Οι αναρχικές ιδέες έφτασαν στην Παλαιστίνη στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από ένα μεγάλο κύμα Εβραίων μεταναστών κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Ρωσία, Λιθουανία, Ουκρανία και Πολωνία). Οι ιδέες του Πέτρου Κροπότκιν και του Λέοντα Τολστόϊ έτυχαν αξιοσημείωτης επίδρασης σε ονομαστούς υποστηρικτές του αριστερού σιωνισμού, ανάμεσα στους άλλους στους Yitzhak Tabenkin, Berl Katzenelson και Mark Yarblum. Ο δε οργανωτής του ιουδαϊκού κινήματος αυτοάμυνας Joseph Trumpeldor, ήρθε αρκετά κοντά στις ιδέες του αναρχοσυνδικαλισμού. Οι αναρχικές ιδέες είχαν, επίσης, αξιοσημείωτη επίδραση στη διαμόρφωση κοινωνικοπολιτικών κινημάτων, όπως τα Poalei Zion, Zeirei-Zion, He-Halutz καιGdud ha-Avoda.
Οι αναρχικοί στην Παλαιστίνη των αρχών του 20ού αιώνα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία προερχόμενοι, όπως είπαμε, από την Ανατολική Ευρώπη, δεν είχαν αναπτύξει δεσμούς και επαφές με το αναρχικό κίνημα που χρησιμοποιούσε τη γλώσσα Yiddish και γι’ αυτό υιοθέτησαν τη γλώσσα Hebrew. Στις δεκαετίες 1920 και 1930 όλοι οι αναρχικοί και ελευθεριακοί ζούσαν σε κιμπούτς: για παράδειγμα, ο ονομαστός αναρχικός Aharon Shidlovsky ήταν ένας από τους ιδρυτές του κιμπούτς «Kvutzat Kinneret».
Κατά τη διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης, αρκετοί αναρχικοί από την περιοχή της Παλαιστίνης έτρεξαν με όποιο τρόπο μπορούσαν στην Ισπανία για να πολεμήσουν εναντίον του Φράνκο και του φασισμού μέσα από τις γραμμές της πολιτοφυλακής των αναρχικών οργανώσεων CNT και FAI.
Μέχρι τη δεκαετία του 1940, δεν υπήρξε αναρχική οργάνωση στην Παλαιστίνη και λίγο πριν από την περίοδο αυτή και αμέσως μετά τη συγκρότηση του κράτους του Ισραήλ το 1948, σημειώθηκε συρροή Ευρωπαίων αναρχικών επιζώντων του Ολοκαυτώματος οι οποίοι είχαν μορφωθεί στη γλώσσα Yiddish, και ανάμεσα σε αυτούς ο αναρχισμός είχε μια συγκεκριμένη και αρκετά διακριτή παρουσία.
Ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και των αρχών της δεκαετίας του 1950, οι Εβραίοι οι προερχόμενοι από την Πολωνία συγκρότησαν μια αναρχική ομάδα στο Τελ Αβίβ, της οποίας η κυριότερη φυσιογνωμία ήταν ο Eliezer Hirshauage, συγγραφέας ενός βιβλίου για την ιστορία του πολωνικού αναρχικού κινήματος το οποίο κυκλοφόρησε το 1953.
Επίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, μια άλλη φυσιογνωμία αναρχικού ήταν αυτή του Abba Gordin (1887-1964), συγγραφέα και φιλόσοφου και ενός από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους του αναρχικού κινήματος που εκφραζόταν με τη γλώσσα Yiddish. Ο Gordin υπήρξε ένας από τους εμπνευστές του παν-ρωσικού αναρχικού κινήματος καθώς και ένας από τους οργανωτές της Αναρχικής Ομοσπονδίας Μόσχας (1918). Από το 1925 ζούσε στη Νέα Υόρκη όπου είχε μεταναστεύσει και όπου κυκλοφορούσε μια λογοτεχνική και φιλοσοφική επιθεώρηση με τον τίτλο «Yiddishe Shriften» (1936-1957), ενώ είχε και συχνότατη συνεισφορά στο μακροβιότερο αναρχικό περιοδικό, το «Freie Arbeiter Stimme» (1890-1977) το οποίο γραφόταν εξ ολοκλήρου σε γλώσσα Yiddish.
Το 1958, ο Abba Gordin εγκαταστάθηκε στο Ισραήλ, στο Τελ Αβίβ, όπου ίδρυσε έναν αναρχικό κύκλο με το όνομα «Agudath Schochrei Chofesh» (ASHUACH), ενώ δημιούργησε μια βιβλιοθήκη κλασικών αναρχικών έργων στα Yiddish, Hebrew και πολωνικά. Η βιβλιοθήκη αυτή διέθετε, επίσης, μια μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων και συνεδρίων. Ο ίδιος, επιπλέον, άρχισε να εκδίδει μια...
Το ντοκουμέντο που ακολουθεί έχει τον τίτλο Βασική Στρατηγική και ασχολείται με το ζήτημα της διάλυσης του Κράτους. Υιοθετήθηκε από το τελευταίο Εθνικό Συνέδριο (7ο) της Ομοσπονδίας των Κομμουνιστών Αναρχικών (Federazione dei Comunisti Anarchici – FdCA), που έγινε τον Οκτώβρη του 2006 στην Κρεμόνα (βόρεια Ιταλία). Είναι δε το ένα από τα τέσσερα Ντοκουμέντα που υιοθετήθηκαν στο εν λόγω Συνέδριο.
Πριν ασχοληθούμε με το ζήτημα της Μεταβατικής Περιόδου, η αναρχική κομμουνιστική πολιτική οργάνωση πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει τη θέση της σχετικά με τις διάφορες αντιλήψεις οι οποίες προβλέπουν το τέλος του Αστικού Κράτους (Bourgeois State) ως του αποτελέσματος μιας...
Του Jose Antonio Gutierrez (OCL)
Το κείμενο αυτό απεικονίζει σκέψεις ενός πρώην μέλους της Organizacion Comunista Libertaria (OCL - Ελευθεριακή Κομμουνιστική Οργάνωση) από τη Χιλή (που τώρα είναι μέλος της Workers Solidariry Movement – Κίνημα Εργατικής Αλληλεγγύης, αναρχοκομμουνισιτκής οργάνωσης της Ιρλανδίας). Με το κείμενο αυτό, ο συγγραφέας στοχεύει να θέσει διάφορα ζητήματα –με ένα συστηματικό τρόπο– που κρίνονται σημαντικά και θεωρείται ότι πρέπει να λαμβάνονται απαραίτητα υπόψη για την ανάπτυξη και προώθηση μιας επαναστατικής εναλλακτικής λύσης σε ένα συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.
Ως αναρχικοί, όταν συζητάμε για τις προοπτικές της αναρχικής δραστηριότητας μεσοπρόθεσμα, αυτό που καθίσταται σαφές είναι η σύνδεση...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018