συνολικά κανόνων, όπου υποδεικνύεται το πώς θα ΠΡΕΠΕΙ να συμπεριφέρεται ένα αδίστακτο άτομο που αυτοχαρακτηρίζεται επαναστάτης.
Η σύγχυση και ταύτιση με τις ατομικές και κοινωνικές πρακτικές απελευθέρωσης όταν δεν γίνεται σκόπιμα, γίνεται τουλάχιστον από αφελείς ή ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία και άποψη σχετικά με αυτό που ονομάζεται αναρχία και αναρχική δράση....
Στις 30 Ιουνίου 1921, πριν από 100 χρόνια, έπεσε μαχόμενος ο Fedir Shchus (Σχους), εξέχων Ουκρανός αναρχικός και μία από τις κύριες προσωπικότητες της Ουκρανικής Αγροτικής Επανάστασης, γνωστής ως Makhnovtchina.
Από αγροτική καταγωγή, ως νεαρός έγινε ναύτης του ρωσικού στρατού, καθώς ξέσπασε η Οκτωβριανή Επανάσταση. Ηγήθηκε μιας αντάρτικης ομάδας με την οποία κατάφερε να ελέγξει την περιοχή της Debrivka.
Όταν η εξέγερση άρχισε να ασφυκτιά, ενώθηκε με δεκάδες αναρχικούς, στην επαναστατική διαδικασία της ουκρανικής makhnovtchina, όπου αναδείχθηκε σε διοικητή του ιππικού, αποτελώντας, επίσης, μέλος του Συμβουλίου των εξεγερμένων, που ήταν το διοικητικό εργαλείο της Ελεύθερης Επικράτειας. Εκεί συνεργάστκε στενά με...
Ένα χειρόγραφο τεύχος της αναρχικής εφημερίδας “Nabat”, που ήταν το πρώτο κιόλας τεύχος της, που κυκλοφόρησε στις 6 Απρίλη 1920. Η “Nabat” ήταν το εκφραστικό όργανο της Συνομοσπονδίας Αναρχικών Οργανώσεων “Nabat”, που δραστηριοποιήθηκε στην Ουκρανία το διάστημα 1918-1920. Με το τεύχος αυτό οι σύντροφοι της “Nabat” ποινικοποιήθηκαν. Όσον αφορά το ποιος έγραψε την εφημερίδα, ποιος την παρήγαγε και πόσα φύλλα εξέδωσε και μοίρασε, μένει να εξακριβωθεί.
*Πηγή: Овсянников Сергей
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018