Του Edgar Rodrigues*
Αναρχική ράπτρια από τη Βραζιλία. Η επαγγελματική της ζωή άρχισε σε νεαρή ηλικία στο Rio Grande do Sul. Γεννήθηκε εκεί και εκεί ήταν εκεί που έκανε τη μαθητεία της πριν από την ένταξή της στο εργατικό κίνημα, αντιμετωπίζοντας ταπεινώσεις στα χέρια της αστυνομίας για τις πεποιθήσεις της.
Μέλος του Συνδικάτου Εργατριών Μοδιστρών και Συναφών Επαγγελμάτων, ήταν από τις ομιλήτριες στις συναντήσεις και μαζί με την Alzira Wekauser και τον Mauricio Felmann [ή Feldman;] - εκπροσώπησε το συνδικάτο της στο 2ο Συνέδριο Εργασίας στο Porto Alegre (27 Σεπτεμβρίου-2 Οκτωβρίου).
Παντρεύτηκε τον αναρχικό Francisco Greco και υποστήριξε γενναία τον αναρχισμό στο πλευρό του στους διάφορους εργασιακούς χώρους εργασίας, σε συναντήσεις και συνέδρια, στους δρόμους, στο σπίτι και στα αστυνομικά τμήματα στα οποία κακομεταχειριζόταν και τραυματιζόταν.
Σύμφωνα με μια δήλωση του γιου της Silvio Greco, στον Rafael Fernández, το 1926-27, οι γονείς του ζούσαν σε ένα εξοχικό σπίτι στο 60 Rua Eldorado. Για κάποιο χρονικό διάστημα υπήρχε ένα σύγχρονο σχολείο που λειτουργούσε στις εγκαταστάσεις του, καθώς και μια βιβλιοθήκη και ένα τυπογραφικό πιεστήριο όπου τυπώνονταν αναρχικές εκδόσεις. Υπήρχε αίθουσα συνελεύσεων η οποία χρησιμοποιείτο και για εκθέσεις και συναντήσεις. Η αστυνομία τα ανακάλυψε όλα αυτά και εισέβαλε στις εγκαταστάσεις. Ο αξιωματικός του στρατού Abelardo de Freitas, επελέγη από τον αρχηγό της αστυνομίας Dario Crespo, να αναλάβει την ηγεσία της επιδρομής.
Τίποτα δεν διέφυγε από την αγριότητα των στρατιωτών: συσσώρευσαν τα βιβλία, τις εφημερίδες, τα έπιπλα και το τυπογραφικό πιεστήριο και όλα όσα μπορούσαν να βρουν, τα περιέλουσαν με κηροζίνη και τους έβαλαν φωτιά.
Απογοητευμένη η Catalice Silva Greco απάντησε προσπάθησε να σώσει κάποια από τα βιβλία από τις φλόγες, αλλά την σταμάτησε ο Abelardo Freitas με γροθιές, χαστούκια και κλωτσιές.
Όταν ο σύντριοφός της Francisco Greco έφτασε στο σπίτι, οι επιδρομείς τον άρπαξαν, τον χτύπησαν και τον βασάνισαν.
Παρά όλη τη βία που υπέστη και έγινε μάρτυρας, η Catalice δεν παραιτήθηκε ποτέ από τις πεποιθήσεις της και πέθανε αναρχική.
*Από το Os Companheiros, τόμος 1 (Ρίο ντε Τζανέιρο, 1994). Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Του Edgar Rodrigues*
Εργαζόμενη γυναίκα και ελευθεριακή. Η συμμετοχή της στο κοινωνικό κίνημα έλαβε χώρα στο Σάο Πάολο τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Το όνομα της Emma Ballerini εμφανίστηκε στον αναρχικό Τύπο σε σχέση με τις πολιτιστικές ενασχολήσεις της στα Κέντρα Μελετών των αναρχικών, όπως και μέσ από τις εκθέσεις για τη σύλληψή της όσον αφορά το ρόλο της στις διάφορες απεργίες.
Αλλά ήταν οι εκστρατείες διαμαρτυρίας στις οποίες ξεχώρισε η ελευθεριακή αυτή φεμινίστρια.
Όσον αφορά την υπόθεση της συντρόφισσας του Ιταλού αναρχικού Gigi Damiani, η οποία απελάθηκε από τη Βραζιλία στις 22 Οκτωβρίου 1919 χωρίς να της...
Του Edgar Rodrigues*
Γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης στις 9 Σεπτεμβρίου 1945. Εκπαιδευτηκε ως δασκάλα στο Πανεπιστήμιο Artigas όπου άρχισε και τον ακτιβισμό της στην φοιτητική ένωση. Το 1966, σε ηλικία 21 ετών, αποφοίτησε και βρήκε δουλειά σε ένα σχολείο στο Pando στην περιφέρεια Canelones. Εκεί ήταν που έγινε μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας Ουρουγουάης (FAU), καθώς και της οργάνωσης Αντίσταση Φοιτητών-Εργατών (ROE), με περισσότερη δραστηριοποίηση στη δεύτερη. Η βασική της δραστηριοποίηση ηταν στον χώρο των συνδικάτων ειδικότερα στις λεγόμενες κοινωνικο-παιδαγωγικές αποστολές, μια πρωτοβουλία που είχε παρθεί από τους καθηγητές του Συνεργατικού Ιδρύματος Αγροτικής Εκπαίδευσης.
Στις 16 Νοεμβρίου 1967 ήρθε η...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018