Πρέπει να κάνουμε κάτι με τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι μία, αυτή που σου επιτρέπει ακριβώς να παίρνεις αποφάσεις που αφορούν εσένα τον ίδιο. Αυτό ονομάζεται άμεση δημοκρατία και εφευρέθηκε από το εργατικό κίνημα, αλλά που εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα δεν έχει μπει σε εφαρμογή σε καμιά περιοχή του κόσμου, όπως και η ελευθεριακή κοινωνική επανάσταση δεν έχει θριαμβεύσει με ένα σταθερό τρόπο.
Ωστόσο, αυτή η αληθινή δημοκρατία, η άμεση δημοκρατία, η οποία είναι σύμμαχος του φεντεραλισμού, μπαίνει σε εφαρμογή καθημερινά από χιλιάδες αναρχικές, αναροχοσυνδικαλιστικές, ελευθεριακές κομμουνιστικές και ελευθεριακές σοσιαλιστικές ομάδες σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν είναι δηλαδή μια ουτοπία. Χρειάζεται μόνο να μπει σε εφαρμογή σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε ολόκληρη τη κοινωνία.
Ένα από τα σοβαρότερα λάθη που κάνουν οι περισσότεροι «πολιτικοί» είναι ότι αποδίδουν κάθε είδος νομιμότητας στο καθεστώς που επικρατεί τώρα. Το καθεστώς αυτό δεν έχει την παραμικρή νομιμότητα. Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία βρίσκονται εκεί ως αποτέλεσμα απάτης, δόλου και ψεμάτων. Ούτε και μπορούμε να πούμε ότι είναι οι αντιπρόσωποι των αισθημάτων του ενός ή του άλλου τμήματος του λαού.
Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ανθρώπων που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές το έκανε με μια αυθεντική αίσθηση για σοσιαλισμό (με τη ευρύτερη έννοια του όρου) και δεν το έκανε για να δώσει την εν λευκώ αρχηγία στο Σοσιαλιστικό Κόμμα που αποτελείται από νεοφιλελεύθερους λακέδες και του οποίου η ηγεσία γνώριζε πολύ καλά από πριν ποιο θα ήταν το πρόγραμμα της κυβέρνησης και το κράτησε μυστικό, με μόνο στόχο να εξασφαλιστεί ότι θα παραμείνει στην εξουσία.
Η 25η Απρίλη δεν έρχεται πίσω, αλλά αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένας νέος επαναστατικός άνεμος, ο οποίος θα ασχοληθεί με θέματα της παρούσας επικαιρότητας όπως την επισφαλή εργασία, την εξουσία στους εργατικούς χώρους και την κοινωνία, την αυτο-οργάνωση, την οριζόντια λειτουργία, την εξαφάνιση του καπιταλισμού, την προστασία του οικοσυστήματος, το τέλος των όποιων διακρίσεων κ.λπ.
Η 25η Απρίλη έγινε για να μπει ένα τέλος στους αποικιακούς πολέμους, ένα τέλος στη φασιστική δικτατορία, για την ανάγκη ελεύθερης έκφρασης, τη ρήξη με τον καπιταλισμό προστατευτισμό, για να μπει ένα τέλος στην πολιτική και διπλωματική απομόνωση της Πορτογαλίας κ.λπ.
Το «σοσιαλιστικό» στοιχείο αποδείχτηκε χρήσιμο μόνο για να υποστηρίξει αυτή την καθ’ όλα αστική «επανάσταση», την τελευταία αστική επανάσταση στην Ευρώπη πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των ολοκληρωτικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές της δεκαετίας του ’90.
Ο δρόμος της επανάστασης στη χώρα αυτή δεν είναι η συνέχεια της αστικής «επανάστασης» της 25ης Απρίλη 1974!
Manuel Baptista
Colectivo «Luta Social» (Ομάδα «Κοινωνικός Αγώνας»)
* Δημοσιεύτηκε στις 14 Απρίλη 2006. Μετάφραση από τα πορτογαλικά στα αγγλικά Anarkismo.net Μετάφραση στα ελληνικά «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης», Μελβούρνη, 15 Απρίλη 2006.
...
ΣΤΟΧΟΙ (*)
1.
Η γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση σαν διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνική , οικονομική – οργανωτική συνθήκη, ο αποκεντρωτισμός - κέντρο είναι παντού και περιφέρεια πουθενά- η αλλαγή του καταστατικού χάρτη των δήμων και των κοινοτήτων και η μετατροπή τους σε κοινωνικά συμβούλια- κομμούνες, η αυτοθέσμιση, η αυτονομία, το αυτεξούσιο, οι κοινωνικές πολιτοφυλακές και η άμεση δημοκρατία σαν πολιτειακό σύστημα λήψης των αποφάσεων, η ανακλητότητα και κυκλικότητα της εκπροσώπησης από τις γενικές συνελεύσεις των κοινοτήτων, η σύνθεση και συνεκτικότητα στην προσπάθεια λήψης των αποφάσεων, το δικαίωμα της διαφωνίας (όχι σαν αυτοσκοπός), το δικαίωμα στις μειοψηφούσες απόψεις να υλοποιούν τις...
Ίδρυση της Federación Anarco-Comunista de Argentina (FACA – Αναρχοκομμουνιστική Ομοσπονδία Αργεντινής)
Ως αποτέλεσμα της εξέλιξης των αγώνων που διεξάγονται τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια και πλέον στην Αργεντινή, έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο μια γενιά αναρχικών αγωνιστών οι οποίοι συμμετέχουν στα διάφορα και ποικίλα κοινωνικά κινήματα, οργανώσεις ανέργων, συνδικαλιστικές επιτροπές, πολιτιστικές ομάδες, συλλογικότητες αντιπληροφόρησης, λαϊκές συνελέυσεις κ.λπ.
Η ανάγκη της συγκρότησης από τα κάτω και έξω από το Κράτος, αλλά και της προοπτικής της οικοδόμησης μιας ειδικής αναρχικής στρατηγικής, μας οδήγησαν στην αναζήτηση ενός κοινού επιπέδου από το οποίο προερχόμαστε όλοι. Οι συλλογικότητες Columna Durruti (από τα δυτικά της χώρας), Columna...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018