Παραμένει ένα παλαιό κλισέ ότι οι αναρχικοί είναι ενάντια στην οργάνωση – ειδικά τα ΜΜΕ αγαπούν το να επισημαίνουν μια φανταστική αντίφαση μεταξύ του αναρχισμού και της οργάνωσης. Η πραγματικότητα είναι (μεταξύ άλλων) ότι ο αναρχισμός αποτελεί μια θεωρία της οργάνωσης. Το Α στον κύκλο που συχνά βλέπουμε ζωγραφισμένο με σπρέι στους τοίχους, αντιπροσωπεύει το Α του αναρχισμού μέσα στο Ο (τον κύκλο) της οργάνωσης.
Η σύγχυση αυτή ανακύπτει επειδή οι αναρχικοί επικρίνουν όλες τις μορφές οργάνωσης που λειτουργούν από την κορυφή προς τα κάτω και σε όλους μας αρκετά συχνά μας λένε ότι αυτές είναι οι μόνες μορφές οργάνωσης που μπορούν να υπάρξουν. Είτε με το αφεντικό στον εργασιακό χώρο είτε με τον πολιτικό στη βουλή, εκπαιδευόμαστε για να πιστέψουμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος ώστε να κάνουμε κάποια πράγματα.
Φυσικά, στις καθημερινές μας συναναστροφές μας με φίλους και συγγενείς δεν οργανώνουμε ποτέ τα πράγματα κατ’ αυτό τον τρόπο. Μπορείτε να φανταστείτε την οργάνωση μιας βραδινής εξόδου όπου ένα άτομο διατάζει τον καθέναν να παραβρεθεί σε ένα ιδιαίτερο μπαρ ή σε έναν συγκεκριμένο κινηματογράφο;
Μορφές αναρχικής οργάνωσης
Δεν υπάρχει καμία παγιωμένη μορφή αναρχικής οργάνωσης. Υπάρχουν, μάλλον, διαφορετικές μορφές που χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς λόγους. Αυτό που όλες αυτές οι μορφές έχουν κοινό είναι η επιθυμία του να αποφευχθεί η δημιουργία οποιασδήποτε ιεραρχίας, ενώ, συγχρόνως, να εξασφαλισθεί ότι οι οποιεσδήποτε ανάγκες που είναι να εκπληρωθούν θα εκπληρωθούν.
Άτυπη οργάνωση
Η απλούστερη μορφή οργάνωσης είναι η άτυπη μορφή, όπου μια μικρή ομάδα ανθρώπων θέλει να κάνει κάτι, το συζητά και έπειτα προχωρεί στην υλοποίησή του. Αυτό λειτουργεί αρκετά καλά για τα μικρής κλίμακας και μεμονωμένα σχέδια - ειδικότερα εάν υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει επιθυμία το σχέδιο αυτό να έρθει στη δημόσια προσοχή. Το άνοιγμα ενός εγκαταλειμμένου κτιρίου προκειμένου να καταληφθεί είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Εντούτοις, δεν συνιστά και την καλύτερη μορφή οργάνωσης για την ανάμειξη αρκετού κόσμου, δηλαδή για εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες ανθρώπων ή την ανάμειξη νέων ανθρώπων, επειδή τα μέλη της υπάρχουσας ομάδας ανθρώπων γνωρίζουν ήδη ο ένας τον άλλο καλά και εκείνοι που δεν είναι στη βασική αυτή ομάδα των φίλων τείνουν να αποκλειστούν (τυχαία ή μη) από αρκετές διαδικασίες λήψης αποφάσεων λόγω του άτυπου αυτού χαρακτήρα. Αυτή η μορφή οργάνωσης ονομάζεται μερικές φορές ομάδα συγγένειας.
Η μορφή είναι χρήσιμη στην περίπτωση που μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων ενδιαφέρεται για ένα κοινό πρόγραμμα και θέλει να είναι σε θέση να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν γρηγορότερα περισσότερους ανθρώπους. Μπορεί να αποτελείται από μια συσπείρωση ομάδων συγγένειας και ομάδων που εργάζονται πάνω σε διάφορα σχέδια ή απλώς να αποτελείται από άτομα. Αποτελεί καλή μορφή οργάνωσης για μια διαμαρτυρία ή κάποιες εκδηλώσεις. Κατά τυπικό τρόπο, θα υπάρξουν μια ή περισσότερες συνελεύσεις που θα καθορίσουν και επαναπροσδιορίσουν ένα σύνολο στόχων και εξουσιοδοτήσεων και παράλληλα με αυτές, αρκετές υπο-ομάδες και άτομα θα εφαρμόσουν στην πράξη αυτές τις εξουσιοδοτήσεις ή θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να εκπληρωθούν οι στόχοι.
Εντούτοις, η ανοικτή φύση αυτής της μορφής οργάνωσης, διευκολύνει τη «διείσδυση»...
Ενάντια στην αποικιοκρατία και το φονταμενταλισμό
Η ελευθερία το βασικό αντίδοτό τους
Greek translation of Mazen Kamalmaz’s «Against Colonialism and fundamentalism»
Mazen Kamalmaz
Αποτελεί μεγάλο ζήτημα για μας, τους μουσουλμάνους, που θεωρούμε την ελευθερία ως τον κύριο στόχο μας ή την κύρια αρχή της ζωής μας, το ότι βρισκόμαστε εν μέσω της σύγκρουσης αυτού που θα μπορούσε να οριστεί ως νεοαποικιοκρατική πολιτική της καπιταλιστικής Δύσης και του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Εν συντομία, η απάντησή μου είναι ότι πιστεύω ότι πρέπει να εμμείνουμε στην κύρια αρχή μας: δηλαδή ελευθερία, μακριά από τους δύο.
Δεν υπάρχει...
Αγαπητοί σύντροφοι,
Μετά από πέντε αιώνες σκλαβιάς κάτω από την τουρκική εξουσία, οι άνθρωποι που αγαπούν την ελευθερία απελευθερώθηκαν από μόνοι τους 70 χρόνια πριν. Και για 60 περίπου χρόνια μετά την ίδρυση του κινήματός μας, οι Βούλγαροι αναρχικοί δεν γνωρίζουν παρά μόνο διώξεις, φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελέσεις. Σήμερα ζουν την πιο φοβερή τραγωδία στην ιστορία τους.
Οι Ρώσοι, για μια ακόμα φορά «οι απελευθερωτές μας», έχουν εγκαθιδρύσει από μέρους τους την κόκκινη δικτατορία και μια φοβερή υποδούλωση των αγροτών και εργαζομένων της Βουλγαρίας. Αν και έχουν αποσύρει τα στρατεύματά τους στην άλλη όχθη του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018