Κυκλοφορεί σε στέκια, καταλήψεις και βιβλιοπωλεία το πρώτο τεύχος της νέας αναρχικής πολιτικής επιθεώρησης "Μαύρο & Κόκκινο" από τις ελευθεριακές εκδόσεις "Ναυτίλος". Η επιθεώρηση αποτελεί έκδοση της Συλλογικότητας για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο, η οποία διαχειρίζεται και τις εκδόσεις Ναυτίλος.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Editorial
* Άρης Τσιούμας: Υπερασπίζοντας τον Αναρχισμό
* Νίκος Κούρκουλος: Μαράνοι, Μαρόν και μπλε μαρέν: κρυφή μνήμη, κρυμμένες ιστορίες και άλλες αποκρύψεις
* Cumulonimbus: Για την εξέγερση στο Stonewall, την εξέλιξη των έμφυλων αγώνων και την επαναστατική προοπτική τους
* Σοφία Παππά: ΤΤΙP, πρό των πυλών της απόλυτης δυστυοπίας
* Μουσικό εργαστήρι Mundo Nuevo: Μπλούζ-ρεμπέτικο, βίοι παράλληλοι κάτω από τη μύτη των αστών
* Παρίτσα Νικολουδάκη: Η μεταμοντέρνα γραφή στο πλαίσιο της ποιητικής της τρέλας, η περίπτωση των Κειμένων για το Τίποτα του S. Beckett.
* Παναγιώτης Δράκος: O ιμπεριαλισμός πέθανε, ζήτω ο ιμπεριαλισμός!
* Νίκος Νικολαϊδης: Το αναρχικό πνεύμα και η άνυδρη σκέψη
* Βιβλιοπαρουσιάσεις
- Στο εξώφυλλο του πρώτου τεύχους απεικονίζεται η αναρχική ουκρανή επαναστάτρια Μαριούσα Νικηφόροβα.
- Κεντρική διανομή: Θεσσαλονίκη στο συνεργατικό καφέ-βιβλιοπωλείο Belleville Sin Patron (Φιλίππου 80-82) και στην Αθήνα από τις εκδόσεις του 21ου αιώνα (Ζαλόγγου 9, Εξάρχεια)
σελίδες 152, τιμή 5 ευρώ
Ακολουθεί το editorial της έκδοσης
«Ο τρόπος αποτελεί τη λύση» - Από την πολιτική ανακοίνωση της Συλλογικότητας «Μαύρο & Κόκκινο» ενόψει του δημοψηφίσματος του 2015
Πριν από τρία -και πλέον- χρόνια, συγκροτώντας τη συλλογικότητα «Μαύρο & Κόκκινο» [για τον κοινωνικό αναρχισμό] επικυρώναμε μια κίνηση που προσέβλεπε στην πολυπόθητη έλευση νέων καιρών, οι οποίοι θα αφήνανε πίσω τους τρελούς ομολόγούς τους. Το όριο που νοιώσαμε όσοι ζήσαμε εκείνον τον Δεκέμβρη του ΄08 σήμαινε ότι έπρεπε να αλλάξουμε γρήγορα τις δομές και τα περιεχόμενα. Σήμερα, οι ηρωικοί μα ηττημένοι αγώνες που δόθηκαν τα «πυκνά χρόνια», από την εξέγερση μέχρι τον φλεγόμενο Φλεβάρη του 2012, η αντίσταση στο κρατικό σχέδιο εδραίωσης της αντιεξέγερσης, αλλά και ο ευτελισμός των αγώνων από τμήματα που συνέβαλαν από τα κάτω στην ανάπτυξη του κοινωνικού κανιβαλισμού, που προωθεί το κράτος και το κεφάλαιο, μας κάνει να αισθανόμαστε ότι είχαμε δίκιο. Επιλέξαμε τον προσεκτικό δρόμο της πολιτικής συνοχής, της κοινωνικής και ταξικής παρέμβασης και της έκφρασης δυνάμεων σε ένα σχέδιο πολιτικής οργάνωσης, που δεν έχει δοκιμαστεί ξανά με πειστικότητα στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό. Επιλέξαμε τη συγκρότηση της Α.Π.Ο.
Η σημερινή άμπωτη της κοινωνικής κινητοποίησης οδηγεί στο να προφυλάξουμε τον χρόνο που απομένει από τις καθημερινές μάχες για να αναπτύξουμε καλύτερα το θεωρητικό σκεπτικό μας και το οργανωτικό μας σχέδιο. Δεν αρκεί πια απλά να παρεμβαίνουμε˙ η ωρίμανση του Αναρχισμού προϋποθέτει την ενορχήστρωση των δικών του πρωτοβουλιών σε έναν στρατηγικό ορίζοντα αντιπαράθεσης με το κράτος και το κεφάλαιο. Τα μέτωπα αγώνα που φτιάχνουμε μέσα σε συνθήκες οπισθοχώρησης, αύριο θα αποδειχτούν οι σημαντικότεροι πυλώνες της αντεπίθεσής μας. Το «καθήκον» του να κρατάμε τις σημαίες μας ψηλά, δεν απηχεί σε μια μανία κάποιων πεισματάρηδων. Ο δρόμος έχει χαραχτεί, Ψηλαφούμε τα σημεία για να προχωρήσουμε, αποφεύγοντας τα χθεσινά μας λάθη. Η συνεκτικότητά, μας είναι χρήσιμη για να προλαμβάνουμε τα καινούργια και να απολογίζουμε όσα νοιώθουμε να προκαλούμε κι όχι όσα αρέσκεται να μας αποδίδει ο εχθρός. Η ματιά μας έχει καθαρίσει αρκετά...
Άρθρο της καταστασιακής περιοδικής έκδοσης Point Blank για τις πολιτοφυλακές και τα εργατικά συμβούλια κατά την διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης.
I
Για πρώτη φορά μετά τις πρώτες απόπειρες εγκαθίδρυσης του σοσιαλισμού στην Ρωσία, την Ουγγαρία και την Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο επαναστατικός αγώνας των Ισπανών εργατών επιδεικνύει έναν νέο μετασχηματισμό από τις καπιταλιστικές στις συλλογικές μεθόδους παραγωγής, οι οποίες παρά την ατελή τους φύση εφαρμόστηκαν σε πραγματικά εντυπωσιακή κλίμακα. (Karl Korsch – 1939)
Τριάντα έξι χρόνια μετά τις πρώτες νίκες της, η Ισπανική Επανάσταση παραμένει η σημαντικότερη των διαφόρων πρακτικών πειραμάτων αυτοδιαχείρισης που υλοποιήθηκαν στον αιώνα αυτό....
Δημοσιεύθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2017 από Enough Is Enough! Πρόκειται για ένα ελαφρώς επεξεργασμένο αντίγραφο μιας παρουσίασης σε εργαστήριο που διοργανώθηκε από την Διεθνή Ομάδα Έρευνας και Ενημέρωσης Εργασίας (ILRIG) και το Κέντρο Συμβουλευτικής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Orange Farm στην επέκταση 1 της Drieziek, δήμος Orange Farm, νότια του Soweto, Νότια Αφρική, στις 24 Ιουνίου του 2017. Το παρακολούθησε μια αίθουσα γεμάτη ακτιβιστές κοινοτήτων και εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των βετεράνων των μεγάλων εξεγέρσεων της δεκαετίας του 1980.
Η συζήτηση που πρόκειται να παρουσιάσω σήμερα βασίζεται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που διεξήγαγα με τον συνάδελφό μου Vladislav Kruchinsky στη...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018