Yavor Tarinski
Οι μέρες αυτές πέρα από τις γιορτές, σηματοδοτούν και τη γέννηση σημαντικών επαναστατικών προσωπικοτήτων, όπως ο Βούλγαρος αναρχικός ποιητής Κράστιο Χατζιιβανόβ.
Γεννήθηκε στις 25 Δεκέμβρη του 1905 στο χωριό Καπάτοβο, κοντά στα βουλγαροελληνικά σύνορα. Από νεαρή ηλικία ο Κράστιο ενδιαφέρεται για τον αναρχισμό, διαβάζοντας τα έργα ελευθεριακών επαναστατών όπως ο Χρίστο Μπότεβ. Στο πρώτο μέρος του 1944, όταν η Βουλγαρία κυβερνάται ακόμα από ένα μοναρχο-φασιστικό καθεστώς, ο Κράστιο, τότε μόλις 14 ετών, εντάσσεται σε μια αντιφασιστική αντάρτικη ομάδα που έχει δράση και στην τότε υπό κατοχή πόλη των Σερρών.
Μετά το Σεπτέμβριο του 1944, όταν στη Βουλγαρία εγκαθίσταται ένα σταλινικό καθεστώς με τη βοήθεια του Κόκκινου Στρατού, ο Κράστιο θα μιλήσει ανοιχτά κατά του ολοκληρωτικού του χαρακτήρα.
Το 1945 ξυλοκοπείται από έναν πράκτορα της Κρατικής Ασφάλειας (η βουλγαρική αναλογία της KGB) επειδή τολμά να μιλήσει δημόσια εναντίον του Στάλιν. Αλλά δεν θα φοβηθεί και θα συνεχίσει να ασκεί δημόσια κριτική στο καθεστώς.
Εξαιτίας αυτού, τον Μάρτιο του 1950 συλλαμβάνεται και στέλνεται σε μονάδα για αναγκαστική εργασία, ενώ η οικογένειά του εκδιώκεται από το σπίτι τους στο χωριό Καπάτοβο. Ο Κράστιο θα καταφέρει να δραπετεύσει τον Απρίλιο του 1951 και μπαίνει στην παρανομία. Δολοφονείται από πράκτορες της Κρατικής Ασφάλειας στις 27 Ιουνίου 1952, έπειτα από ενέδρα πού του έχουν στήσει στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα κοντά στο χωριό Τσουτσουλίγκοβο, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα βουλγαροελληνικά σύνορα, όπου σήμερα υπάρχει μνημείο του Κράστιο.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του έγραψε πάνω από 100 ποιήματα. Ήταν ένας ταλαντούχος επαναστάτης ποιητής, πρόθυμος να πεθάνει για τις αναρχικές ιδέες του. Όπως ο ίδιος έχει πει: "Δεν θα γίνω ποτέ υπηρέτης και εκτελεστής στο όνομα οποιασδήποτε δικτατορίας, πόσο μάλλον της δικτατορίας του Στάλιν!"! Το όραμά του, όπως ο ίδιος ανέφερε: "Θα δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο χωρίς σύνορα, έναν κόσμο της αγάπης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας!"
...
Στις 31 Δεκέμβρη 1936 εξαφανίστηκε -στα χέρια των κατασταλτικών δυνάμεων της Ουρουγουάης και της Αργεντινής- ο Miguel Archangel Roscigna, εργάτης οικοδομών και σιδηρουργός, απαλλοτριωτής και αναρχικός αγωνιστής που εμπλεκόταν στην απελευθέρωση πολλών κρατουμένων.
Με καταγωγή από το Μπουένος Άιρες, νεαρός ακόμα προσέγγισε τον αναρχισμό, ελκόμενος από την ιστορία της ζωής του Simon Radowitzky και την έκρηξη των κοινωνικών αγώνων στην περιοχή.
Το 1924 συμμετείχε στην απόπειρα απόδρασης του Radowitzky από τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Ushuaia (σχεδιασμένες από τον Salvadora Medina Onrrubia) εισερχόμενος ο ίδιος ο Roscigna στη φυλακή ντυμένος δεσμοφύλακας.
Αργότερα, απέκτησε σχέσεις με την εμβληματική ομάδα των Ισπανών...
Το 1902, ο Ιταλός κουρέας Ezequiel (ή Ezzecchielle) Simoni, ίδρυσε την πρώτη ειδική αναρχική συλλογικότητα της πόλης Santos, με το όνομα Ελευθεριακός Εκπαιδευτικός Κύκλος “Οι Φίλοι του Λαού”, που είχε ως στόχο τη διάδοση της ελευθεριακής εκπαίδευσης και του αναρχικού Τύπο.
Η ομάδα συνεδρίαζε κάθε Κυριακή, τη 1 το μεσημέρι, στην οδό Brás Cubas 96.
Η εν λόγω συλλογικότητα, παρά τη σημασία της, είχε μια εφήμερη ζωή. Ο αναρχισμός απέκτησε δύναμη μόνο όταν οι αναρχικοί ίδρυσαν τα πρώτα αντιστασιακά συνδικάτα στην περιοχή, και αυτή η ιστορία ξεκινά με την ίδρυση, στις 22...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018