http://www.youtube.com/watch?v=XDd64suDz1A
"It was early springtime when the strike was on,
They drove us miners out of doors,
Out from the houses that the Company owned,
We moved into tents up at old Ludlow.
I was worried bad about my children,
Soldiers guarding the railroad bridge,
Every once in a while a bullet would fly,
Kick up gravel under my feet.
We were so afraid you would kill our children,
We dug us a cave that was seven foot deep,
Carried our young ones and pregnant women
Down inside the cave to sleep.
That very night your soldiers waited,
Until all us miners were asleep,
You snuck around our little tent town,
Soaked our tents with your kerosene.
You struck a match and in the blaze that started,
You pulled the triggers of your gatling guns,
I made a run for the children but the fire wall stopped me.
Thirteen children died from your guns.
I carried my blanket to a wire fence corner,
Watched the fire till the blaze died down,
I helped some people drag their belongings,
While your bullets killed us all around.
I never will forget the look on the faces
Of the men and women that awful day,
When we stood around to preach their funerals,
And lay the corpses of the dead away.
We told the Colorado Governor to call the President,
Tell him to call off his National Guard,
But the National Guard belonged to the Governor,
So he didn't try so very hard.
Our women from Trinidad they hauled some potatoes,
Up to Walsenburg in a little cart,
They sold their potatoes and brought some guns back,
And they put a gun in every hand.
The state soldiers jumped us in a wire fence corners,
They did not know we had these guns,
And the Red-neck Miners mowed down these troopers,
You should have seen those poor boys run.
We took some cement and walled that cave up,
Where you killed these thirteen children inside,
I said, "God bless the Mine Workers' Union,"
And then I hung my head and cried.”
LUDLOW MASSACRE (Woody Guthrie από τον δίσκο του "Struggle",1940)
Ο Λούης Τίκας και το δικό μας «Πάσχα»
Η επανάσταση των εργατών για την Ανάσταση όλου του κόσμου
Η επονομασθείσα Σφαγή του Λάντλοου υπήρξε μία από τις αιματηρότερες επιθέσεις της εργοδοσίας και του κράτους στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΗΠΑ. Έλαβε χώρα στις 20 Απριλίου του 1914 στην πόλη Λάντλοου του Κολοράντο και ήταν το αποκορύφωμα της εργατικής καταπίεσης των 12.000 ανθρακωρύχων της περιοχής.
Η εργατική αναταραχή τα χρόνια που προηγήθηκαν του Α” Παγκοσμίου Πολέμου έλαβε αξιοσημείωτες διαστάσεις στις Δυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ. Όταν ένας συνδικαλιστής σκοτώθηκε το φθινόπωρο του 1913, οι εργαζόμενοι των ορυχείων CFI, που ανήκαν στην οικογένεια Ροκφέλερ, κατέβηκαν σε απεργία. Εκκένωσαν τους καταυλισμούς της επιχείρησης, όπου έμεναν, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τους χαμηλούς μισθούς και τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Ο δείκτης θνησιμότητας για τους εργαζομένους της επιχείρησης ήταν διπλάσιος από τον εθνικό μέσο όρο.
Η απεργία προκάλεσε την άγρια αντίδραση της οικογένειας Ροκφέλερ. Προσέλαβε το Πρακτορείο Ντετέκτιβ «Μπάλντουιν-Φελτς», προκειμένου να τρομοκρατήσει τους απεργούς και τη συνδικαλιστική τους ηγεσία. Το Πρακτορείο είχε σπουδαία φήμη σ” όλη την Αμερική για την αποτελεσματικότητά του στην καταστολή απεργιών. Προμήθευσε...
To ονομαστό γαλλικό αναρχικό περιοδικό “Les Temps Nouveaux” (Νέοι Καιροί), στο τεύχος του της 1-14 Οκτώβρη 1898, δημοσιεύει μια πληροφορία για την έκρηξη δυναμίτη στο Σίδνεϊ, γράφοντας ότι η αστυνομία απέδωσε την ευθύνη στους αναρχικούς, αλλά χωρίς να υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά.
Επίσης, στο ίδιος τεύχος, αναφέρει για πρόταση Δημοψηφίσματος στην Αυστραλία για το αν θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ομοσπονδία των Αυστραλιανών Πολιτειών, κάτι που απορρίφθηκε. (Ωστόσο, η ομοσπονδιακού τύπου συγκρότηση των επιμέρους αποικιών σε Κοινοπολιτεία ολοκηρώθηκ τρία χρόνια αργότερα, το 1901)
...
Οι λαϊκές διαδηλώσεις αποσκοπούσαν στην αποκάλυψη των άθλιων συνθηκών υπό τις οποίες ζούσαν οι εργάτες, καθώς και για να διαμαρτυρηθούν για την αυξανόμενη αύξηση των ενοικίων και των τροφίμων. Οι κύριες πρακτικές προτάσεις ήταν η μείωση των φόρων, η κατασκευή κατοικιών για τους εργάτες και δημοτικές αγορές με λαϊκές τιμές. Στο Σάντος, το κίνημα άρχισε να οργανώνεται στα μέσα του 1912 και δημιουργήθηκαν υποεπιτροπές σε γειτονιές όπως η Vila Mathias και Macuco.
Μέσα από τα παρακάτω λόγια τα μέλη της τοπικής εργατικής ομοσπονδίας συνόψισαν τα καθημερινά βάσανα της εργατικής τάξης του Santos: "Υπάρχει τόση δυστυχία στα σπίτια μας που...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018