Της Farah - WSM Jack White branch (προσωπική άποψη)
Από τη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες και επιβεβαιώθηκε ότι ο Mahmoud Ahmedinejad κέρδισε δεύτερη θητεία, ξέσπασαν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλη τη χώρα. Αρκετοί Ιρανοί, οι οποίοι θεωρούν τη νίκη του Ahmedinejad σύμβολο της βαθιάς διαφθοράς που κατατρώει το πολιτικό σύστημα της χώρας, έχουν μπει σε μια περιπέτεια προκειμένου να αναγκάσουν την κυβέρνηση να ακυρώσει τα αποτελέσματα και να προκηρήξει νέες εκλογές.
Από την άλλη, σε μια ακόμα επίδειξη κλασικής κρατικής καταστολής, η αστυνομία και οι Φρουρές της Επανάστασης έχουν αιματοκυλήσει τους δρόμους πυροβολώντας στο ψαχνό, ενάντια στο πλήθος των ειρηνικών διαδηλωτών, συλλαμβάνοντας δεκάδες διαδηλωτές και βάζοντας στο στόχαστρο γνωστούς διαφωνούντες με την κυβέρνηση. Μόλις χθες (σ.τ.μ.: το κείμενο γράφτηκε 2-3 μέρες μετά τις εκλογές) η βρετανική “Guardian” έγραψε ότι τουλάχιστον 12 φοιτητές από διάφορα πανεπιστήμια της χώρας έχουν χάσει τη ζωή τους καθώς αντιστέκονταν στις κυβερνητικές δυνάμεις.
Σε μια προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου ώστε να επανέλθει η πολιτική νομιμότητα στο Ιράν, το υπουργείο Εσωτερικών και οι σχετικές υπηρεσίες (το Επαναστατικό Συμβούλιο) επιβεβαιώσαν τη “νίκη” του Ahmedinejad, δίνοντας συγχαρητήρια στη “δημοκρατία”. Ο τελευταίος άδραξε την ευκαιρία για να χαρακτηρίσει την “εκλογή” του “μήνυμα εκ μέρους του λαού”, πριν ο λαός απαιτήσει επανακαταμέτρηση.
Τα δυτικά ΜΜΕ προσπαθούν να μάς πείσουν ότι το κύριο ζήτημα που αφορούσε τα “αποτελέσματα” των εκλογών στο Ιράν επικεντρώθηκε στο εάν οι εκλογές αυτές ήταν νόθες ή όχι. Αλλά παρ’ ότι η γενική αίσθηση γύρω από το θέμα αυτό αποτελεί την όλη πλευρά του όλου ζητήματος, ωστόσο δεν μπορεί να μάς δώσει περαιτέρω ασφαλή διδάγματα από τις μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.
Ήταν νόθες οι εκλογές; Πιθανόν. Και είναι πολύ πιο πιθανό ότι η πλειοψηφία των ψήφων στις εκλογές αυτές ήσαν υπέρ της αλλαγής, κάτι που δεν συνέβη στις ένατες προεδρικές εκλογές, 4 χρόνια πριν, όταν ένας άγνωστος, συντηρητικός δήμαρχος της Τεχεράνης, ο Ahmedinejad, τέθηκε αντίπαλος αυτού του αρκετά αμφιλεγόμενου κληρικού που έγινε επιχειρηματίας, του Rafsanjani. Το γεγονός ότι εκλογές αυτές είτε αποκρύφτηκαν είτε ξεχάστηκαν από αρκετούς ρεφορμιστές ψηφοφόρους καθώς και το γεγονός ότι οι υποψήφιοι υποδείχτηκαν από το Επαναστατικό Συμβούλιο (κάτι που είναι και η πολιτική του), έχουν αγνοηθεί από τα δυτικά ΜΜΕ.
Το νέο κύμα διαδηλώσεων που ακολούθησαν το αποτελέσμα των εκλογών, έφερε στην επιφάνεια το διάλογο που διεξάγεται επί δεκαετίες στο Ιράν σχετικά με τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, τη συμμετοχή και τη συνδιαμόρφωση. Όπως σε πολλές άλλες χώρες, τα συγκεκριμένα ζητήματα και τα δικαιώματα στο Ιράν ήταν αιχμάλωτα των ίδιων των εκλογών.
Για παράδειγμα, η ψήφος στον Mousavi σήμαινε ψήφος για μεγαλύτερες ελευθερίες στις γυναίκες, η δε ψήφος στον Ahmedinejad σήμαινε ψήφος ενάντια στην φιλελευθεροποίηση-ιδιωτικοποίηση της ιρανικής οικονομίας. Αν και αρκετοί Ιρανοί παρέμειναν επιφυλακτικοί όσον αφορά όλους τους υποψηφίους, ότι τους επιτράπηκε να συμμετέχουν σ’ αυτό το αρκετά αμφισβητούμενο και ασυνήθιστο στυλ εκλογικών μαγειρεμάτων, οι εκλογές δεν είναι εντελώς ψεύτικες, όπως ισχυρίζονται οι διαδηλωτές. Οι Ιρανοί, όπως και άλλοι λαοί στον κόσμο, αναγκάστηκαν να διαλέξουν μεταξύ ζητημάτων και υποψηφίων που δεν αντιπροσώπευαν το ευρύτερο φάσμα...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βία στην Ελλάδα, ειδικά αυτή με τη μορφή δολοφονιών από τις δυνάμεις καταστολής του Κράτους και τους “πολίτες” συμμάχους τους, αλλά ακόμα και αυτή η βία η οποία δεν κάνει εξαιρέσεις όσον αφορά μερικές αυταπάτες, έχουν οδηγηθεί σε μια τραγωδία. Αλλά παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν πιο σπουδαία νέα για μας από την εποχή του Μάη του 1968. Συγκεκριμένα, τα νέα αυτά είναι ενθαρρυντικά μετά τη δημόσια δυσφήμηση σε βάρος μας κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στο συνέδριο των Δημοκρατικών (στις ΗΠΑ).
Η εξέγερση αυτή καθιστά ξανά τον αναρχισμό ένα σημαντικό διεθνές κοινωνικό...
(άρθρο στην αναρχική εφημερίδα Άλφα το 1996)
[ το παρακάτω κείμενο αποτελείται απο εκτεταμένα αποσπάσματα άρθρου που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα "Άλφα" #49 με ημερομηνία κυκλοφορίας 6 Απρίλη 1996, και παρατίθεται στα πλαίσια αποδελτίωσης υλικού απο το ιστορικό αρχείο του ελληνικού αναρχικού κινήματος της μεταπολίτευσης. ]
Η νύχτα της 31 Μαρτίου του 1946 πέρασε στην ιστορία σαν η ημερομηνία που άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος – που έμελλε να κρατήσει τρία ολόκληρα χρόνια- και που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του στην ελληνική κοινωνία για τις επόμενες δεκαετίες. Στην πραγματικότητα βέβαια ο εμφύλιος είχε αρχίσει αρκετούς...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018