“…Τόσο μας έχει διαστρεβλώσει όλους μια εκπαίδευση που από τη μικρή ηλικία προσπαθεί να σκοτώσει μέσα μας το πνεύμα της επανάστασης και να αναπτύξει το πνεύμα της υποταγής στην εξουσία (…)
…Η δουλοπρέπεια μπροστά στο νόμο έχει γίνει αρετή (…)
…Βλέπουμε, τον δεσμοφύλακα που χάνει σιγά-σιγά κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, τον χωροφύλακα που είναι εκπαιδευμένος σα σκυλάκι του τσίρκου, τον χαφιέ που καμαρώνει, την κατάδοση που έχει μετατραπεί σε αρετή, τη διαφθορά που έχει γίνει καθεστώς ‘ όλα τα ελαττώματα, όλες οι κακές πλευρές της ανθρώπινης φύσης, ευνοούνται και καλλιεργούνται για το θρίαμβο του Νόμου.(…) …Ο Ν ό μ ο ς, όπως και το ιδιωτικό κεφάλαιο, που γεννήθηκε από την απάτη και τη βία και που αναπτύχθηκε με τις ευλογίες της Εξουσίας, δεν έχει καμιά δικαιολογία για να γίνεται σεβαστός από τους ανθρώπους. Γεννημένος από τη βία και τη δεισιδαιμονία, εγκαθιδρυμένος προς όφελος του ιερέα, του κατακτητή και του πλούσιου εκμεταλλευτή, θα πρέπει να καταργηθεί τελείως τη μέρα που ο λαός θα θελήσει να σπάσει τις αλυσίδες του.(…)
…Η Ελευθερία, η Ισότητα και η πρακτική της Αλληλοβοήθειας είναι το μοναδικό ουσιαστικό εμπόδιο που θα μπορούσαμε να αντιτάξουμε στα αντικοινωνικά ένστικτα ορισμένων από εμάς.(…)
…Στην τωρινή κοινωνία, που είναι χωρισμένη σε αφεντικά και σε δουλοπάροικους, δεν μπορεί να υπάρξει η αληθινή ελευθερία και δεν θα υπάρξει όσο υπάρχουν εκμεταλλευτές και σκλάβοι, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι.(…) …Ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, ισορροπία, διάλυση των μόνιμων στρατών, αφοπλισμός - όλα αυτά είναι ωραία σαν όνειρα, αλλά δεν έχουν καμιά πρακτική αξία. Μόνο η επανάσταση θα μπορέσει να δώσει ένα τέλος στους πολέμους για τις αγορές, αφού ξαναβάλει το εργαλείο, τη μηχανή, την πρώτη ύλη και όλο τον κοινωνικό πλούτο στα χέρια του παραγωγούκαι αφού αναδιοργανώσει συνολικά την παραγωγή με τρόπο που να ικανοποιεί τις ανάγκες αυτών που τα παράγουν όλα. Ο καθένας να εργάζεται για όλους και όλοι για τον καθένα(…)
…”Η λέξη α ν α ρ χ ί α, που φοβίζει τόσο πολλούς (…) στην κοινή γλώσσα είναι συνώνυμο με την αταξία, με το χάος, φέρνει στο μυαλό την ιδέα των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, άτομα που βρίσκονται σε αδιάκοπο πόλεμο μεταξύ τους, και που δεν μπορούν να καταφέρουν να φτάσουν σε αρμονία”.(…) Ελληνικής προέλευσης, η λέξη αν- αρχία σήμαινε όχι εξουσία , και όχι αταξία.(…) Ο αναρχικός δεν αρνείται μόνο τους υπάρχοντες νόμους, αλλά και κάθε κατεστημένη εξουσία, κάθε αυθεντία ‘(…)
…Για ποιά τ ά ξ η μιλάνε; Μήπως για την αρμονία που ονειρευόμαστε εμείς οι αναρχικοί; Για την αρμονία που θα εγκαθιδρυθεί ελεύθερα στις ανθρώπινες σχέσεις, όταν η ανθρωπότητα θα πάψει να είναι χωρισμένη σε δύο τάξεις, που η μιά τους θα θυσιάζεται προς όφελος της άλλης ‘ για την αρμονία που θα ξεπηδήσει αυτόματα από τα κοινά συμφέροντα, όταν όλοι οι άνθρωποι θα ανήκουν σε μια και την ίδια οικογένοια, όταν ο καθένας θα εργάζεται για την ευτυχία του συνόλου, και όλοι για την ευτυχία του καθενός; Και βέβαια όχι.(…)
Η τ ά ξ η σήμερα, είναι τα εννιά δέκατα της ανθρωπότητας να δουλεύουν για να παρέχουν την πολυτέλεια, τις απολαύσεις, την ικανοποίηση των...
[The following piece was written by a Greek Marxist-Leninist historian, Giannis Kordatoq, and is part of the thirteenth chapter in his History of the Greek Workers Movement (Athens 1931). The book covers the period from 1880 up to 1920 and despite some distortions, snide remarks and patronisation he cannot deny the great influence of the Greek anarchist movement.
In the period covered the Greek worker was spread across the Balkans and the Middle East, and like the Spanish worker of later years, spread their knowledge and the activity of socialism, which in those days was generally anarchism. In almost all cases...
* «Il Lavoratore». Κυκλοφόρησε από τους Ούγγο Παρρίνι, Τζουζέπε Μεσίνα και Τζιάκομο Κόστα στην Αλεξάνδρεια. Εξέδωσε 3 τεύχη από τις 11 έως τις 28 Φεβρουαρίου 1877.
* «Il Proletario». Κυκλοφόρησε από τους ίδιους στην Αλεξάνδρεια σε μόνο ένα τεύχος την 1η Απριλίου 1877.
* «La Tribuna Libera/La Tribuna Libre». Κυκλοφόρησε στην Αλεξάνδρεια και εξέδωσε 2 τεύχη από τις 19 έως τις 26 Οκτωβρίου 1901.
* «L’ Operaio». Κυκλοφόρησε από τους Ρομπέρτο Ντ’Άνζιο και Πιέτρο Βασάϊ στην Αλεξάνδρεια. Εξέδωσε 35 τεύχη από τις 19 Ιανουαρίου έως τις 18 Απριλίου 1903.
* «Il Domani». Κυκλοφόρησε από τους Ούγγο Παρρίνι και Ρόμολο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018