Κείμενο που δημοσιεύτηκε στο σαμιντζατ περιοδικό της ομάδας Obshchina σε πιο εκτενή κορφή το 1988, και μεταφράστηκε στα αγγλικά για το περιοδικό Russian Labour Review (Moscow), διαθέσιμο από την ιστοσελίδα libcom. Ο Piotr Siauda (1937-1990)ήταν ακτιβιστής και αναρχοσυνδικαλιστής μέλος της KAS (Συνομοσπονδία Αναρχοσυνδικαλιστών). Μετάφραση Δημήτρης Πλαστήρας
Στη δεκαετία του 1950 οι βιομηχανικοί μισθοί μειώνονταν αυθαίρετα σχεδόν κάθε χρόνο. Οι μειώσεις αυτές επέτρεπαν στους αξιωματούχους να δημοσιεύουν στατιστικές που έδειχναν αύξηση της αποδοτικότητας της εργασίας, της αυτοματοποίησης και μηχανοποίησης, μειώσεις στο κόστος της παραγωγής δίχως να αντιστοιχούν σε νέες επενδύσεις κεφαλαίου, και βελτιώσεις στην οργάνωση και στην τεχνολογία. Στις καπιταλιστικές χώρες, αν μια εταιρεία προσπαθούσε να βελτιώσει τα οικονομικά της στοιχεία με την μείωση των μισθών, οι εργάτες θα απαντούσαν με διαδηλώσεις και απεργίες. Στην ΕΣΣΔ ωστόσο, η εργατική τάξη ήταν αδύνατο, για δεκαετίες, να παλέψει για να υπερασπιστεί τα ίδια τα συμφέροντα της. Ο εκδημοκρατισμός των τελών της δεκαετίας του 1950 στην πραγματικότητα ήταν ένας τρόπος οι αρχές να ξεγελάσουν τις εργατικές μάζες στο να ελπίσουν σε ένα αυθεντικό διάλογο με τους κρατικούς και κομματικούς αξιωματούχους. Η τραγωδία Νοβοκερκάσκ αποκάλυψε την απάτη και την υποκρισία του εγκληματικού ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Την 2η Ιανουαρίου 1962, οι μισθοί μειώθηκαν κατά 30 με 35 τις εκατό στο μεγαλύτερο εργοστάσιο κατασκευής ηλεκτρικών αμαξών στο Νοβοκερκάσκ (NEVZ). Το τελευταίο τμήμα του εργοστασίου που προγραμματίστηκε να μειωθούν οι μισθοί ήταν το μεταλλουργείο. Ως τότε οι εργάτες στα άλλα τμήματα είχαν συνωθήσει κάπως στην διαρκή περικοπή των δικαιωμάτων τους αλλά για τους εργάτες του χυτηρίου η περικοπή των μισθών ήταν μια νέα προσβολή.
Το πρωινό της 1ης Ιουνίου το κρατικό ραδιόφωνο ανακοίνωσε πως θα γίνονταν μια απότομη «προσωρινή» αύξηση στη τιμή του κρέατος και των γαλακτομικών (μέχρι 35%). Θα αποτελούσε μια απρόσμενη και σοβαρή επίθεση στο βιοτικό επίπεδο όλων των εργαζόμενων στην ΕΣΣΔ και σίγουρα θα προκαλούσε γενικευμένη δυσαρέσκεια. Υπήρχαν όμως και άλλοι παράγοντες που επίσης συνέβαλλαν στην απεργία στο NEVZ.
Οι αρχές της πόλης και του εργοστασίου αδιαφορούσε για μεγάλο διάστημα για το σοβαρό στεγαστικό πρόβλημα στο NEVZ. Ότι κατασκευή είχε γίνει ήταν τρομερά ανεπαρκής και το κόστος διαμονής στον ιδιωτικό τομέα έφτανε σχεδόν στο 30 τις εκατό των μηνιαίων μισθών ενός εργάτη.
Επειδή το Νοβοκερκάσκ θεωρούνταν ακόμη εκείνη την εποχή ως πόλη φοιτητών, πολύ λίγο κρέας και βούτυρο παραδίδονταν στα κρατικά καταστήματα και ήταν πολύ ακριβά στην αγορά. Η νέα αύξηση στις κρατικές τιμές οδήγησε σε μια αύξηση στις ήδη πολύ ψηλές τιμές στην αγορά. Στο δρόμο για το εργοστάσιο οι εργάτες συζητούσαν τις αυξήσεις τιμών με μεγάλη αγανάκτηση και στο μεταλλουργείο εργάτες συγκεντρώθηκαν σε μικρές ομάδες και συζητούσαν έντονα τις ανακοινωθείσες αυξήσεις στις τιμές. Κανένας, ωστόσο, δεν σκέφτονταν εκείνη τη στιγμή διαδηλώσεις, συνελεύσεις και απεργίες. Οι εργάτες δεν είχαν ούτε οργάνωση ούτε ηγεσία και φοβόντουσαν την ίδια την ιδέα το να προσπαθήσουν να χειραφετήσουν τον εαυτό τους από την πολιτική και κοινωνική σκλαβιά που επιβλήθηκε πάνω στους εργαζόμενους της ΕΣΣΔ από το σταλινισμό.
Είναι πιθανό πως τα αγανακτισμένα μουρμουρητά των εργατών έφτασαν στα αυτιά της κομματικής επιτροπής και του διευθυντή του εργοστασίου, τον Kurochkin,...
Ευριπίδης Καλτσάς
Το κείμενο που ακολουθεί καταθέτει σκέψεις, προβληματισμούς και αναγκαιότητες για την επιτακτική, οργανωτική ανασυγκρότηση του αναρχικού κινήματος στον ελλαδικό χώρο. Οι προτάσεις και τα σημεία κριτικής κατατίθενται στα πλαίσια ενός ευρύτερου πολιτικού, κινηματικού διαλόγου. Οι θέσεις που διατυπώνονται δε γράφονται με τον σκοπό της αλαζονικής υπόδειξης, που θα άρμοζε ίσως σε κάποιον ινστρούχτορα, παρά τον δηκτικό τόνο σε αρκετά σημεία (ο σκοπός είναι η παρακίνηση σε ενεργή συμμετοχή και οργάνωση για το ξεπέρασμα των υπαρχόντων πολιτικών και οργανωτικών σκοπέλων). Οι θέσεις αυτές αποτελούν διαπιστώσεις του γράφοντος, σημεία κριτικής (άρα και αυτοκριτικής) και σχηματικές προτάσεις που αφορούν την οργανωτική...
Από αυτόν τον πόλεμο, ο οποίος θα παράγει τόσα πολλά μεγάλα και ελπιδοφόρα πράγματα, πρέπει να προκύψει ακόμη και στην Ισπανία η δικαίωση των Ρομά...
Helios Gómez Rodriguez.
Ο Helios Gómez Rodriguez γεννήθηκε στις 27 Μάη 1905 στη Σεβίλλη, στη συνοικία Triana, σε μια πολύ φτωχή οικογένεια Ρομά. Υπήρξε ζωγράφος, καλλιτέχνης αντιφασιστικών αφισών και προπαγανδιστής. Ήταν αναρχικός κομμουνιστής και μαχητής στα οδοφράγματα της Βαρκελώνης.
Γνωστός και ως "artista de corbata roja" (ο καλλιτέχνης με κόκκινη γραβάτα), ήταν ο εμπνευστής της Sindicat de Dibuixants Profesionals (Ένωση Επαγγελματιών Σχεδιαστών), την οποία ίδρυσε το καλοκαίρι του 1936 για την υπεράσπιση της δημοκρατίας...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018