Στις 6 Μαρτίου 1908, γεννήθηκε η Madeleine Suzanne Jacqueline Lamberet στο Villeneuve-Saint-Georges της Γαλλίας.
Αναρχική, ζωγράφος, σχεδιάστρια και χαράκτρια. Αδελφή του αναρχικού και ιστορικού του αναρχικού κινήματος Renée Lamberet. Ως παιδί ήταν παθιασμένη με το σχέδιο και τη ζωγραφική και πήγε να σπουδάσει στο School des Arts Décoratifs στο Παρίσι, όπου ειδικεύθηκε στη χαρακτική. Παρακολούθησε και έμαθε αρκετά μυστικά της τέχνης σε ατελιέ μεγάλων καλλιτεχνών όπως οι Signac, Vuillard και Maurice Denis. Το 1929 εξέθεσε τους πίνακές της στο Salone d'Autunno, μαζί με τον Picasso, τον Bonnard και άλλους διάσημους καλλιτέχνες.
Τον Νοέμβρη του 1936, κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, φιλοτέχνησε πορτρέτα πολυάριθμων ελευθεριακών αγωνιστών. Την περίοδο αυτή συνεργάστηκε με την εφημερίδα “Le Libertaire” και συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες της Solidarityètà Antifascista Internazionale (SIA - Διεθνής Αντιφασιστιξκή Αλληλεγγύη).
Τον Φεβρουάριο του 1939, μαζί με την αδελφή της Renée, βοήθησε πρόσφυγες που στεγάζονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατά τη διάρκεια της κατοχής οι γνώσεις της στη χαρακτική αποδεικνύονται αποτελεσματικές για την αντίσταση, και μιας και αποτέλεσε μέλος του εργαστηρίου πλαστών διαβατηρίων και άλλων που δημιούργησε ο αναρχικός Laureano Cerrada.
Το 1947 πήγε στη Βουλγαρία για να ενεργήσει ως σύνδεσμος μεταξύ των εξόριστων Βούλγαρων συντρόφων και εκείνων από το εσωτερικό της χώρας αυτής. Κατά τη διάρκεια της αποστολής συναντά τον αναρχικό Georgi Grigorov, τον μελλοντικό της σύντροφο. Ο Georgi κατέφυγε στη Γαλλία στα τέλη του 1949 και εντάχθηκε στο γαλλικό αναρχικό κίνημα με το όνομα Georges Balkanski. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Madeleine συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες της Ένωσης Βούλγαρων Αναρχικών στην Εξορία και του Ισπανικού Φιλελεύθερου Κινήματος.
Πέθανε στις 9 Μαΐου 1999 στο Παρίσι.
*Πηγή: Walter Ranieri. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Τον Μάρτιο του 1921 ξεσπά, για να πνιγεί αργότερα στα αίμα της, η μεγαλειώδης εξέγερση της Κρονστάνδης
Δημήτρης Μαργαρίτης*
Η εξέγερση της Κρονστάνδης υπήρξε η τελευταία απόπειρα πραγμάτωσης του επαναστατικού φαντασιακού μέσα σε μία συμβουλιακή δημοκρατία των εργαζομένων, μετά από την αιματηρή καταστολή του μεγαλειώδους αγροτικού κινήματος στην Ουκρανία υπό τον αναρχικό Νέστορα Μάχνο, την περίφημη «μαχνοβτσίνα», που συγκέντρωσε σε έναν αγροτικό αντάρτικο επαναστατικό στρατό χιλιάδες αγρότες και εργάτες, όχι βέβαια αναρχικούς αλλά συμπαθούντες των ιδεωδών ελευθερίας και ισότητας που εξέφραζε ο ηγέτης τους, τον οποίον αποκαλούσαν «μπάτκο» (πατερούλη).
Ο Μάχνο πολεμούσε εναντίον των Λευκών και των Κόκκινων,...
Στις 4 Μάρτη 1900 γεννήθηκε στην Pescara της Ιταλίας, ο αναρχικός Renato Gialluca. Εργάτης στους σιδηρόδρομους, απολύθηκε επειδή συμμετείχε ενεργά στα γεγονότα της λεγόμενης Κόκκινης Διετίας.
Το 1926 μετανάστευσε παράνομα στη Γαλλία και, συγκεκριμένα, στη Μασσαλία, όπου συνέχισε να διαδίδει τις αναρχικές ιδέες. Το 1931 μετακόμισε στη Βαρκελώνη μαζί με τον αδελφό του Mario, επίσης αναρχικό.
Το Γενάρη του 1937 πέρασε στην Καταλονία και εντάχθηκε σε μια σφάλαγγα αναρχικώντων. Διέσχισε τα γαλλικά σύνορα το Γενάρη του 1939.
Επέστρεψε στην Ιταλία μετά τον πόλεμο και εγκαταστάθηκε στο Montesilvano της Pescara, όπου πέθανε στις 10 Οκτωβρίου 1969.
*Πηγή: Walter Ranieri. Μετάφραση:...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018