Η μπροσούρα αυτή γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αφορά τους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς θεσμούς που δημιουργήθηκαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις υπανάπτυκτες χώρες του λεγόμενου “Τρίτου Κόσμου”, ειδικά και πρωταρχικά με τις αφρικανικές χώρες.
Ο συγγραφέας στηλιτεύει τη θεωρία του ‘Τρίτου Κόσμου”, αν και, όπως παραδέχεται ο ίδιος, οι φορείς αυτής της αντίληψης, στις όποιες προσπάθειές τους για ανεξαρτησία αυτών των χωρών, δεν υιοθετούν και δεν τάσσονται απαραίτητα με τη μια ή την άλλη υπερδύναμη.
Αλλά παραθέτοντας αναρχικούς στοχαστές, όπως ο Ρούντολφ Ρόκερ, ή ακόμα και “απόστολους” μιας τέτοιας ανεξαρτησίας, όπως τον Χοσέ Μαρτί, τον προάγγελο του κινήματος της ανεξαρτησίας της Κούβας από την Ισπανία, ο συγγραφέας λέει ότι μια απλή -και επίσημη- ανεξαρτησία δεν είναι αρκετή. Καθότι ένα έθνος θα είναι πραγματικά ελεύθερο όταν οι άνθρωποι που το αποτελούν θα είναι ελεύθεροι να διευθύνουν και καθορίσουν οι ίδιοι την τύχη τους.
Επιχειρηματολογεί ότι μερικές χώρες της Αφρικής που έχουν “κατακτήσει” αυτήν την “ανεξαρτησία” εξακολουθούν να φυτοζωούν και να είναι εξαρτημένες, ενώ δεκαεννέα χώρες (όταν γραφόταν το κείμενο) χώρες ήταν υπό στρατιωτικές δικτατορίες. Μάλιστα, ο Ντόλγκοφ φαίνεται ότι είναι τόσο ενημερωμένος που παραθέτει ακόμα και τον αριθμό των στρατιωτικών πραξικοπημάτων σε μερικές χώρες, με κάποια από αυτά να είναι επιτυχή.
Ως μια από τις κύριες αιτίες που οι χώρες αυτές δεν αναπτύσσονται ο Ντόλγκοφ φέρνει τον ολοένα και αυξανόμενο μιλιταρισμό των εκάστοτε στρατιωτικών κυβερνήσεων και τους συνεχείς πολέμους μεταξύ τους.
Επιτίθεται, επίσης, στους ηγέτες των χωρών αυτών που βλέπουν και κυβερνούν οι ίδιοι σαν να είναι θεοί, ημίθεοι και δοξασμένοι πολέμαρχοι, φυσικά με τη συνοδεία και τη βοήθεια όλόκληρου του νομοθετικού ή άλλου κατασταλτικού οπλοστασίου, μιλώντας εδώ κυρίως για χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ένας ακόμα παράγοντας που στηλιτεύεται από τον συγγραφέα είναι η οικονομική κακοδιαχείριση και η διαφθορά που την ακολουθεί, βασικό γνώρισμα των τοπικών οικονομιών ειδικά με την “κατάκτηση” της ΄’ανεξαρτησίας”.
Κάνει, βέβαια, μια αναφορά στην ευρωπαϊκή κατάκτηση της Αφρικής, που έχει οδηγήσει σε μια άκρατη διαφθορά, αλλά και σε αρκετούς εμφύλιους πολέμους που ξεσπούν σε διάφορες χώρες ως αποτέλεσμα της επιδίωξης για περισσότερη εξουσία και προνόμια από διαφορετικές ελίτ ή άρχουσες κλίκες.
Τέλος κριτικάρει τόσο την πολιτιστική αφαίμαξη αυτών των χωρών από τους αποικιοκράτες όσο και τη νέα αποικιοκρατία.
...
Ένα διαχρονικό κείμενο του Μπα Κιν από το 1921
Τη σήμερον ημέρα οι λέξεις «ελευθερία και ισότητα» είναι μέρος του λεξιλογίου του καθενός μας. Αλλά κάντε μερικές έρευνες και ρωτήστε: Τί είναι ελευθερία; και θα σας ειπωθεί «Ελευθερία σημαίνει ελευθερία της γνώμης, ελευθερία του τύπου, ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι, η ελευθερία του απορρήτου της επικοινωνίας.»
Ρωτήστε: Τί είναι ισότητα; και θα σας ειπωθεί: «Όλοι οι πολίτες να είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, χωρίς καμία διαφορά μεταξύ του υψηλής καταγωγής και του χωριάτη». Τώρα, τέτοιοι στενοί ορισμοί δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ελευθερία, την πραγματική ισότητα. Δεν...
Στις 19 Μαρτίου 1901, γεννήθηκε στην Ιταλία, ο Giuseppe Baldi. Έγινε γνωστός και ως Gino Gatti.
Εργαζόμενος στον κλάδο των τροφίμων, αναρχικός και μέλος της ομάδας απαλλοτριωτών Roscigna. Σε πολύ νεαρή ηλικία συμμετέχει στη γενέτειρά του Λομβαρδία, σε πολλές απεργίες και κινητοποιήσεις εργαζομένων, κερδίζοντας γρήγορα από την αστυνομία τον χαρακτηρισμό του ως «επικίνδυνου αναρχικού». Εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή και, συγκεκριμένα, στο Μπουένος Άιρες όπου άρχισε να εργάζεται. Εκεί σχετίζεται με τον μυθικό απαλλοτριωτή Miguel Arcangel Roscigna και το ιστορικό στέλεχος των ναυτεργατών Juan Antonio Morán, με τους οποίο υς πραγματοποιεί πολλές απαλλοτριώσεις.
Ο Gatti θα είναι ο ιθύνων νους της διάσημης...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018