Παρά το θρίαμβο που αντιπροσώπευσε η ανατροπή του καθεστώτος Machado, η κατάσταση μετά την πτώση του παρέμεινε δυσμενής για τους αναρχικούς της Κούβας. Οι πιο αφοσιωμένοι ηγέτες και ακτιβιστές τους είχαν πέσει θύματα των κυβερνητικών δολοφονιών ή είχαν απελαθεί. Ως αποτέλεσμα, όταν εκδηλώθηκε ένα πραξικόπημα στις 4 Σεπτέμβρη 1933 ενάντια στην προσωρινή κυβέρνηση, που υποστηρίχθηκε από την πρεσβεία των ΗΠΑ, οι αναρχικοί έμειναν έκπληκτοι και απροετοίμαστοι «σε ό,τι θα μπορούσε να ονομαστεί “προ-οργανωτική” κατάσταση».
Η νέα «αυθεντική» επαναστατική κυβέρνηση, όπως ονομάστηκε η ίδια, ήταν αριστερών τάσεων με εθνικιστική χροιά. Οι κύριες φυσιογνωμίες της ήταν ο Ramon Grau San Martin και ο Antonio Guiteras. Ήταν συνδεδεμένοι με τους στρατιωτικούς που είχαν πραγματοποιήσει το πραξικόπημα «στρατιώτες, ναυάρχους και λοχίες από ταπεινή καταγωγή, και εμφορούμενους από κάθε λογής κοινωνικές ιδέες» ηγετική φιγούρα των οποίων ήταν ο Fulgencio Batista. Αυτή η νέα κυβέρνηση, η πρώτη του είδους της στο νησί, αψήφησε την πρεσβεία των ΗΠΑ και θέσπισε νόμους με τους οποίους επωφελήθηκε ο κόσμος, ενώ απέσυρε επίσης και την Τροποποίηση Platt από το κουβανικό Σύνταγμα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η προσωρινή κυβέρνηση κράτησε μόνο περίπου 100 ημέρες. Δεδομένου του «εθνικισμού της χωρίς έθνος», της απόσυρσης της Τροποποίησης Platt από το Σύνταγμα της Κούβας, της απόφασής της να επιβάλλει κρατικό έλεγχο στις επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, τηλεφωνίας και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, που ήταν ιδιοκτησία των γιάνκηδων (yankee) και το πέρασμα του νόμου περί εργάσιμης ημέρας οκτώ ωρών, η πτώση της δεν ήταν έκπληξη. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να καταστρέψει τους αναρχικούς της Κούβας με την ψήφιση του «νόμου του 50%» με τον οποίο ανάγκασε τους ιδιοκτήτες να δίνουν τουλάχιστον τις μισές θέσεις εργασίας σε Κουβανούς. Αυτό ανάγκασε πολλούς Ισπανούς αναρχικούς να εγκαταλείψουν το νησί και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, όπου ένας τραγικός εμφύλιος πόλεμος θα ελάμβανε σύντομα χώρα.
Έτσι, οι αναρχικοί της Κούβας βρέθηκαν σοβαρά αποδυναμωμένοι σε ένα κομβικό σημείο της ιστορίας, ενώ την ίδια στιγμή οι κομμουνιστές χειραγώγησαν την υπόθεση της εργατικής τάξης με επιτυχία, παρά την αποτυχία του «σφάλματος» του Αυγούστου. Εξαπέλυσαν βίαιες σωματικές επιθέσεις κατά των αναρχικών, ενώ την ίδια στιγμή τους επιτέθηκαν και φραστικά με απίστευτες συκοφαντίες. Αυτή η τακτική έμελλε να αποδώσει καρπούς τον επόμενο χρόνο και οι κομμουνιστές θα την επαναλάμβαναν με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία το 1960.
Οι κομμουνιστές κατηγόρησαν τους ελευθεριακούς της Κούβας είναι ότι είναι «πράκτορες των γιάνκηδων» καθώς και ότι «συνεργάστηκαν και συμμάχησαν με πρώην οπαδούς του Machado, αφεντικά, ακόμα και φασιστικά στοιχεία» τα οποία κατά το διάστημα αυτό βρήκαν μια κάποια συμπάθεια στην Κούβα. Όμως, παρά τη μεγάλη ζημιά που προκλήθηκε από τον Machado, τη ζημιά ως αποτέλεσμα του «νόμου του 50%» και τις αδιάκοπες επιθέσεις των κομμουνιστών, οι αναρχικοί της Κούβας εισήλθαν στο νέο αυτό στάδιο, με σθένος και αντοχή εκπληκτικής σημασίας. Ενέτειναν το προπαγανδιστικό τους έργο μεταξύ των νέων της Κούβας και έτσι μια δεύτερη γενιά Κουβανών συσπειρώθηκε κάτω από τα αναρχικά πανό, στα συνδικάτα και τις άλλες εργατικές οργανώσεις.
Στο τέλος του 1933, με τη βοήθεια της πρεσβείας των ΗΠΑ και την υποστήριξη της αστικής τάξης της Κούβας, ο τότε συνταγματάρχης Batista έγινε ο «ισχυρός άνδρας» της Κούβας. Ψάχνοντας για συμμάχους ανάμεσα στην επαναστατική αντιπολίτευση, ορισμένοι νέοι αναρχικοί, συνδέθηκαν με την σοσιαλιστική οργάνωση Joven Cuba (Νέα Κούβα), που είχε επικεφαλής τον επαναστάτη και εχθρό των κομμουνιστών Antonio Guiteras, που τώρα είχε πέσει από την εξουσία.
Και πάλι, οι αναρχικοί της Κούβας και η κουβανική εργατική τάξη αντίκρισαν
- Ο Μεξικάνος αναρχικός Anselmo Lorenzo Figueroa, γεννήθηκε στις 21 Απρίλη 1861. Στο Λος Άντζελες ήταν υπεύθυνος του αναρχικού δεκαπενθήμερου περιοδικού “Regeneración" (“Αναγέννηση”), μέσω του οποίου συνεργάστηκε με τους Ricardo και Enrique Flores Magón, καθώς και τους Lázaro Gutiérrez de Lara και Antonio Villareal, οι οποίοι είχαν τότε απελευθερωθεί από τις φυλακές. Ο Figueroa συνελήφθη και κάθισε στις βορειοαμερικάνικες φυλακές από τον Γενάρη του 1911 μέχρι τον Ιούνη του 1914, συγκεκριμένα στις φυλακές στο νησί MacNeil. πέθανε στις 14 Ιούνη 1915 στο Palomas της Yuma της Αριζόνα, από τις κακουχίες και την επιδείνωση της υγείας του εξαιτίας της καταναγκαστικής...
Nick Heath
Ο Boris Vasilyevich Veretelnik (Βερετέλνικ) γεννήθηκε από μια αγροτική οικογένεια στο Gulyai-Polye. Εργάστηκε σε χυτήριο στο χωριό του και στη συνέχεια σε ένα άλλο χυτήριο στα έργα Putilov στην Πετρούπολη. Κατά την επανάσταση του 1905-1907 εντάχθηκε στο Σοσιαλιστικό Επαναστατικό Κόμμα και εξελίχθηκε σε έμπειρο οργανωτή και αγκιτάτορα.
Κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου, υπηρέτησε ως ναύτης στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας. Το 1917-1918 ήταν μέλος της Επιτροπής Σεβαστούπολης των Αριστερώνν Σοσιαλιστών Επαναστατών. Τον Φεβρουάριο του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018