Augustine Guillamon*
Ο Alexander Shapiro ήταν Ρωσοεβραίος. Γεννήθηκε στο Rostov del Don (στη Ρωσία) το 1882. Η οικογένειά του μετανάστευσε στην Τουρκία. Ήταν γιος ενός Εβραίου επαναστάτη. Ο Alexander σπούδασε στο Γαλλικό Λύκειο της Κωνσταντινούπολης. Έμαθε κλασικά και νέα ελληνικά, τουρκικά και ρωσικά.
Το 1898 στο Παρίσι, γράφτηκε στη Σορβόννη, αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις σπουδές του λόγω έλλειψης χρημάτων. Το 1900, μετακόμισε με τον πατέρα του στο Λονδίνο, όπου ήρθε σε επαφή με τον Κροπότκιν (ο οποίος τον πήρε ως γραμματέα, δεδομένων των πολιτιστικών και γλωσσικών του γνώσεων). Γνώρισε επίσης τον Cherkesov και τον Rocker και ξεκίνησε τη στρατιωτική του θητεία μαζί με Εβραίους αναρχικούς εργάτες, με τους οποίους δημιούργησε τον Δεκέμβρη του 1902 την Αναρχική Γλωσσική Ομοσπονδία Γίντις (Anarchist Yiddish Language Federation).
Ήταν, επίσης, εκπρόσωπος στο Διεθνές Συνέδριο του Άμστερνταμ το 1907.
Το 1915, πιστός στις ιδέες του, αντιτάχθηκε στον πόλεμο και στο Μανιφέστο των 16. Ήταν επίσης γραμματέας του Αναρχικού Μάυρου Σταυρού, οργάνωσης που βοηθούσε αναρχικούς κρατούμενους, ειδικά στη Ρωσία. Ήδη στη Ρωσία, το καλοκαίρι του 1917, συμμετείχε με τον Volin στην έκδοση της αναρχοσυνδικαλιστικής εφημερίδας “Golos Trudá” (“Η Φωνή της Εργασίας”). Εργάστηκε για κάποιο διάστημα με τους Μπολσεβίκους στην οργάνωση του σιδηροδρομικού δικτύου και αργότερα στην Επιτροπή Εξωτερικών.
Μετά την εξόντωση του μαχνοβίτικου στρατού και την καταστολή της εξέγερσης της Κρονστάνδης, ενώθηκε με την Emma Goldman και τον Alexander Berkman για να πιέσουν τον Λένιν να απελευθερώσει τους φυλακισμένους αναρχικούς (τότε έκαναν απεργία πείνας).
Φυλακισμένος και ο ίδιος με τη σειρά του, τελικά εκδιώχθηκε από τη Ρωσία. Στη συνέχεια πήγε στο Βερολίνο, όπου οργάνωσε μια επιτροπή για να υποστηρίξει τους αγωνιστές που ήταν φυλακισμένοι στη Ρωσία και εξέδωσε την εφημερίδα “Rabochi Put” (“Ο δρόμος του Εργάτη”), μαζί με τον Ρώσο αναρχικό Gregori Maksimov.
Εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Συγκαταλεγόταν μεταξύ των ιδρυτών της ΑΙΤ. Υπήρξε μέλος της πρώτης γραμματείας της AIT, μαζί με τους Rocker και Souchy.
Έμεινε στην Ισπανία το 1932-1933, ως γραμματέας της ΑΙΤ, συντάσσοντας μια Εμπιστευτική Έκθεση για την εξέγερση του Γενάρη του 1932. Ήταν πολύ επικριτικός απέναντι στον αναρχικό πλατφορμισμό των Makhno και Archinov, γιατί θεωρούσε ότι είχαν υιοθετήσει τις τακτικές, τις μεθόδους μάχης και τις οργανωτικές μορφές του μπολσεβικισμού.
Το 1933, δραπετεύοντας από το ναζιστικό καθεστώς, κατέφυγε στο Παρίσι, όπου εξέδωσε το “La Voix du Τravail” και συνεργάστηκε στο “Der Syndicalist” και στο “Le Combat Syndicaliste” του Βερολίνου, υπό τη διεύθυνση του Pierre Besnard.
Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου δημοσίευσε πολύ επικριτικά άρθρα κατά των ανώτερων επιτροπών της CNT, στο “Le Combat Syndicaliste”, καθώς και μια “Ανοικτή επιστολή προς την CNT” (που δημοσιεύτηκε στο “Le Combat Syndicalist”, Νο 214, 25 Ιούνη 1937), μεταφρασμένη στα αγγλικά από τον Joseph Wagner που δημοσιεύτηκε στο μηνιαίο περιοδικό “One Big Union”, τον Αύγουστο του 1937.
Παρακολούθησε, ως αντιπρόσωπος του CGT-SR, την Έκτακτη Ολομέλεια της AIT τον Ιούνη του 1937 και το Έκτακτο Συνέδριο της AIT τον Δεκέμβρητου 1937, που συγκλήθηκαν αμφότερα στο Παρίσι. Μαζί με τον Besnard, τη γερμανική αναρχική συνδικαλιστική ομάδα DAS και τον Σουηδό Jensen (αν και αυτός, με ορισμένους περιορισμούς) τήταν αυτοί που άσκησαν επαναστατική κριτική στην υπουργοποίηση υπουργισμό στελεχών της CNT. Τα άρθρα τους επέκριναν έντονα τον αυταρχισμό των ανώτερων επιτροπών και τη συνεργατική τακτική τους ευνοϊκή για την ιερή ενότητα του αντιφασισμού.
Από τον Μάη του 1937, περιέγραφε την καταστολή των σταλινικών στην Ισπανία ως επανάληψη της δίωξης των Ρώσων αναρχικών από τους Μπολσεβίκους στη Ρωσία το 1917-1919. Ήταν μια από τις πιο επικριτικές φωνές στον χώρο του αναρχικού αντιφασισμού και, μάλιστα, σε υψηλό πνευματικό και επιχειρηματολογικό επίπεδο, απο κοινού με τους Volin και Prudhommeaux.
Όλα σχεδόν τα άρθρα του Shapiro δημοσιεύτηκαν στο “Le Combat Syndicaliste” το 1937.
Το 1939, άφησε τη Γαλλία για να μετακομίσει στη Σουηδία και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη όπου εξέδωσε το μηνιαίο “New Trends” (“New Perspectives”), πριν πεθάνει στις 5 Δεκέμβρη 1946 από καρδιακή προσβολή.
*Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε σε ένα γλωσσάρι με τίρλο “CNT versus AIT”, εκδ. Out Of Control Editions, 2022.
**Ελληνική μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
