Your name

Ιστορία Διεθνούς Αναρχικού Κινήματος

18 Ιουνίου 2013

Σύντομο δοκίμιο του ονομαστού Ρώσου αναρχικού Γκρεγκόρι Μαξίμοφ για την ήττα της επανάστασης του 1917 από την αντεπανάσταση από τα μέσα

Υποστηριζόταν μέχρι σήμερα ότι η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789-1793 μας έδωσε ένα κλασσικό παράδειγμα επανάστασης και αντεπανάστασης. Ακόμη και τώρα πολλοί είναι της άποψης ότι η περίοδος της εξουσίας των Γιακωβίνων (Jacobin) συνιστούσε επαναστατική περίοδο, παρά τη σειρά αντεπαναστατικών μέτρων που υιοθετήθηκαν από την εξουσία, και ότι η πτώση των Γιακωβίνων σήμανε την αρχή της αντεπανάστασης. Ως εκ τούτου, αυτό που προκύπτει είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία αντεπανάσταση εφόσον το κόμμα που ανέρχεται από την επανάσταση βρίσκεται ακόμα στην εξουσία. Η αντεπανάσταση επέρχεται, μας έχουν πει, με την πτώση του κόμματος και της τάξης που καθοδηγούν την επανάσταση, με το θρίαμβο ενός πιο μετριοπαθούς κόμματος, με την εκκαθάριση των επαναστατικών κατακτήσεων. Και το τελευταίο συνδέεται γενικά με την πτώση του κυβερνώντος κόμματος όπως η συντριβή της εξουσίας των Γιακωβίνων.

Το ξεπερασμένο αυτό κριτήριο εφαρμόζεται ακόμα για την αξιολόγηση των ροπών και των τάσεων της ρωσικής ζωής. Οι κρατικοί σοσιαλιστές, οι «σοφοί» φιλελεύθεροι καθηγητές και οι απλώς «μορφωμένοι» άνθρωποι, εντούτοις, που αντιτάσσονται αισθητά στον μπολσεβικισμό, υποστηρίζουν ότι στη Σοβιετική Ρωσία η επανάσταση πραγματοποιείται ακόμα. Σκεπτόμενοι με βάση μια απλή μόνο αναλογία προς τη Γαλλική Επανάσταση, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν την ιδέα ότι ένα επαναστατικό κόμμα μπορεί να μετασχηματιστεί σε μια αντεπαναστατική δύναμη. Θεωρούν ότι οι αποκαλούμενες «υπερβολές της μπολσεβίκικης πολιτικής» οφείλονται σε δυσκολίες που εμφανίζονται τυχαία στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού και που μακροπρόθεσμα μπορούν να επιβραδύνουν το ρυθμό της επανάστασης, αλλά να μην την σταματήσουν ολοκληρωτικά. Και είναι αυτή η πλάνη που εκτίθεται τόσο γρήγορα από την πορεία των γεγονότων στη Σοβιετική Ρωσία που πολύ σύντομα μόνο οι απλά σκεπτόμενοι άνθρωποι θα εμμένουν σ’ αυτή.

Γιατί, τι είναι η επανάσταση; Η επανάσταση είναι η ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικής και οικονομικής τάξης που βασίζεται στην εκμετάλλευση. Σημαίνει την οικοδόμηση μιας νέας τάξης που ανυψώνει στο πιο υψηλό επίπεδο την ευημερία των μεγάλων μαζών των ανθρώπων, παρέχει την απώτατη επέκταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ελευθερίας, αντικαθιστά την κύρια ηθική της Εκκλησίας και του Κράτους με αυτή που βασίζεται στην ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη.

Η Ρωσική Επανάσταση στην απαρχή της ήταν μια επανάσταση με αυτή την έννοια. Στο διάστημα 1917-1918, η Ρωσία ήταν η πιο ελεύθερη χώρα στον κόσμο. Υπήρχε ελευθερία λόγου, Τύπου, συνάθροισης, προπαγάνδας, ελευθερία στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, στην εκπαίδευση, στον αυτοκαθορισμό, υπήρχε απεριόριστη ελευθερία σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής. Η αυθόρμητη δραστηριότητα και η ελεύθερη πρωτοβουλία πήραν τη θέση του νόμου, η τοπική αυτοκυβέρνηση άκμασαν υπό τη μορφή των Σοβιέτ, το Κράτος καθώς αντιπροσωπευόταν από διορισμένους μηχανισμούς εξαφανίστηκε σαν τον καπνό. Η οικονομική σκλαβιά ανατράπηκε: ο καπιταλισμός καταστράφηκε και υπήρχε βαθμιαία αντικατάστασή του από την βιομηχανική οργάνωση προς όφελος των καταναλωτών. Οι εργαζόμενοι έγιναν ενεργοί συμμετέχοντες στη βιομηχανική διαδικασία. Η οικονομική ζωή, έχοντας εκπροσώπους της τις εργοστασιακές επιτροπές και άλλες παρόμοιες οργανώσεις, διαμορφωνόταν σύμφωνα με τη γραμμή των ελεύθερων βιομηχανικών ομοσπονδιών, σύμφωνα με την πολιτική...

Περισσότερα …