Στις 7 Απρίλη 1971, έφυγε ο payador (λαϊκός τραγουδοποιός) Martín Castro, μουσικός και τραγουδιστής, συνθέτης και ερμηνευτής του αναρχικού τραγουδιού.
Καταγόμενος από την επαρχία του Μπουένος Άιρες, επέδειξε απαράμιλλο ταλέντο στην κιθάρα και τη φωνή ήδη από νεαρή ηλικία. Εκείνη την εποχή μετακόμισε από την επαρχία στην πόλη για να εργαστεί ως οικοδόμος.
Ήταν αυτή την ίδια εποχή που άρχισε να ενδιαφέρεται σοβαρά για τη γενικότερη αριστερά, το συνδικαλιστικό κίνημα και τις αναρχικές ιδέες.
Επίσης συνδέθηκε με ισχυρή φιλία με τον Jose Ritta Luz, ηγετικό συνδικαλιστικό στέλεχος της CGT και εξέχοντα αναρχικό αγωνιστή.
Αναγνωρισμένος από τον Gabino Ezeiza και τον Carlos Gardel, συνεργάστηκε χρόνια αργότερα με καλλιτέχνες του μεγέθους των Hugo del Carril, Alberto Castillo, Edmundo Rivero, Horacio Guarany και του Ουρουγουανού payador Carlos Molina, επίσης αναρχικού αγωνιστή, μέλους της FAU (Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης).
Ο Martín Castro ήξερε πώς και πότε να συνθέτει και να παρουσιάζει σε σκηνές και διαδηλώσεις τραγούδια όπως "Red Guitar", "The Orphan", "The Doubt", "Juancho, the Deserter" και "Sacco and Vanzetti" μεταξύ των άλλων.
Πέθανε στα 89 του αφήνοντας πίσω του ένα καλλιτεχνικό αποτύπωμα λαϊκών, μαχόμενων και ελευθεριακών ριζωμάτων.
*Πηγή: Emilio Crisi.
...
Αλέξανδρος Σχισμένος*
Τελευταία, κυκλοφορεί στους ακαδημαϊκούς κύκλους ένα ερώτημα, κατά πόσο ένα μέλος ΔΕΠ που αντιτίθεται δημόσια σε ριζοσπαστικές, εξωθεσμικές δράσεις των συλλόγων των φοιτητών και συνακόλουθα καταγγέλλεται με παρεμβάσεις στο χώρο εργασίας, βρίσκεται σε ετεροβαρή θέση υπεροχής, δεδομένης της εξουσίας του τίτλου ή βρίσκεται σε θέση αδυναμίας, δεδομένου του οργανωμένου και μαζικού χαρακτήρα των φοιτητικών συλλόγων και του ευάλωτου δημόσιου κύρους του. Αναρωτήθηκα πώς αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση ένας εγνωσμένος αντιφασίστας και σπουδαίος πολιτικός φιλόσοφος της κριτικής θεωρίας, ο Θίοντορ Αντόρνο, και ποια ήταν η στάση του συναδέλφου του, φίλου του και έτερου αντιφασίστα και σπουδαίου φιλοσόφου...
Σαν σήμερα, 10 Απρίλη του 1919, δολοφονείται ο Εμιλιάνο Ζαπάτα –μία από τις σημαντικότερες φιγούρες της Μεξικανικής Επανάστασης, αλλά και εμπνευστής πολλών σύγχρονων κινημάτων του Μεξικού και όχι μόνο. Η κληρονομιά του είναι ιδιαίτερα εμφανής στο κίνημα των Ζαπατίστας, το οποίο πήρε το όνομά του από τον ίδιο, ταυτιζόμενο με το σύνθημά του και στρατηγικό στόχο «Γη και Ελευθερία» (Tierra y Libertad). Με αφορμή αυτή τη μαύρη επέτειο φωτίζουμε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ελευθεριακές και προταγματικές εμπειρίες της Μεξικανικής Επανάστασης, την αποκαλούμενη «Κομμούνα της Μορέλος», στη δημιουργία της οποίας ο Ζαπάτα έπαιξε βασικό ρόλο.
Από το 1913 έως...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018