Στις 8 Μάη 1928 σκοτώθηκε στην Αργεντινή η Luisa Lallana, λιμενεργάτισσα, ακτιβίστρια του συνδικάτου της και αναρχική.
Σε ηλικία μόλις 17 ετών, εργάστηκε στο λιμάνι, σε μονάδα κατασκευής σακουλών λινάτσας, ειδικών για τη μεταφορά σιτηρών. Από πεποίθηση, συνδέθηκε με την Τοπική Ομοσπονδία Εργαζομένων του Rosario, η οποία αποτελούσε τμήμα της αναρχοσυνδικαλιστικής FORA.
Στο πλαίσιο μιας σημαντικής απεργίας που άρχισε στο λιμάνι νωρίς το πρωί της Τρίτης, 8 Μάη 1928, ενώ μοίραζε έντυπο υλικό φυλλάδια με τη συντρόφισσά της Rosa Valdez στην περιοχή του λιμανιού του Rosario, η Luisa σκοτώθηκε εν ψυχρώ από τους εθνικιστές της Πατριωτικής Λίγκας.
Αμέσως μετά τη δολοφονία της, ξέσπασε μια μεγάλη γενική απεργία στην περιοχή, ενώ η νεκρώσιμη ακολουθία στο Κοιμητήριο La Piedad, μετατράπηκε σε μια ιστορική, τεράστια για την περιοχή διαδήλωση, περίπου 10 χιλιάδων εργατών.
Η διαδήλωση αυτή παρενοχλήθηκε επανειλημμένα από την αστυνομία του Juan Cepeda, που διψούσε για αίμα, ενώ η κυβέρνηση Alvear, των Ριζοσπαστών, στρατιωτικοποίησε την περιοχή για να συγκρατήσει τη λαϊκή οργή.
Πηγή: Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Siegbert Wolf*
Η μονογραφία του Λαντάουερ «Η Επανάσταση» [«Die Revolution»] που δημοσιεύτηκε το 1907, γράφτηκε μετά από προτροπή του φίλου του Μάρτιν Μπούμπερ, ο οποίος τη συμπεριέλαβε στη σειρά εκδόσεων του «Η κοινωνία» [«Die Gesellschaft»]. Σ’ αυτήν εμπεριέχεται μια ιστορικο-φιλοσοφική εξέταση της σημασίας των νεωτερικών επαναστάσεων. Μ’ αυτόν τον τρόπο έχουμε ένα κείμενο που μπορεί να θεωρηθεί μια θεμελιώδης αναρχική φιλοσοφία της ιστορίας, η οποία είναι απαραίτητη για την ολοκληρωμένη κατανόηση του κοινοτιστικού αναρχισμού του Λαντάουερ. Επίσης, αποτελεί τη μοναδική φιλοσοφία της ιστορίας από ελευθεριακή σκοπιά στον γερμανόφωνο χώρο μέχρι σήμερα.
Για τον Λαντάουερ η επανάσταση δεν αποτελεί ένα μοναδικό...
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Απ’ την εποχή που οι κοινωνίες διασπάστηκαν σε τάξεις και ανάμεσα τους ξεπρόβαλλε το κράτος ως εξουσιαστική πολιτική οντότητα, η πάλη των τάξεων αναδείχθηκε ως ιστορικό καύσιμο της εξελικτικής κοινωνικής κίνησης. Σε όλες τις επαναστατικές περιόδους μετάβασης από έναν ταξικό κοινωνικό σχηματισμό σε έναν άλλον, μια ηγετική κοινωνική τάξη είναι αυτή που αναδύεται πρωταγωνιστικά μέσα στο κέλυφος της κοινωνίας που παρακμάζει και αναλαμβάνει τον ρόλο του κινητήρα της κοινωνικής αλλαγής.
Κατά την φθίση του φεουδαρχικού κόσμου και των αυτοκρατοριών, τον ρόλο αυτόν διαδραματίζει η αστική τάξη, που εκφράζει δυναμικά την αντίθεση μεταξύ του χρεoκοπημένου παλαιού καθεστώτος και του νέου...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018