Το πραγματικό όνομα του Maxim Raevsky ήταν Lev Josephovich και γεννήθηκε στις 17 (29 με το παλιό ημερολόγιο) Δεκέμβρη 1880 στο Nizhyn της επαρχίας Chernihiv της Ρωσίας. Ήταν από πλούσια οικογένεια.
Το 1901 πήγε στο εξωτερικό και σπούδασε στα πανεπιστήμια Βερολίνου και Γενεύης. Αρχικά ήταν σοσιαλδημοκράτης και μέλος του RSDRP, αλλά το 1903 πέρασε στους αναρχικούς-κομμουνιστές. Έγινε προπαγανδιστής και ως δημοσιογράφος απέκτησε γρήγορα τη φήμη “ενός από τους πιο σοβαρούς και στοχαστικούς θεωρητικούς του αναρχισμού".
Στα μέσα του 1900, υπό την επίδραση και την εμπειρία από τη Γαλλική Οικουμενική Συνομοσπονδία Εργασίας έγινε από τους πρώτους και πιο συνεπείς υποστηρικτές του επαναστατικού συνδικαλισμού μεταξύ των Ρώσων αναρχικών. Μέλος συντακτικών ομάδων εφημερίδων και περιοδικών, όπως τα “Burevestnik” (Γενεύη, 1906-1910), “Bread and Will“ (Λονδίνο, Παρίσι, 1909) και “The Voice of Labor “ (Νέα Υόρκη, 1911-1917).
Επέστρεψε στη Ρωσία την άνοιξη του 1917, από την Αμερική μαζί με τον Τρότσκι και άλλους μετανάστες και συνελήφθη από τις βρετανικές στρατιωτικές αρχές και κρατήθηκε για 2,5 εβδομάδες. Κατά την άφιξή του στο Petrograd συμμετείχε στη δημιουργία της Ένωσης Αναρχοσυνδικαλιστικής Προπαγάνδας “Φωνή της Εργασίας”, της οποίας έγραψε το Πρόγραμμα, ενώ έγινε αρχισυντάκτης της ρωσικής συνέχειας της “Voice of Labor” (Petrograd, Μόσχα, 1917-1918). Όμως, τον Αύγουστο του 1917 εγκατέλειψε τις εφημερίδες και σταμάτησε την ενεργό συμμετοχή στο αναρχικό κίνημα. Μετέπειτα, μερικές φορές δημοσίευσε κείμενα σε αναρχικές εφημερίδες, συνεργάστηκε με αναρχικούς εκδότες και παλιούς συντρόφους. Μετά από πρόσκληση του Τρότσκι, έλαβε μια τεχνική θέση στο Sovnarkom.
Οι τελευταίες γνωστές αναρχικές δραστηριότητας του Raevsky εντοπίζονται στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Το 1927 σχηματίστηκε γύρω του ένας κύκλος νέων, στον οποίο συμμετείχε και ο γνωστός επιστήμονας και αναρχικός Vasily Nalimov.
Ο Maxim Raevsky πέθανε στη Μόσχα στις 19 Σεπτέμβρη 1931 από καρδιακή προσβολή
*Πηγή: Анатолий Дубовик. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Ιωάννα-Μαρία Μαραβελίδη*
«…Μακρυμάλληδες ιεροκήρυκες βγαίνουν κάθε βραδιά, για να σου πουν ποια είναι τα λάθη και ποια τα σωστά· μα όταν τους ρωτάς τι θα φας, αυτοί σου απαντούν τόσο γλυκά: θα φας ένα γεια σου και γεια, σε αυτή τη δοξασμένη τ’ ουρανού γωνιά· δούλευε και προσευχήσου, πάνω στα άχυρα ζήσε τη ζωή σου· θα τρως καλά όταν πεθάνεις…»
Τζο Χιλ (ποιητής, τραγουδοποιός, αγκιτάτορας και χόμπο) [1]
Δυο λόγια για το βιβλίο
Στο περίφημο βιβλίο του Τζακ Λόντον, Ο δρόμος (1907) –που έχει μεταφραστεί και εκδοθεί από αρκετούς οίκους και στα ελληνικά– ο ίδιος περιγράφει τις περιπέτειές του από...
Υπάρχουν πολλοί ανάμεσ’α μας, που έχουν φτάσει στο σημείο να περιγράφουν την ένοπλη επέμβαση των δυνάμεων που έχουν οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα αντίθετα με εκείνα της Ιταλίας και της Γερμανίας.
Αν αυτά τα δύο έθνη μπουν στις λίστες με όλες τις δυνάμεις που έχουν στη διάθεση τους, είναι καθαρό ότι μόνο η επέμβαση της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Μ. Βρετανίας μαζί, θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη νίκη στον Ισπανικό αντιφασισμό. Αλλά είναι επίσης σαφές ότι πριν η ένοπλη επέμβαση αυτών των δυνάμεων μπορέσει να συντρίψει τις φασιστικές δυνάμεις, θα έχει περάσει αρκετός χρόνος έτσι ώστε να επιτρέψει στους φασίστες...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018