Με έκπληξη και χωρίς ενδιαφέρον διαβάσαμε το μίνιμουμ πρόγραμμα της CNT για την εφαρμογή μιας αυθεντικής πολεμικής πολιτικής. Η ανάγνωση αυτού του ντοκουμέντου έχει εγείρει ένα σωρό ζητήματα και προβλήματα, μερικά από τα οποία, τουλάχιστον, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από εσάς.
[...]. Πολλοί από εμάς γνωρίζαμε ότι οι pustchs [σ.τ.μ.: εξεγερτικές απεργίες], τόσο αγαπητές στους Ισπανούς συμπατριώτες μας, όπως εκείνες της 8 Γενάρη και της 8 Δεκέμβρη 1933, όχι μόνο βοήθησαν στην οργάνωση της επανάστασης, βοήθησαν μάλλον και την οργάνωσή σας.
Η 19η Ιουλίου σας άνοιξε τα μάτια. Σας τα άνοιξε σχετικά με το μεγάλο σφάλμα που έγινε στο παρελθόν, όταν δεν θέλατε να μάθετε τίποτα για την επίσημη οργάνωση, σε επαναστατική περίοδο, για το απαραίτητο εκείνο πλαίσιο αγώνα που γνωρίζατε ότι θα ήταν αναπόφευκτος παράγοντας την ημέρα που θα γινόταν για την προσαρμογή των λογαριασμών.
[...]. ] ένα μίνιμουμ πρόγραμμα για τις παρούσες περιστάσεις, όπως παρουσιάζετε το δικό σας, δεν μπορεί να έχει περισσότερη αξία από το αν εκμεταλλευόσασταν τις συνθήκες για να προετοιμάσετε καλύτερα ένα «μάξιμουμ» πρόγραμμα.
Επομένως, εν ολίγοις, η «αυθεντική πολεμική πολιτική» σας δεν είναι παρά ένα πρόγραμμα εισόδου σε ένα Υπουργικό Συμβούλιο, εργαζόμενοι ως ένα πολιτικό κόμμα που επιθυμεί να συμμετάσχει στην παρούσα κυβέρνηση, επιβάλλοντας τους όρους του […] με βάση το οποίο μακράν από το να καταστρέφετε, έστω και ελαφρώς, το αστικό και καπιταλιστικό καθεστώς στο οποίο ζείτε, τείνετε πραγματικά να το ενισχύσετε, να το «διαιωνίσετε» (σ.τ.μ.: «eternalize» στην αγγλική μετάφραση).
Αυτό που με εκπλήσσει στο πρόγραμμά σας, είναι ότι [...]. ] φαίνεται να είναι, για εσάς, αυτοσκοπός. Ο πρώτος και κεφαλαιώδης κίνδυνος του προγράμματός σας συνεπάγεται μια «συνεπή» κυβερνητική εμπλοκή.
[...]. ] στο πρόγραμμά σας τουλάχιστον υπάρχει μια κατάφωρη αντίφαση, αφού μιλάτε για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος σε συενργασία με όλες εκείνες τις δυνάμεις «ενάντια» στις οποίες θέλετε να το κάνετε. Ανακοινώνετε με την ίδια ειλικρινή αφέλεια αυτά τα δύο προγράμματα, που το ένα αποκλείεται από το άλλο: από τη μια, συνεργασία με την αστική τάξη και τον μαρξισμό και, από την άλλη, αγώνα μέχρι τέλους ενάντια σε αυτήν ακριβώς την αστική τάξη και αυτόν τον ίδιο μαρξισμό… Αυτό καθιστά σίγουρα το μίνιμουμ αυτό πρόγραμμά σας ένα «αντικείμενο» συνεργασίας και η δήλωσή σας της 14ης Ιούνη αντηχεί ως μια γλωσσική (σ.τ.μ.: ή ρητορική) υπερβολή.
[...]. ] Φυσικά, η κατάρτιση ενός οικονομικού προγράμματος για τη μεταβατική περίοδο προϋποθέτει και έναν τελικό στόχο. Θεωρεί η CNT τον ελευθεριακό κομμουνισμό μια μη ρεαλιστική «ουτοπία» που πρέπει να παραμεριστεί και να μπει στο συρτάρι;
Εάν εξακολουθείτε να πιστεύετε, όπως πριν από τις 19 Ιουλίου, ότι η εφαρμογή του είναι μέρος του «μάξιμουμ» προγράμματός σας, εναπόκειται σε εσάς -από την άλλη πλευρά, ήταν καθήκον σας από τις 19 Ιουλίου και μετά- να καταρτίσετε το «μεταβατικό οικονομικό πρόγραμμά» σας, χωρίς να λαμβάνετε υπόψη το αστικό και το μαρξιστικό μπλοκ, μιας και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο από το να σαμποτάρουν κάθε πρόγραμμα τάσεις και ελευθεριακές φιλοδοξίες.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα σας έφερνε, φυσικά, σε σύγκρουση με αυτά τα μπλοκ, αλλά θα σας ένωνε με τη...
Γιάννης Βολιάτης*
Σαν σήμερα, στις 17 του Γενάρη του έτους 1915, η μαχητική συνδικαλίστρια, αναρχοκομμουνίστρια και φεμινίστρια Λούσι Πάρσονς ηγήθηκε μιας μεγάλης διαδήλωσης ενάντια στην πείνα (Hunger Demonstration) στο Σικάγο των Η.Π.Α.
Η Λούσι Πάρσονς
Η Πάρσονς γεννήθηκε ως Lucia Carter στην Βιρτζίνια των Η.Π.Α. το 1851. Η μητέρα της ήταν σκλάβα και ο πατέρας της ήταν πιθανότατα ο ιδιοκτήτης της, ένας πλούσιος λευκός Αμερικανός, ο οποίος μάζεψε όλο του το βίος και τους υπηρέτες του και έφυγε για το Τέξας κατά την έναρξη του Αμερικανικού Εμφυλίου, για να γλυτώσει από τις επιπτώσεις του αγώνα εναντίον της δουλοκτησίας. Ωστόσο,...
Τον Γενάρη του 1925 κυκλοφόρησε στο Παρίσι το πρώτο τεύχος του περιοδικού «La Révolution Proletarienne» («Η Προλεταριακή Επανάσταση»), με υπότιτλο «Revue monthly syndicaliste communiste» («Μηνιαία Συνδικαλιστική Κομμουνιστική Επιθεώρηση»). Αργότερα θα έχει τον υπότιτλο «Revue Syndicalista Révolutionnaire» («Επαναστατική Συνδικαλιστική Επιθεώρηση») και θα είναι διμηνιαία.
Δημιουργημένη από τον Pierre Monatte, αυτή η έκδοση, πιστή στο πνεύμα και το γράμμα της Χάρτας της Αμιένης, κρατήθηκε μακριά από την επιρροή των πολιτικών κομμάτων και από κρατικές και εργοδοτικές παρεμβάσεις.
Αν και δεν όχι ειδικά αναρχική έκδοση, αρκετοί ήταν οι ελευθεριακοί που εργάστηκαν στην έκδοση, όπως οι Louis Mercier, Nicolas Faucier, Robert Louzon –ο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018