Μια σύντομη μελέτη-παρουσίαση της εξέγερσης των ανθρακωρύχων στις Αστούριες της Ισπανίας το 1934. Αρχίζοντας ως μέρος μιας πανεθνικής γενικής απεργίας, η εξέγερση εξελίχθηκε σε μια από πιο εκτεταμένες εξεγέρσεις στην προεπαναστατική περίοδο.
Οι εκλογές του 1933 στην Ισπανία σήμαναν μια μεγάλη νίκη της δεξιάς, η οποία είχε ως εκπρόσωπό της την Confederación Española de Derechas Autónomas (CEDA), μια συσπείρωση κυρίως καθολικών συντηρητικών ομάδων και μοναρχικών. Με ηγέτη τον José María Gil-Robles, η CEDA συμμάχησε γρήγορα με το Ριζοσπαστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που είχε ηγέτη τον Alejandro Lerroux. Προωθώντας τον Lerroux στο πόστο του πρωθυπουργού έτσι ώστε να μη βλαφτούν οι φιλελεύθερες ισορροπίες στη Συνταγματική Βουλή (Cortes) – καθώς αρκετοί φιλελεύθεροι ήσαν αρκετά επιφυλακτικοί για τις πράξεις του συχνά υπερ-αντιδραστικού Robles – η CEDA και το Ριζοσπαστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα βρέθηκαν γρήγορα εν μέσω εσωτερικών διαμαχών, με αποτέλεσμα την πρόωρη κατάρρευση και πτώση της κυβέρνησης Lerroux, η οποία αντικαταστάθηκε από μια άλλη υπό τον Ricardo Samper, επίσης από το Ριζοσπαστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Συνεχίζοντας και τον επόμενο χρόνο, η διαμάχη στους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού έφτασε στο αποκορύφωμά της με την έναρξη της λειτουργίας των Cortes την 1η Οκτώβρη 1934. Αφού το Ριζοσπαστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα αρνιόταν επί ένα χρόνο να δώσει υπουργεία στην CEDA, η κυβέρνησή του τελικά κατέρρευσε μετά από ολοένα αυξανόμενη πίεση από τη δεξιά. Ζητήθηκε από τον Lerroux να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, ο οποίος τώρα δεν είχε άλλη επιλογή από το να δώσει 3 υπουργεία στην CEDA.
Βλέποντας ότι η δεξιά αυτή κυβέρνηση δεν ήταν παρά τα πρώτα βήματα προς το φασισμό, οι σοσιαλιστές του Partido Socialista Obrero Español (PSOE – Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) και η συνδικαλιστική τους παράταξη Unión General de Trabajadores (UGT – Γενική Ένωση Εργατών), άρχισαν να διαμορφώνουν και να προτείνουν τρόπους για τη συγκρότηση μιας συμμαχίας της αριστεράς και των συνδικαλιστικών οργανώσεων της Ισπανίας. Αυτή η Alianza Obrera (Εργατική Συμμαχία), κάτι παρόμοιο με το Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες στη δεκαετία του 1930, συνάντησε την απαξίωση της αναρχοσυνδικαλιστικής ομοσπονδίας Confederación Nacional del Trabajo (CNT). Κουρασμένη από προηγούμενες βραχύβιες συμμαχίες συχνά με τους οπορτουνιστές σοσιαλιστές, η CNT δεν ευνοούσε μια τέτοια προσπάθεια, αν και μερικά πιο μετριοπαθή τμήματά της έβλεπαν με περισσότερο ενθουσιασμό μια τέτοια προοπτική.
Αποφασίστηκε, λοιπόν, από την UGT στο όνομα της Alianza Obrera να κηρυχθεί απεργία σε απάντηση στον διορισμό των 3 υπουργών της CEDA. Η CNT, δύσπιστη με τους σοσιαλιστές υποδέχτηκε την απόφαση με επιφυλακτικότητα. Ωστόσο, την νύχτα πριν την προτεινόμενη ημέρα για την απεργία, η αστυνομία επιτέθηκε σε αρκετά γραφεία και εργατικά κέντρα της CNT σε όλη την Καταλωνία και συνέλαβε εκατοντάδες αναρχικούς. Προσπάθειες να ανοίξουν με τη χρήση βίας ξανά τα εργατικά αυτά κέντρα στη Βαρκελώνη αντιμετωπίστηκαν ένοπλα από τους κρατικούς μηχανισμούς, που είχαν ως βοηθούς τους παραστρατιωτικούς κύκλους του μεγαλύτερου καταλάνικου εθνικιστικού κόμματος Esquerra. Ο Dencàs, ηγέτης του Esquerra,...
Ο Roger Bossiere γεννήθηκε στο Mailly-la-Ville, μια μικρή πόλη στην επαρχία Yonne, στις 22 Μάρτη 1922. Σε ηλικία 16 χρόνων είχε ήδη επηρεαστεί από τον αναρχισμό.
Τότε συνάντησε έναν άλλο νεαρό εργάτη, τον Pierre Lanneret, στα γραφεία της Σοσιαλιστικής Νεολαίας. Συζήτησαν για τα γεγονότα του Μάη του 1937 στη Βαρκελώνη και γενικότερα για την Ισπανική Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο και από τότε άρχισε μια φιλία μεταξύ τους που αναπτύχθηκε περισσότερο στη διάρκεια του πολέμου.
Σπούδασαν τη γλώσσα Εσπεράντο μαζί και έγιναν μέλη μιας ειρηνιστικής εσπεραντικής ομάδας στην οποία παρέμειναν μέχρι την έναρξη...
Τον Ιούλιο του 1914, ο Σύνδεσμος Αναρχικών Κομμουνιστών Συντρόφων της Σαγκάης δημοσίευσε μια Διακήρυξη Αρχών, ολοκληρώνοντας με την απόφαση: «Η εφαρμογή του αναρχικού κομμουνισμού εξαρτάται από τη δυναμική του κόμματός μας. Εάν θέλουμε να αυξήσουμε την δυναμική του κόμματός μας, η ενοποίησή μας ως ένα σύνολο και η από κοινού ανάπτυξή μας είναι το πιο σημαντικό μας καθήκον σήμερα. Όπου και αν βρίσκονται όλοι οι σύντροφοί μας θα πρέπει να ενωθούμε με εκείνους που μοιράζονται τους ίδιους σκοπούς δημιουργώντας ομάδες με βάση την ελεύθερη ένωση”.
Το πιο βασικό μέλος αυτής της ομάδας ήταν ένας Κινέζος αναρχικός γνωστός ως Shifu, που...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018