Ακόμα και αν μερικοί αναρχικοί -είτε εμπλέκονταν είτε όχι σε βίαιες αντιπολιτευτικές ενέργειες- είχαν πάει στην εξορία ήδη από τα μέσα του 1960, μέχρι το καλοκαίρι του 1961, όταν άρχισε η μαζική φυγή προς τις ΗΠΑ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι αναρχικοί της Κούβας είχαν βρει καταφύγιο στη χώρα αυτή. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το Key West, η Tampa και η Νέα Υόρκη ήταν τα μέρη που επιλέχθηκαν από διωκόμενους Κουβανούς ελευθεριακούς επειδή προσέφεραν τις καλύτερες ευκαιρίες για να κερδίσουν τα προς το ζην, και επειδή οι πόλεις της Φλόριντα ήταν αρκετά κοντά στην Κούβα για να συνεχίσουν τον πολιτικό αγώνα. Κατά τη διάρκεια των δικτατοριών Machado και Batista, εξόριστοι αναρχικοί είχαν πάει στις πόλεις αυτές και έτσι οι Κουβανοί αναρχικοί είχαν επαφές με αναρχικές ομάδες και από άλλες πόλεις των ΗΠΑ.
Οι μεταναστευτικοί νόμοι των ΗΠΑ είχε σκληρύνει έναντι των αναρχικών κατά τη δεκαετία του 1920, και αυτοί οι νόμοι ήταν ακόμα σε ισχύ στις αρχές του 1960 - όπως πολλοί θα θυμούνται είχε άδικα απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα σε πολλούς πολιτικούς πρόσφυγες. Αλλά η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Πολιτογράφησης έκανε μια εξαίρεση για τους Κουβανούς αναρχικούς που διέφευγαν από τη δικτατορία του Κάστρο, προφανώς πιστεύοντας ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» και ότι οι Κουβανοί αναρχικοί ήταν, επομένως, πιθανοί πολιτικοί σύμμαχοι. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι οι αρχές των ΗΠΑ ζήτησαν από το σύνολο σχεδόν των νέων προσφύγων να τους πουν τις πολιτικές τους συνδέσεις. Οι Κουβανοί ελευθεριακοί ήταν ειλικρινείς σχετικά με αυτό το θέμα, και έτσι τους επιτράπηκε η είσοδος και η εγκατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι επίσης αλήθεια ότι, όπως και άλλες φορές, ήταν ασυνήθιστο να συναντήσεις έναν Κουβανό εξόριστο που να σκεφτόταν να μείνει στις ΗΠΑ για πολύ καιρό. Όλοι οι νεοφερμένοι, συμπεριλαμβανομένων και των ελευθεριακών, ήταν πεπεισμένοι ότι η επιστροφή στην Κούβα ήταν κοντά και σχεδίαζαν την στρατηγική τους κατά του Κάστρο ανάλογα.
Το καλοκαίρι του 1961, συγκροτήθηκε επίσημα το Movimiento Libertario Cubano en el Exilio (MCLE - Ελευθεριακό Κουβανικό Κίνημα στην Εξορία) στη Νέα Υόρκη από τους όχι και τόσο ευάριθμους εξόριστους στην πόλη αυτή. Την ίδια στιγμή, συγκροτήθηκε μια άλλη ελευθεριακή ομάδα στο Μαϊάμι. Η ομάδα αυτή περιλάμβανε τους Claudio Martinez, Abelardo Iglesias και Rolando Pinera, και ήταν γνωστή ως η General Delegacion (Γενική Αντιπροσωπεία) (του MLCE). Το Τμήμα της Νέας Υόρκης (του MLCE) αποτελείτο σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα μέλη του Sindicato Gastronomico, συμπεριλαμβανομένων των Juan R. Alvarez, Floreal και Omar Dieguez, Bartolo Garcia, Fernando Gomez, Manuel Rodriguez και Juan Fidalgo. Ο Fidalgo έκανε μέσω του Gomez, τις πρώτες επαφές με τους εξόριστους Ισπανούς αναρχικούς της Club Aurora στη Βοστώνη. Εκείνη την εποχή, υπήρχε και μια άλλη ομάδα Ισπανών ελευθεριακών εξόριστων στη Νέα Υόρκη, συγκεντρωμένη γύρω από το μακροχρόνιο αναρχικό περιοδικό Cultura Proletaria. Οι Κουβανοί καθιέρωσαν επίσης καλές σχέσεις με αυτή την ομάδα.
Αλλά χωρίς αμφιβολία, η κύρια πηγή αλληλεγγύης και συνεργασίας για τους νεοαφιχθέντες Κουβανούς ήταν η αναρχική ομάδα Libertarian League (Ελευθεριακή Ένωση) της Νέας Υόρκης, με πιο γνωστές φυσιογνωμίες τους Sam...
Μια σύντομη ιστορία του Victor Garcia για την καταλάνικη εφημερίδα της Ελευθεριακής Νεολαίας από την ίδρυσή της στον εμφύλιο πόλεμο μέχρι το τελευταίο της τεύχος
Στο εσωτερικό της Ισπανίας, η Ελευθεριακή Νεολαία διέθετε πάντα μια σειρά από έντυπα όργανα, μεταξύ των οποίων το πανιβηρικό όργανο «Juventud Libre» («Ελεύθερη Νεολαία») και το όργανο της περιοχής της Καταλωνίας «Ruta» («Δρόμος)». Διαπιστώνουμε, επίσης, στις τάξις της Νεολαίας την ίδια αύξηση της κυκλοφορίας των ελευθεριακών βιβλίων όπως και στους ενήλικες. Στο έργο του «La Ciudad de la Niebla», ο μεγάλος παρατηρητής του ισπανικού χαρακτήρα, Pio Baroja, επεσήμανε ότι όπου υπήρχαν τρεις αναρχικοί θα...
Felipe Corrêa*
Ο Φελίπε Κορέα είναι Βραζιλιάνος αναρχικός. Στο κείμενο που ακολουθεί και το οποίο έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Paul Sharkey, υποστηρίζει ότι η μόνη βιώσιμη εναλλακτική λύση στη συμβατική κομματική πολιτική είναι μια αναρχική πολιτική άμεσης δράσης που βασίζεται στις αρχές της αυτοδιεύθυνσης, του φεντεραλισμού και της ελευθεριακής ηθικής. Το κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά με τον τίτλο “Μια αναρχική απάντηση για την πολιτική κρίση στη χώρα", στην εφημερίδα Protesta! Αριθ. 1, VIII του 2005, σε απάντηση στο σκάνδαλο δωροδοκίας Mauricio Marinho που συγκλόνισε τη Βραζιλία. Μετεφράστηκε και δημοσιεύεται θεωρώντας ότι τα γραφόμενα του συντρόφου εξακολουθούν να ισχύουν.
Είναι...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018