Μερικοί από τους “εξαφανισμένους” συνδικαλιστές, κυρίως από το χώρο του ηλεκτρισμού και της ύδρευσης κατά την τελευταία στρατιωτική δικτατορία Βιντέλα στην Αργεντινή.
Ήταν εργαζόμενοι στις περιοχές Cordoba και Santa Fé.
Παρατίθεται η ημερομηνία “εξαφάνισής” τους.
- Juan Jose Cao, 9/3/78
- Francisco Bartucci, 29/7/76
- Carlos Guillermo Diaz, 10/3/77
- Edgar Duchini Bengal, 25/4/75 (killed)
- Miguel Angel Figueroa, 6/22/76
- Claudio Marcelo Fink, 12/8/76
- Juan Carlos Giordano, 26/7/77
- Humberto Joaquin, 6/4/77
- Enrique Jose Juarez, 10/12/76
- Graciela Mellibovsky 25/9/76
- Jorge Luis Pardo 26/7/77
- Roberto Piñeyro, 22/4/77
- Rafael Oscar Rodriguez, 3/19/77
- Jose Luis Romero, 20/7/77
- Agustin Sanchez, 03/9/76
- Luis Angel Santoro, 26/7/77
- Jorge Omar Scorzelli, 05/8/76
- Oscar Smith, 11/2/77
- Maria Del Pilar Toledo, 6/11/76
- Guillermina Silvia Vázquez, 17/2/77
- Thomas Di Toffino, 30/11/76
- Alberto Caffaratti, 1/15/76
- Hernan Vives Gauna, 6/4/76
- Nicholas Hector Brizuela, 24/3/76
- Daniel Albino Benavídez, EPE Santa Fe. October 1977.
Περίπου 30.000 “εξαφανίστηκαν” εκείνη την εποχή. Μιλάμε, δηλαδή, με όρους γενοκτονίας.
*Πηγή: Hernan Arena
...
Τα 200 χρόνια γίναν πλέον σταθμός στη διεξαγωγή της αστικής προπαγάνδας και του εθνικισμού, της εξύψωσης του καπιταλισμού και του κράτους, ως πλυντήριο της αστικής δημοκρατίας. Αναζητώντας το ιστορικό πλαίσιο μέσα από μαρτυρίες και ιστορικά στοιχεία απαλλαγμένα από εξουσιαστικές οριοθετήσεις/νοηματοδοτήσεις, εθνικές οικειοποιήσεις και θρησκευτικές φιοριτούρες με στρεβλή αναπαράσταση της πραγματικότητας, συγκρουόμαστε με τους μύθους τους.
Οι μύθοι
Επίσημα από τους ιστορικούς μας φαίνεται ότι η Επανάσταση άρχισε ως δια μαγείας την 25η Μαρτίου, λες κι ο κόσμος παρέμενε αδρανής και περίμενε το “λάβαρο του Παλαιών Πατρών Γερμανού ή την εντολή της Φιλικής”. Μια κοινωνική επανάσταση δεν ξεσπά από την μια...
Του Анатолий Дубовик
Στις 5 Γενάρη 1922, μια ομάδα ενεργών συμμετεχόντων στο ρωσικό και ουκρανικό αναρχικό κίνημα εξσιτρακίστηκε στο εξωτερικό από το καθεστώς των μπολσεβίκων, συνολικά οκτώ άτομα: οι Mikhail Vorobyev, Anatoly Gorelik, Grigory Maksimov, Petr Mikhailov, Mark Mrachny, Abram. (Alexandre) Feldman, Konstantin Fedorov και Ivan Yudin.
Λίγο νωρίτερα, τον Δεκέμβρη του 1921, στάλθηκαν οι Efim Yarchuk και Vsevolod Volyn.
Τον Ιούλη του 1921, αυτοί οι δέκα αναρχικοί προχώρησαν σε μια ομαδική απεργία πείνας στη φυλακή Taghan, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την παρέμβαση κάποιων δυτικών που απείλησαν τους μπολσεβίκους με ένα μεγάλο σκάνδαλο,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018