...η Πορτογαλία αποτελεί έναν άλυτο γρίφο μόνο για εκείνους (που είναι και οι περισσότεροι) οι οποίοι αγνοούν τί είναι μια επανάσταση. Ακόμη και οι ειλικρινείς άλλα συγχυσμένοι επαναστάτες, στέκονται αμήχανοι μπροστά στην κατάρρευση ενός κινήματος που τόσο σπουδαίο τους είχε φανεί λίγους μήνες νωρίτερα.
Αυτή η έλλειψη κατανόησης οφείλεται σε μια σύγχυση.
Η Πορτογαλία απεικονίζει τι είναι ικανό να κάνει το προλεταριάτο, δείχνοντας για μια ακόμη φορά πως το κεφάλαιο πρέπει να το πάρει σοβαρά υπ' όψιν. Η προλεταριακή δράση μπορεί να μην είναι η κινητήρια δύναμη της Ιστορίας, όμως, στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο της εξέλιξης κάθε σύγχρονης καπιταλιστικής χώρας.
Εν πάση περιπτώσει, αυτή η έκρηξη στο ιστορικό προσκήνιο δεν είναι αυτομάτως συνώνυμη της επαναστατικής περιόδου. Η θεωρητική ανάμειξη αυτών των δυο σημαίνει το να συγχέεις την επανάσταση με το αντίθετο της. Το να μιλά κανείς για “Πορτογαλική επανάσταση”, είναι σαν να συγχέει την επανάσταση με την αναδιοργάνωση του κεφαλαίου.
Όσο το προλεταριάτο παραμένει εντός των οικονομικών και πολιτικών ορίων του καπιταλισμού, όχι μόνο η βάση της κοινωνίας παραμένει αναλλοίωτη, άλλα ακόμη και οι μεταρρυθμίσεις που έχουν επιτευχθεί (πολιτικές ελευθερίες και οικονομικά αιτήματα), είναι μοιραίο να έχουν μια εφήμερη ύπαρξη. Οτιδήποτε παραχωρεί το κεφάλαιο υπό την πίεση της εργατικής τάξης, μπορεί να το πάρει πίσω, εν όλο η εν μέρη, μόλις η πίεση χαλαρώσει: όποιο κίνημα αρκείται να ασκεί πιέσεις στον καπιταλισμό, υπογράφει την καταδίκη του. Όσο οι προλετάριοι δρουν κατ' αυτόν τον τρόπο, απλώς χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο.
Η πορτογαλική δικτατορία είχε πάψει να είναι η κατάλληλη μορφή για την ανάπτυξη του εθνικού κεφαλαίου, όπως αποδεικνύει η ανικανότητα της να επιλύσει το αποικιακό ζήτημα. Αντί να πλουτίζουν την μητρόπολη, οι αποικίες την αποσταθεροποίησαν.
Ευτυχώς, έτοιμος να πολεμήσει τον “φασισμό” ήταν...ο στρατός. Όντας η μόνη οργανωμένη δύναμη της χώρας, μόνο ο στρατός μπορούσε να επιφέρει αλλαγές- όσο για την επιτυχή πραγματοποίησή τους,αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ενεργώντας κατά συνήθεια, τυφλωμένες από τον ρόλο και τις αξιώσεις τους για εξουσία εντός των πλαισίων του κεφαλαίου, η Αριστερά και η άκρα Αριστερά ανακάλυψαν μια εντυπωσιακή ανατροπή στο στρατό. Ενώ στο παρελθόν δεν θεωρούσαν τους αξιωματικούς παρά αποικιοκράτες βασανιστές, τώρα ανακάλυψαν έναν Λαϊκό Στρατό. Με την βοήθεια της κοινωνιολογίας, έδειξαν την λαϊκή προέλευση και τις βλέψεις των στρατιωτικών ηγετών οι οποίες υποτίθεται ότι θα τους έκαναν να κλίνουν προς το σοσιαλισμό. Εκείνο που έμενε ήταν να καλλιεργήσουν τις καλές προθέσεις αυτών των αξιωματικών, οι οποίοι, όπως μας έλεγαν, το μόνο που ζητούσαν ήταν να φωτιστούν από τους “μαρξιστές”.
Ολόκληρος ο κόσμος, από το P.S. (σοσιαλιστικό κόμμα) έως τους πλέον ακραίους αριστερούς συνωμοτούσε για να αποκρύψει το απλό γεγονός ότι το καπιταλιστικό Κράτος δεν είχε εξαφανιστεί και ότι ο στρατός παρέμενε το βασικό όργανο του.
Επειδή λοιπόν κάποιες ρωγμές στον κρατικό μηχανισμό προσέφεραν τη δυνατότητα πρόσβασης στους αγωνιστές της εργατικής τάξης, μας έλεγαν ότι το Κράτος έχει αλλάξει λειτουργία.
Επειδή χρησιμοποιούσε μια λαϊκίστικη γλώσσα, θεωρούσαν πως ο στρατός ήταν με το μέρος των εργατών .
Επειδή επικρατούσε μια σχετική ελευθερία του λόγου, έκριναν ότι η...
Εργάται,
Σεις των οποίων τα μέλη είνε νεναρκωμένα παρά του ανηλεούς χειμώνος και οίτινες έρχεσθε να θερμανθήτε εις τας πρώτας ακτίνας του ηλίου του Μαΐου. Σεις των οποίων τα τέκνα τρέμουσιν εκ του ψύχους μη έχοντα ενδυναμωτικήν τροφήν προς κατεπράϋνσιν των στερήσεών των. Σεις οι κοπιάζοντες ημέραν και νύκτα και στερείσθε πάντων. Σεις, οι κατηραμένοι παρίαι της νοικοκυρικής κοινωνίας. Σεις, οι αιωνίως εκμεταλλευόμενοι, οι καταπεπονημένοι και οι ηττημένοι εν η ζωή. Απαντήσατε εις την έκκλησίν μας και έλθεται μεθ’ όλων των δυσαρεστημένων, μεθ’ όλων εκείνων οίτινες θέλουσιν να μετασχηματίσωσι τη βδελυράν μας κοινωνίαν, ήτις δεν έχει τέρψεις ειμή δια τους...
Στον συντροφικό μας απελευθερωτικό αγώνα της Βραζιλίας, στην αδελφή μας οργάνωση FAG . Με την ευκαιρία της 15ης επετείου από την ίδρυση της Αναρχικής Ομοσπονδίας Gaucha (FAG) απλώνουμε την αδελφική μας αγκαλιά από την Αργεντινή, από τις ελευθεριακές φάλαγγες. Τονίζουμε ότι οι αγώνες σας είναι για μας πηγή έμπνευσης και αναφοράς για τον αναρχισμό της Λατινικής Αμερικής σε όλη την περιοχή.
Γνωρίζουμε ότι το κράτος (ο εχθρός του λαού) είναι ιδιαίτερα ενάντια στους αναρχικούς επειδή οι τελευταίοι έχουν αναλάβει μια δέσμευση να τάσσονται πάντα στο πλευρό των φτωχών και καταπιεσμένων ανθρώπων.
Εν μέσω τόσων πολλών «παραχωρήσεων» από την Λατινοαμερικανική αριστερά...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018