Ο Piotr Andrievich Marin (Arshinov) γεννήθηκε στις 26 Ιούλη 1887 στο χωριό Andreivka της επαρχίας Nisnelomov, από εργατική οικογένεια.
Μπήκε στο επαναστατικό κίνημα το 1904. Το 1905 εργαζόταν ως κλειδαράς σε ένα σιδηροδρομικό εργαστήριο στην πόλη Kizilarbat, του Turkestan κοντά στα ιρανικά σύνορα.
Ήταν μέλος του μπολσεβίκικου τμήματος του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και εξέδωσε την εφημερίδα «Molot» («Το Σφυρί») που διακινείτο ανάμεσα στους εργαζομένους των σιδηροδρόμων. Το 1906, για να παραπλανήσει την αστυνομία, εγκαταστάθηκε στο Ekaterinoslav. Εκεί ήρθε σε επαφή με τον αναρχισμό και μπήκε στο αναρχικό κίνημα. Εργάστηκε στο εργοστάσιο Shoduar.
Οργάνωσε ένοπλες επιθέσεις ενάντια σε αντιπροσώπους των τοπικών αρχών και της αστυνομίας. Στις 22-23 Δεκέμβρη 1906, με άλλους αναρχικούς επιτέθηκε στην έδρα της αστυνομίας στο Nisnedneprovsk. Στις 7 Μαρτίου 1907, πυροβόλησε και σκότωσε τον Vasilenko, αφεντικό των σιδηροδρομικών εργαστηρίων της Alexandrovska της επαρχίας Ekaterinoslav, μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος εργατών. Αυτό το άτομο (ο Vasilenko) είχε καταδώσει στις αρχές περισσότερους από 100 εργάτες που είχαν συμμετάσχει στην ένοπλη εξέγερση του Δεκεμβρίου του 1905 και μερικοί από αυτούς εκτελέστηκαν και άλλοι καταδικάστηκαν σε πολύχρονες φυλακίσεις.
Ο Αρσίνωφ συνελήφθη στις 9 Μάρτη 1907 και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό από ένα στρατιωτικό δικαστήριο. Στη νύχτα της 22ης Απρίλη 1907, δραπέτευσε με άλλους φυλακισμένους κατά τη διάρκεια μιας λειτουργίας για το Πάσχα. Αναζήτησε καταφύγιο στη Γαλλία.
Επέστρεψε στη Ρωσία το 1909 και το φθινόπωρο συνελήφθη ξανά για αναρχική προπαγάνδα ανάμεσα στους εργάτες του Briansk. Δραπέτευσε ξανά από τη φυλακή πριν καταδικαστεί και συνέχισε προπαγανδίζοντας τις αναρχικές ιδέες στην παρανομία μεταξύ των εργατών και των αγροτών του Kostrom και του Σμολένσκ. Τον Μάη του 1910, συμμετείχε με άλλους αναρχικούς σε μια απαλλοτρίωση (ληστεία) μιας αποθήκης κρασιού στο χωριό Filopovo της επαρχίας Kostrom, μιας άλλης αποθήκης κρασιού στο Stepanovo-Silino της επαρχίας Σμολένσκ καθώς και σε μια επίθεση στο ταχυδρομείο της πόλης Sudislav της επαρχίας Kostrom.
Τον Αύγουστο του 1910 πήγε στην Αυστρία για να προμηθευτεί όπλα και προπαγανδιστικό υλικό. Επιστρέφοντας το Σεπτέμβρη, συνελήφθη από τις αυστριακές αρχές, φυλακίστηκε στο Tarnopol και παραδόθηκε έπειτα στη ρωσική κυβέρνηση τον Μάη του 1911. Η δίκη του άρχισε στις 25 Ιούνη 1911, στη Μόσχα κάτω από το ψευδώνυμο F Ι. Mikhailski και 36 άλλους. Τον Οκτώβρη του 1911 καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση και στάλθηκε στη φυλακή Butyrki. Εδώ ήταν που γνώρισε το νεαρό Ουκρανό αναρχικό Νέστωρ Μάχνο. Ο Αρσίνωφ είχε κάποιο πρόβλημα στην εκπαίδευσή του, ειδικά στη Γεωγραφία, την Ιστορία και τα Μαθηματικά, και έδωσε όλες του τις γνώσεις στον Makhno. Ενίσχυσε, επίσης, τις πολιτικές πεποιθήσεις του Μάχνο.
Απελευθερώθηκε με την επανάσταση την 1η Μάρτη 1917 και ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ομοσπονδίας Αναρχικών Ομάδων Μόσχας, διατελώντας γραμματέας προπαγάνδας και οργανωτής για την εφημερίδα «Golos Truda» και το περιοδικό «Anarkhia» από τον Σεπτέμβριο του 1917. Συμμετείχε στη διάσκεψη των Αναρχικών Ομάδων Μόσχας τον Ιούνη του 1918.
Συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο στην Ουκρανία μέσα από το αναρχικό μαχνοβίτικο κίνημα. Το 1918 ήταν συντάκτης της εφημερίδας «Golos Anarkhista» στην περιοχή Donbas. Φθάνοντας στο Gulyai Polye με άλλους αναρχικούς της Μόσχας, δραστηριοποιήθηκε από τον Απρίλη του 1919 μέχρι τον Αύγουστο του 1921 στο μαχνοβίτικο...
Σημείωση: Το παρακάτω άρθρο είναι αλιευμένο από καθεστωτικό μέσο, συγκεκριμένα από την αγγλική έκδοση του site της Ισπανικής El Pais. Ως εκ τούτου, εξυπακούεται ότι ορισμένες θέσεις του και απόψεις που εκφράζονται σχετικά με τους αναρχικούς μαχητές και τις οργανώσεις τους, αλλά και επάνω σε ιστορικά γεγονότα, δεν είναι απολύτως αποδεκτές, καθότι ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει από την ίδια την ιστορία. Αποφάσισα ωστόσο να το μεταφράσω, λόγω των πολύ ενδιαφερουσών πληροφοριών σχετικά με τα ιστορικά αρχεία των αναρχικών και αναρχοσυνδικαλιστών της ένδοξης περιόδου του Ισπανικού Εμφυλίου.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Κοινωνικής Ιστορίας φιλοξενεί ιστορικά αρχεία από τα εργατικά συνδικάτα της CNT...
Στις 23 Ιούλη 1913, γεννιέται ο Luciano Della Schiava στο Moggio Udinese του Udine της Ιταλίας.
Στα 17 του χρόνια μετακόμισε στη Γαλλία και βρήκε δουλειά στα ναυπηγεία του Saint-Nazaire. Εκεί συνάντησε και έγινε φίλος με τον αναρχικό από την Τεργέστη, Antonio Mesghez. Τον Ιούνη του 1936 συμμετείχε στην κατάληψη των εργοταξίων, η οποία διήρκεσε 40 ημέρες.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου πήγε στην Ισπανία, όπου εντάχθηκε στο Ιταλικό Τμήμα της αναρχικής Φάλαγγας “Ascaso” και το Νοέμβρη συμμετείχε στη Μάχη της Tardienta στην Αραγονία. Τον Απρίλη του 1937 τραυματίστηκε στο πόδι κατά τη διάρκεια της μάχης του Carrascal στη Huesca....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018