Γ.Μ ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ
Τρίτη 8 Ιουλίου 2008
« Ένα δημοκρατικό πολίτευμα είναι εκατό φορές καλύτερο από ένα δεσποτικό και μοναρχικό καθεστώς» - Μιχαήλ Μπακούνιν
Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 100 χρόνια, δηλ. περίπου το 1975, που αρχίζουν να ξαναμπαίνουν στην ελληνική κοινωνία τα ζητήματα της άμεσης δημοκρατίας, του κοινωνικού και πολιτικού αποκεντρωτισμού και του κοινοτισμού.
Από τότε που ειπώθηκαν αυτά από τον Μπακούνιν, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Σε πολλές περιπτώσεις το δημοκρατικό πολίτευμα κατάντησε να είναι χειρότερο και από το δεσποτικό. Αυτό το δημοκρατικό πολίτευμα ενώ παραμένει στην κοινωνική του βάση ολιγαρχικό, εμφανίστηκε και εμφανίζεται με δύο εκδοχές.
Η μία είναι η φιλελεύθερη – ολιγαρχική εκδοχή του (δυτική αστική δημοκρατία) και η άλλη είναι η απολυταρχική εκδοχή του ( λαϊκές δημοκρατίες ανατολικών χωρών, θεοκρατικές δημοκρατίες τύπου Ιράν).
Ακριβώς επειδή είναι ολιγαρχικά συστήματα, δεν μπορούν να ξεφύγουν και από τον περιορισμό να γίνονται δεσποτικά από τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία του λαού εναντιώνεται σε αυτές τις οικονομικές και πολιτικές ολιγαρχίες.
Η ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ
Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 100 χρόνια, δηλ. περίπου το 1975, που αρχίζουν να ξαναμπαίνουν στην ελληνική κοινωνία τα ζητήματα της άμεσης δημοκρατίας, του κοινωνικού και πολιτικού αποκεντρωτισμού και του κοινοτισμού.
Τι έφταιξε; ( Είναι μια συζήτηση που θα εξελιχθεί παρακάτω)
Παραθέτω πιο κάτω αποσπάσματα από το Καταστατικό του Δημοκρατικού Συλλόγου Πάτρας. Στα 1876, οι αναρχικοί αυτοί σύντροφοι, τόλμησαν να εκδώσουν στην εφημερίδα τους, το καταστατικό τους. Συνελήφθησαν όλοι από το μοναρχικό καθεστώς του βασιλιά Όθωνα. Τα μέλη του συλλόγου εξέτισαν πολύμηνες φυλακίσεις. Η εφημερίδα και το τυπογραφείο κατασχέθηκαν και αυτός ο βαθιά αμεσοδημοκρατικός και ανθρώπινος λόγος, αργότερα συκοφαντήθηκε από τους αυταρχικούς σοσιαλιστές και μαρξιστές, σαν ρομαντικός και ουτοπικός.
Ο «Δημοκρατικός Σύλλογος» συγκροτείται στα 1876 και το ιδεολογικό του όργανο η «Ελληνική Δημοκρατία», πρωτοεκδίδεται τον Μάιο του 1877. Ο Σύλλογος θα προχωρήσει στη δημοσίευση ενός πολιτικού προγράμματος: βασίζεται στην αποδοχή της ανάγκης μιας επανάστασης, που θα καταστρέψει το κράτος και θα πραγματοποιήσει «διά της αδελφοσύνης και παιδεύσεως την πάλη εναντίον της πτώχειας και της αμάθειας, διά την δημιουργίαν ενός νέου άνθρωπου».
Ό κεντρικός πυρήνας της Ιδεολογίας τους, που ήταν ένας επαναστατικός ουμανιστικός αναρχισμός, διατυπώνεται με τον εξής τρόπο στο πρόγραμμα τους: «άκραν αποκέντρωσιν και τελείαν αυτοδιοίκησιν των Δήμων, πλήρη ελευθερίαν του ατόμου, άμεσον δημοκρατίαν, διά την οικοδόμησιν της Ιδικής μας κοινωνίας, της απέραντου μεταξύ των όντων αγάπης» …
Ένα αποσπασματικό μέρος από το καταστατικό του Δημοκρατικού Συνδέσμου του Λαού, ήταν το έξης:
Πεπεισμένοι,
Ότι, ή φτώχεια και ή αμάθεια είναι οι μεγαλύτερες πληγές τού Λαού,
Ότι, από αυτά τα δύο πηγάζει κάθε κοινωνική αθλιότης,
Ότι, επομένως, η έλευθέρωσίς μας από τη φτώχεια και την αμάθεια πρέπει να είναι ο ανώτερος σκοπός καθενός οπού θέλει να εργαστή ειλικρινώς υπέρ της Πατρίδος,
Ότι, ή έλευθέρωσίς αύτη ενδιαφέρει όλων μας διότι σκοπεύει να φέρη γενικήν Ισότητα εις τα δικαιώματα και τα καθήκοντα όλων, και θα έχει ως βέβαιον αποτέλεσμα και την άπελευθέρωσιν των αδελφών μας οι όποιοι είναι στη δουλεία.
Ότι, διά να ελευθερωθεί ο Λαός ο οποίος υποφέρει, πρέπει να σηκωθή αυτός ό ίδιος να ζήτηση την έλευθέρωσίν...
Red and Black
Αυτό το βιβλιογραφικό κείμενο είναι μια συμβολή στην ανάκαμψη της ιστορίας του αναρχισμού στην Τυνησία. Εξιστορεί ένα μόνο μέρος μιας μεγαλύτερης ιστορίας.
Από το κείμενο των G.Masi, in G. Berti, M. Antonioli, P. Juso e S. Fedele (επιμ.) στο “Dizionario biografico degli anarchici italiani”, vol. 1 (Pisa: Biblioteca Franco Serantini, 2003), σσ. 439-442. Αγγλική μετάφραση Nestor McNab, 2011. Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, Μάης 2011.
Ο Nicolò (Nicolantonio) Converti γεννήθηκε στο Roseto Capo Spulico (στην περιφέρεια Cosenza της Καλαβρίας), στις 18 Μαρτίου 1855. Οι γονείς του Leonardo και Elisabetta Aletta, κατάγονταν από εύπορες οικογένειες. Παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο...
O George Balkanski (του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Georgi Grigoroff) – γνωστός και ως George ή Gregory Balkanski ή Balkansky καθώς και με άλλα ψευδώνυμα όπως Georgi Khadjiev και Georgi Grigoriev – γεννήθηκε στις 16 Απρίλη 1906.
Η οικογένειά του ήταν αγροτική και ζούσε στα βόρεια της Βουλγαρίας. Από το 1920, σε ηλικία 14 χρόνων, ο George Balkanski αυτοχαρακτηρίζεται αναρχικός και τον επόμενο χρόνο γίνεται μέλος της Αναρχικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας Βουλγαρίας (FACB). Το 1925, αποφεύγει απόπειρα δολοφονίας του από κύκλους των βασιλικών, καταφεύγοντας στην Τσεχοσλοβακία. Επιστρέφει, όμως, στη Βουλγαρία, για να μεταβεί στη Γαλλία το 1927,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018