Piotr Kropotkin
Ι
Υπάρχουν στη ζωή την κοινωνιών εποχές που η επανάσταση γίνεται επιτακτική ανάγκη, που επιβάλλεται απ’ τα πράγματα. Νέες ιδέες βλασταίνουν παντού, επιδιώκουν να βγουν στο φως της μέρας και να εφαρμοστούν στη ζωή, αλλά σκοντάφτουν στην αδρανειακή δύναμη εκείνων που έχουν συμφέρον να διατηρηθεί το παλιό καθεστώς και να τις πνίξουν μες στην αποπνικτική ατμόσφαιρα των παλιών προκαταλήψεων και παραδόσεων. Αυτά που έχουμε διδαχθεί για τη συγκρότηση των κρατών, για τους νόμους της κοινωνικής ισορροπίας, για τις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ των πολιτών δεν αντέχουν στην αυστηρή κριτική που δέχονται καθημερινά σε κάθε ευκαιρία στο σαλόνι και στο καμπαρέ, στα φιλοσοφικά έργα και στην καθημερινή κουβέντα. Οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί θεσμοί γκρεμίζονται. Σαν κτίσμα που ρήμαξε πιέζουν, εμποδίζουν ν’ αναπτυχθούν τα νεαρά βλαστάρια που φυτρώνουν στους ραγισμένους τοίχους του κι αρχίζουν ν’ απλώνονται γύρω του.
Γίνεται αισθητή η ανάγκη για μια νέα ζωή. Ο κώδικας της καθιερωμένης ηθικής που κυβερνά την καθημερινή ζωή των περισσότερων ανθρώπων φαίνεται πια ανεπαρκής. Καταλαβαίνουμε πως κάτι, που πριν φαινόταν δίκαιο και σωστό, είναι κραυγαλέα άδικο. Η ηθική του χθες γίνεται σήμερα ανυπόφορα ανήθικη. Η σύγκρουση των νέων ιδεών με τις παλιές παραδόσεις ξεσπά μέσα σ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις, σ’ όλα τα περιβάλλοντα και σ’ όλες τις οικογένειες. Ο γιος τα βάζει με τον πατέρα, βρίσκει ανυπόφορα αυτό που ο πατέρας του έβρισκε φυσικό σ’ όλη του τη ζωή. Η κόρη ξεσηκώνεται ενάντια τις αρχές που της μετέδωσε η μάνα της ως καρπό της μακρόχρονης πείρας της. Η λαική συνείδηση εξεγείρεται καθημερινά ενάντια τα σκάνδαλα που ξεσπούν στους κόλπους της τάξης των προνομιούχων και των χασομέρηδων, ενάντια στα εγκλήματα που διαπράττονται εν ονόματι του δικαίου του ισχυρότερου ή με σκοπό τη διατήρηση των προνομιών. Οι άνθρωποι που θέλουν να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη, να εφαρμόσουν στην πράξη νέες ιδέες, σύντομα αναγκάζονται ν’ αναγνωρίσουν ότι οι ευγενείς, φιλάνθρωποες κι αναμορφωτικές ιδέες τους δεν έχουν θέση στην υπάρχουσα κοινωνία, αναγνωρίζουν πως είναι ανάγκη μια επαναστατική ανεμοθύελλα να σαρώσει όλην αυτή τη σαπίλα, ν’ αναζοωγονήσει με την πνοή της τις ναρκωμένες καρδιές και να φέρει στην ανθρωπότητα τον αλτρουισμό (φιλαλληλία), την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό, που χωρίς αυτά η κοινωνία εκφυλίζεται, υποβαθμίζεται και αποσυντίθεται.
Στις εποχές του ξέφρενου αγώνα δρόμου με σκοπό τον πλουτισμό, των πυρετωδών κερδοσκοπικών κινήσεων και των οικονομικών κρίσεων, της γοργής καταστροφής των μεγάλων βιομηχανιών και της εφήμερης άνθισης άλλων κλάδων της παραγωγής, περιουσιών που δημιουργούνται σκανδαλωδώς μέσα σε λίγα χρόνια και εξ ίσου εύκολα χάνονται, καταλαβαίνουμε ότι οι οικονομικοί θεσμοί που διέπουν την παραγωγή και την ανταλλαγή δεν δίνουν στην κοινωνία την ευημερία που επιδίωκαν να της εγγυηθούν. Φέρνουν τα εκ διαμέτρου αντίθετα αποτελέσματα. Αντί για την τάξη γεννούν το χάος, αντί για την ευτυχία γεννούν τη δυστυχία και την αβεβαιότητα για το αύριο, αντί για την αρμονία των συμφερόντων φέρνουν τον πόλεμο, τον διαρκή πόλεμο ου εκμεταλλευτή ενάντια στον παραγωγό, των εκμεταλλευτών και των παραγωγών μεταξύ τους. Βλέπουμε την κοινωνία να χωρίζεται ολοένα πιο καθαρά σε δυο εχθρικά στρατόπεδα και συγχρόνως να υποδιαιρείται σε χιλιάδες μικροομάδες που...
Ο Antoine Gimenez ήταν Ιταλός αναρχικός που πολέμησε με τη Φάλαγγα Ντουρρούτι κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Το βιβλίο "Sons of Night" (“Γιοι της Νύχτας”) είναι η πρώτη αγγλική μετάφραση των απομνημονευμάτων του.
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από τους “Sons of Night: Antoine Gimenez’s Memories of the War in Spain” (AK Press, 2019) (“Γιοι της Νύχτας: Αναμνήσεις του Antoine Gimenez από τον πόλεμο στην Ισπανία" των Antoine Gimenez και Gimenologues.
Το 1936 ήμουν αυτό που κατά εξυπηρετικό τρόπο αποκαλείται σήμερα “περιθωριακός”: κάποιος που ζει στο περιθώριο της κοινωνίας και του ποινικού κώδικα. Σκέφτηκα ότι είμαι αναρχικός. Στην πραγματικότητα, ήμουν...
Αυτός είναι ο τίτλος του μικρού βιβλίου 52 σελίδων που κυκλοφόρησε ως φόρος τιμής στον αναρχικό διανοητή και αγωνιστή Ρούντολφ Ρόκερ από διάφορους διανοούμενους, τόσο συνοδοιπόρους όσο και άλλους, οι οποίοι ενώνουν τις δυνάμεις τους για να παρουσιάσουν τον άνθρωπο, τον στοχαστή, τον οργανωτή, τον συγγραφέα Ρούντολφ Ρόκερ.
Το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε τον Ιούνη του 1944, ένα χρόνο σχεδόν μετά τον θάνατο του Ρόκερ.
Αυτοί που συνεισφέρουν σ’ αυτή την έκδοση είναι οι Φρέντερικ Ρόμαν, Άρθουρ Μπριγκς, Ουόλτερ Χολοουέι, Ρέι Τσέις, Χέρμπερτ Ριντ, Ουίλιαμ Ζούκερμαν, Χάρυ Κέλυ, Π. Γκούσταβ, Τζον Χιουζ, Τομ Έιγκς, Κάσιους Κουκ, Φ. Μπάτλερ, Αουγκουστίν Σούχυ και Τζόζεφ...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018