Της Leila Shrooms / Tahrir - ICN
Ο Omar Aziz (γνωστός στους φίλους του ως Abu Kamal) γεννήθηκε στη Δαμασκό. Επέστρεψε στη Συρία από μια περίοδο εξορίας στη Σαουδική Αραβία και τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τις πρώτες ημέρες της Συριακής επανάστασης. Διανοούμενος, οικονομολόγος, αναρχικός, σύζυγος και πατέρας, στην ηλικία των 63 χρόνων, αφιερώθηκε στον επαναστατικό αγώνα. Συνεργάστηκε με τους ντόπιους αγωνιστές για τη συλλογή ανθρωπιστικής βοήθειας και τη διανομή της στα προάστια της Δαμασκού που βρίσκονταν υπό την επίθεση του καθεστώτος. Μέσω των γραφτών και της δράσης του, προώθησε την τοπική αυτοδιοίκηση, την οριζόντια οργάνωση, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, ως τα μέσα εκείνα με τα οποία οι άνθρωποι θα μπορούσαν να απελευθερωθούν από την τυραννία του κράτους. Μαζί με τους συντρόφους του, ο Aziz ίδρυσε την πρώτη τοπική επιτροπή στο Barzeh της Δαμασκού. Το εγχείρημα-παράδειγμα αυτό εξαπλώθηκε σε όλη τη Συρία και μαζί με αυτό μερικά από τα πιο ελπιδοφόρα και διαρκή παραδείγματα μη ιεραρχικής αυτο-οργάνωσης που έχουν ξεπηδήσει στις χώρες της Αραβικής Άνοιξης.
Στο αφιέρωμά της στον Omar Aziz, η Budour Hassan λέει «Δεν φορούσε μάσκα τύπου Vendetta, ούτε σχημάτισε μαύρα μπλοκ. Δεν είχε εμμονές του να δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο ... [Όμως ] σε μια εποχή που οι περισσότεροι αντι-ιμπεριαλιστές θρηνούσαν για την κατάρρευση του συριακού κράτους και την "κατάληψη" της επανάστασης την οποία ποτέ δεν υποστήριξαν στην ολότητά της, ο Αζίζ και οι σύντροφοί του αγωνίζονταν ακούραστα για μια άνευ όρων ελευθερία απαλλαγμένη από κάθε μορφής δεσποτισμό και κρατική ηγεμονία». [1]
Ο Aziz είχε ενθαρρυνθεί από το επαναστατικό κύμα που σάρωνε τη χώρα και πίστευε ότι «οι συνεχείς διαδηλώσεις ήταν σε θέση να σπάσουν την κυριαρχία της απόλυτης εξουσίας». [2] Διαπίστωσε, όμως, μια έλλειψη συνεργασίας ανάμεσα στην επαναστατική δράση και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Για τον Aziz ότι δεν είχε νόημα η συμμετοχή σε διαδηλώσεις που απαιτούσαν την ανατροπή του καθεστώτος τη στιγμή που ο λαός εξακολουθούσε να ζει μέσα σε αυστηρά ιεραρχικές και αυταρχικές δομές που επιβάλλονταν από το κράτος. Ο ίδιος περιέγραψε μια τέτοια διάσταση στην οποία υποβλήθηκε δύο φορές η Συρία, στο “χρόνο της εξουσίας" κατά τον οποίο «εξακολουθούσε να διαχειρίζεται τις δραστηριότητες της ζωής» και στην «ώρα της Επανάστασης» που ανήκει στους ακτιβιστές που αγωνίζονται για την ανατροπή του καθεστώτος. [3] Ο Aziz πίστευε ότι για τη συνέχιση και τη νίκη της επανάστασης χρειαζόταν μια τέτοια επαναστατική δράση που να διαπερνά όλες τις πτυχές της ζωής των ανθρώπων. Υποστήριξε τις ριζικές αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση και τις σχέσεις μεταξύ τους, προκειμένου να αμφισβητηθούν τα θεμέλια ενός συστήματος που βασίζεται στην κυριαρχία και την καταπίεση.
Ο Aziz είδε θετικά παραδείγματα γύρω του. Ενθαρρύνθηκε από τις πολλαπλές πρωτοβουλίες που ξεφύτρωναν σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων της εθελοντικής παροχής επείγουσας ιατρικής και νομικής υποστήριξης, της μετατροπής των σπιτιών σε νοσοκομεία και της οργάνωσης καλαθιών τροφίμων προς διανομή. Είδε σε τέτοιες πράξεις «το πνεύμα της αντίστασης του συριακού λαού στη βαρβαρότητα του συστήματος, τη συστηματική θανάτωση και καταστροφή της...
Ι.
Η Χιλή έχει και πάλι πληγεί από σεισμό αποκαλυπτικού μεγέθους, όπως και το 1938, το 1960 και το 1985. Με την ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, το κέντρο και το νότιο τμήμα της χώρας πλήττεται κάθε 25 χρόνια από σεισμική δραστηριότητα, φέρνοντάς την σε κατάσταση ισχυρού σοκ. Ο σεισμός που είδαμε στις 27 Φεβρουαρίου ήταν από τους πιο ισχυρούς που έχουν καταγραφεί στην ιστορία - 8,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, 9 της κλίμακας Mercalli.
Η αγωνία του να μην γνωρίζουμε τίποτα για τους αγαπημένους μας, του ότι δεν είμαστε σε θέση να...
Πογκρόμ στην Παλαιστίνη
Ένας ισραηλινός αναρχικός μιλά για την εβραϊκή αντίσταση
στο ισραηλινό κράτος
Η κάλυψη από τα ΜΜΕ των δολοφονικών πογκρόμ που εξαπολύονται από το ισραηλινό κράτος εναντίον των Παλαιστινίων αφήνει έξω αρκετές πτυχές της όλης ιστορίας. Η αποκαλούμενη «διαδικασία ειρήνης», παρόμοια με αυτή στη Βόρεια Ιρλανδία, βασίζεται στη θεσμοποίηση του σεχταρισμού παρά στην υπερνίκησή του. Υπάρχουν πολίτες και της Παλαιστίνης και του Ισραήλ, και εβραϊκής και μουσουλμανικής θρησκευτικής προέλευσης, που επιδιώκουν κάτι διαφορετικό παρά τη δημιουργία δύο αντιπάλων σεχταριστικών κρατών. Κατά ειρωνικό τρόπο, η ιδεολογία που κρύβεται πίσω από τα πογκρόμ αυτά είναι ο σιωνισμός,...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018