Η μπροσούρα αυτή γράφτηκε στη δεκαετία του 1950 από τον Σαμ Ντόλγκοφ, με το ψευδώνυμο Σαμ Ουέινερ (Sam Weiner) και εκδόθηκε το 1958 από την Libertarian League (Ελευθεριακή Λίγκα) της Νέας Υόρκης. Επίσης, φέρει τον υπότιτλο “Και ένα βήμα μπροστά για την εργατική τάξη”.
Υπήρξε η πρώτη έκδοση της εν λόγω ομάδας και δεν είναι τυχαίο που επιλέχθηκε το ζήτημα αυτό που διαπραγματεύεται, ενώ ούτε ο χρόνος της έκδοσης είναι τυχαίος.
Για του λόγου το αληθές, αρχικά στην μπροσούρα ο συγγραφέας αποπειράται να συνδέσει το ζήτημα της ολοένα αυξανόμενης διαμάχης και έντασης των σχέσεων μεταξύ των τότε δύο υπερδυνάμεων, λέγοντας ότι ένας πυρηνικός πόλεμος είναι δυνατός ως αποτέλεσμα αυτών των εντάσεων. Παραδέχεται δε ότι η ανερχόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια τόσο στις χώρες του τότε ανατολικού μπλοκ, με αποκορύφωμα την Ουγγρική Επανάσταση του 1956 και την καταστολή της, αλλά και η γενικότερη αναταραχή στην Κίνα, είχε μια τεράστια επίδραση όχι μόνο στην Ανατολική Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Από την άλλη, αναδεικνύει την ολοένα αυξανόμενη γραφειοκρατικοποίηση που διέρχεται κάθε επίπεδο και πτυχή της αμερικανικής κοινωνίας και γενικά των δυτικών κοινωνιών.
Από εκεί και πέρα στις σελίδες του εν λόγω πονήματος, ο συγγραφέας επιδίδεται σε μια σύντομη, αλλά ενδελεχή κριτική παρoυσίαση του αμερικανικού συνδικαλιστικού κινήματος από την εμφάνισή του, μέχρι την ίδρυση της AFL (American Federation of Labor - Aμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας), αλλά και την δράση της IWW (Industrial Workers of the World - Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου), της οποίας ο Σαμ Ντόλγκοφ ήταν μέλος και στέλεχος.
Άλλωστε, οι τίτλοι των Κεφαλαίων αυτής της μπροσούρας είναι ενδεικτικοί των γραφομένων του Ντόλγκοφ: “Η ηθική και τα συνδικάτα”, "Συνδικαλισμός στις αμερικανικές εταιρίες”, “Η άνοδος του κράτους πρόνοιας” (welfarism), “Μερικές σελίδες εργατικής ιστορίας”, “Η επαναστατική παράδοση” και “Το μέλλον και τα καθήκοντά του”.
Να πούμε εδώ ότι στις ΗΠΑ υπήρξαν δύο οργανώσεις με το όνομα Libertarian League. Η πρώτη ιδρύθηκε στο διάστημα ανάμεσα στους δύο παγκόσμιους πολέμους στο Λος Άντζελες και αυτοχαρακτηριζόταν ως αναρχική. Οι ιδρυτές της ήταν οι Cassius V. Cook, Charles T. Sprading, Clarence Lee Swartz, Henry Cohen, Hans F. Rossner και Thomas Bell.
Η δεύτερη Libertarian League, που αυτοχαρακτηριζόταν ως αναρχική και συνδικαλιστική, ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1954 και χρησιμοποιούσε ως έδρα της το Libertarian Book Club (Λέσχη Ελευθεριακού Βιβλίου). Ανάμεσα στα μέλη της ήταν οι Sam Dolgoff, Russell Blackwell, Dave Van Ronk, Enrico Arrigoni και Murray Bookchin. Εξέδιδε το περιοδικό “Views and Comments” (“Απόψεις και Σχόλια”). Τμήματα της Λίγκας ιδρύθηκαν και σε άλλες πόλεις, όπως το Ντιτρόιτ και το Σαν Φρανσίσκο. Διαλύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
