Your name

Αναρχική Θεωρία

17 Οκτωβρίου 2011

Του Karl Blythe

Στο κείμενο αυτό θα εξετάσω μερικές επιλογές από την Οργανωτική Πλατφόρμα μαζί με μερικά από τα γραπτά του Νέστορα Μαχνό, ως αφετηρία του ζητήματος της αναρχικής οργάνωσης. Για να αποφευχθούν μακροσκελείς εξηγήσεις του ιστορικού πλαισίου, θα υποθέσω ότι ο αναγνώστης είναι ήδη εξοικειωμένος με τα περισσότερα από αυτά τα γραπτά. Για εκείνους που δεν είναι, αναφέρομαι ως κύριες πηγές και αφετηρία έρευνας στην εργασία του Alexandre Skirda «Facing the Enemy: A History of Anarchist Organization from Proudhon to May 1968» (η οποία περιέχει μια μετάφραση και διάλογο για την Πλατφόρμα) καθώς και το «The Struggle Against the State and Other Essays» του Μαχνό. Να σημειωθεί ότι το κείμενο αυτό δεν προχωρεί σε μια περιεκτική ανάλυση της Πλατφόρμας, αλλά ρίχνει μια ματιά σε κάποιες από τις ανεπάρκειες ή τις αδυναμίες της που θα επιθυμούσα να ανασκευάσω. Μετά από αυτό θα ολοκληρώσω με μερικές γενικές προτάσεις την άποψή μου ως προς τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να συγκροτήσουμε ή/και βελτιώσουμε την οργάνωσή μας, ως αποτέλεσμα της συζήτησής μας αυτής για την Οργανωτική Πλατφόρμα.

[Σημείωση: Για τεχνικούς λόγους, μέρος του αρχικού κειμένου που συγκροτεί αυτό το δοκίμιο και που για λόγους σαφήνειας και υπογράμμισης ορισμένων σημείων, όπως σχόλια σε πλάγιους και υπογραμμισμένους χαρακτήρες, δεν περιλαμβάνεται στην παρούσα μορφή]. Για τους λόγους που δηλώνονται ανωτέρω, θα αποφύγω μια μακροσκελή περιγραφή της Πλατφόρμας, και απλώς προχωρώ στην ανάλυσή μου.

Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τους σκοπούς αυτού του δοκιμίου είναι το «Οργανωτικό Μέρος» στο τέλος της Πλατφόρμας, δεδομένου ότι οι αρχές που περιγράφονται σε αυτό έχουν καθορίσει λίγο ως πολύ τις «πλατφορμιστικές» ιδέες από τότε. Είναι περίεργο να αναφερθεί, αλλά το τμήμα αυτό είναι, κατά την άποψή μου, εκεί όπου η Πλατφόρμα καταγράφει τις περισσότερες από τις ανεπάρκειές της, κάτι που αποβαίνει προβληματικό για ένα ντοκουμέντο μιας τέτοιας ιστορικής αξίας και σπουδαιότητας. Οι πρώτες δύο αρχές, αυτές της ιδεολογικής και τακτικής ενότητας (δηλαδή, η ενότητα της θεωρίας και της πρακτικής) ορίζονται μάλλον αόριστα, με ελάχιστη επεξεργασία αυτού που οι αρχές αυτές θα αποτελούσαν στην πράξη. Συγκεκριμένα, είναι ασαφείς ως προς το εάν η ιδεολογία που είναι «κοινή για όλα τα άτομα και τις οργανώσεις που συνδέονται με τη Γενική Ένωση» αποτελεί θέμα κοινής πεποίθησης ή επίσημης συμφωνίας. Ούτε παρουσιάζεται οποιαδήποτε σαφής μέθοδος ως προς το πώς πρόκειται να επιτευχθεί η ιδεολογική ενότητα πέρα από μια απλή τυπικότητα σύμφωνα με τις γραμμές κάποιας «επαναστατικής κατήχησης».

Η τακτική ενότητα μπορεί στην πραγματικότητα να συγχωνευθεί μαζί με την τρίτη αρχή, αυτή της συλλογικής ευθύνης, δεδομένου ότι καμία δεν σημαίνει και πολλά χωρίς την άλλη και οι δύο αρχές εξυπηρετούν λίγο πολύ τον ίδιο σκοπό. Εδώ πιστεύω ότι ο Μαχνό (ένας από τους κύριους συγγραφείς της Πλατφόρμας) εξήγησε την ιδέα μάλλον καλύτερα σε δύο ξεχωριστά κείμενά του. Στο κείμενο με τίτλο «Anarchism and Our Times» («Ο Αναρχισμός και η Εποχή μας») γράφει:

«Προσωπικά, τείνω να δεχτώ ως πιο κατάλληλο και πιο απαραίτητο οργανωτικό σχήμα... μια Ένωση των αναρχικών που συγκροτείται βάσει των αρχών της συλλογικής πειθαρχίας και της συμφωνημένης κατεύθυνσης όλων...

Περισσότερα …