TOM GOYENS*
Το 1933, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία στη Γερμανία, ο Rudolf Rocker (Ρούντολφ Ρόκερ) -ένα από τα πιο οξυδερκή μυαλά και από τις πιο επιδραστικές φωνές του αναρχισμού- γλίτωσε οριακά από τον σφιχτό εναγκαλισμό του ναζιστικού καθεστώτος. Αυτός και η σύζυγός του βρήκαν καταφύγιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Rocker συνέχισε το έργο της ζωής του, δίνοντας διαλέξεις και γράφοντας ακούραστα.1 Εν μέσω αυτού του νέου κεφαλαίου, ολοκλήρωσε το έργο «Εθνικισμός και Πολιτισμός», τη θεμελιώδη διερεύνηση των ριζών του εθνικισμού, αμφισβητώντας την αντίληψη ότι τα έθνη και ο εθνικισμός είναι κατά κάποιον τρόπο εγγενείς. Αντίθετα, υποστήριξε ότι είναι κοινωνικά κατασκευασμένες και τελικά αυταρχικές δυνάμεις.
Καθώς ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Rocker πήρε μια απροσδόκητη στροφή. Αν και πιστός ειρηνιστής κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, υποστήριξε ανοιχτά τον συμμαχικό αγώνα κατά του φασισμού, μια στάση που δίχασε τους συντρόφους του αναρχικούς. «Το να υποστηρίζουμε ότι για μας είναι όλοι το ίδιο ποιος είναι ο νικητής σε αυτή τη φοβερή σύγκρουση», έγραψε το 1941, «σημαίνει να βοηθάμε τους δειλούς δολοφόνους και να προετοιμάζουμε τον κόσμο για την ”ευλογία” της “Νέας Τάξης” του Χίτλερ». Επέμενε: «Το πρώτο καθήκον της εποχής μας είναι ο αγώνας ενάντια στην ολοκληρωτική δουλεία και τα κτηνώδη επιτεύγματά της». 2
Ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις των συντακτών εν καιρώ πολέμου, ο Rocker έγραψε εκτενώς για τον πόλεμο σε δύο αναρχικές εφημερίδες. Τα δοκίμια αυτά δημοσιεύτηκαν αργότερα ως «La Segunda Guerra Mundial: Interpretaciones y ensayos de un hombre libre» (Μπουένος Άιρες, 1943). Το ακόλουθο δοκίμιο, που παρουσιάζεται εδώ, μιλάει με μια εντυπωσιακή συνάφεια με τις πολιτικές θύελλες του σήμερα.
*
Ο Helmuth von Gerlach, ένας ειλικρινής Γερμανός δημοκράτης, αποκάλεσε την περίοδο του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου τη «μεγάλη εποχή του ψεύδους». Είχε δίκιο. Αλλά τελικά, κάθε πόλεμος είναι μια περίοδος μυστικοποιήσεων. Έστω και μόνο επειδή ο αντίπαλος σπάνια εκτιμά τον εχθρό δίκαια. Η διεξαγωγή πολέμου απαιτεί μίσος, και το μίσος δεν υπήρξε ποτέ φίλος της αλήθειας. Το μίσος είναι τυφλό. Συχνά πιστεύει ότι εκφράζει μια αλήθεια, αλλά είναι μόνο ένα ψέμα. Κάποιος μπορεί να πει ψέματα χωρίς να είναι ψεύτης. Στον άνθρωπο που μισεί, οι έννοιες θολώνουν- δεν μπορεί να διακρίνει το δίκαιο από το άδικο, και για τον λόγο αυτό, συχνά γίνεται ψεύτης στον εαυτό του και στους άλλους.
Αλλά ο σημερινός παγκόσμιος πόλεμος δεν είναι «η περίοδος του μεγάλου ψέματος», αλλά «η εποχή των μεγάλων απατεώνων», των απατεώνων που ψεύδονται με πλήρη επίγνωση και έχουν κάνει το ψέμα θρησκεία. Ο Χίτλερ είναι ο οργανωτής του ψεύδους, ο άνθρωπος που λέει ψέματα ως ζήτημα αρχής, επειδή η αλήθεια είναι ο χειρότερος εχθρός του. Στο βιβλίο του «Mein Kampf», περιέγραψε ένα ολόκληρο σύστημα ψεμάτων και συνέστησε στους οπαδούς του να χρησιμοποιούν πάντα μεγάλα ψέματα, γιατί τα μικρά φθείρονται γρήγορα και χάνουν την αποτελεσματικότητά τους. Το μεγάλο ψέμα όμως θριαμβεύει με το τερατώδες του- μπερδεύει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό που καταλήγουν να μη ζητούν αποδείξεις και απλά συνθλίβονται από το μέγεθος του ψέματος. Μπορεί κανείς να αρνηθεί στον Χίτλερ οποιαδήποτε ανώτερη ιδιότητα, αλλά θα ήταν άδικο να αμφισβητήσει τη δόξα ότι υπήρξε ο μεγαλύτερος ψεύτης όλων των εποχών. Κάθε λέξη που είπε ξεπήδησε από τον βάλτο του ψεύδους- κάθε υπόσχεση που έδωσε ήταν ένα συνειδητό και προμελετημένο ψέμα- κάθε χειραψία που αντάλλαξε με τους συμμάχους του ήταν εμποτισμένη με την πανούργα πνοή της απάτης. Ήταν ο άνθρωπος που έγραψε στο βιβλίο του:
«Μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι κυβερνήτες της σημερινής Ρωσίας είναι κοινοί εγκληματίες βαμμένοι με αίμα, που μοιάζουν με τα κατακάθια της ανθρωπότητας, οι οποίοι, ευνοημένοι από τις συνθήκες μιας τραγικής ώρας, κατέλαβαν ένα μεγάλο κράτος, στραγγάλισαν εκατομμύρια κορυφαίους διανοούμενους με μια άγρια δίψα για αίμα και ασκούν, εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια, το πιο σκληρό τυραννικό καθεστώς όλων των εποχών. Μην ξεχνάτε επίσης ότι οι ηγέτες ανήκουν σε έναν λαό που συνδυάζει σε ένα σπάνιο μείγμα κτηνώδη σκληρότητα με μια ακατανόητη τέχνη του ψέματος, και ότι αισθάνονται περισσότερο από ποτέ καλεσμένοι να επιβάλουν την αιματηρή καταπίεσή τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Μην ξεχνάτε ότι ο διεθνής Εβραίος, που σήμερα κυριαρχεί απόλυτα στη Ρωσία, δεν βλέπει στη Γερμανία έναν σύμμαχο, αλλά ένα κράτος αφιερωμένο στην ίδια μοίρα.
Αλλά κανείς δεν κάνει συμφωνίες με έναν εταίρο που το μόνο του συμφέρον είναι η εξόντωση του άλλου. Δεν συνάπτει κανείς συμφωνίες με άτομα για τα οποία καμία συμφωνία δεν θα ήταν ιερή, διότι δεν ζουν σε αυτόν τον κόσμο ως εκπρόσωποι της τιμής και της ειλικρίνειας, αλλά ως εκπρόσωποι του ψεύδους, της απάτης, της κλοπής, της λεηλασίας και της επίθεσης.».
Και ο ίδιος ο άνθρωπος που έγραψε αυτές τις γραμμές συνήψε μια συμφωνία 3 με τους «ψεύτες, εγκληματίες, κλέφτες, επιτιθέμενους, Εβραίους» που είχαν διαβάσει τα λόγια του, μια συμφωνία ενάντια στις «ιμπεριαλιστικές δυνάμεις» της Δύσης, που ήθελαν να «αναλάβουν την παγκόσμια κυριαρχία υπό την καθοδήγηση των Εβραίων».
Και φώναζε στους «Άγγλους πειρατές»:
«Οι σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας είναι σταθερές και βασίζονται σε μια γραμμή που καθορίζεται σαφώς από τα ρωσογερμανικά συμφέροντα. Όλες οι ελπίδες της Αγγλίας για μια ένταση μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας είναι απλώς παιδαριώδεις. Έχω επιλύσει τα όρια των σφαιρών συμφερόντων των χωρών μας με τον Στάλιν μια για πάντα».
Το σύμφωνο με τους «εκπροσώπους του ψεύδους, της απάτης, της κλοπής, της λεηλασίας και της ληστείας» ήταν ένα ιερό σύμφωνο, μπροστά στο οποίο έπρεπε να υποκύψει «η παγκόσμια κυριαρχία του Ιουδαϊσμού».
Λίγα χρόνια αργότερα, οι στρατιές του Χίτλερ διείσδυσαν στη Ρωσία και άρχισαν τον ιερό πόλεμο εναντίον «εκείνων για τους οποίους καμία συνθήκη δεν θα ήταν ιερή», όπως είπε ο Χίτλερ, ο μόνος που ήξερε να εκτιμά την ιερότητα των συμφωνιών. «Ο άνθρωπος επιστρέφει πάντα στην πρώτη του αγάπη», λέει μια γαλλική παροιμία. Ο Χίτλερ επιστρέφει στη «σταυροφορία κατά του μπολσεβικισμού». Από το Βερολίνο ηχεί σε όλο τον κόσμο: «Αγωνιζόμαστε για τον χριστιανικό πολιτισμό της Δύσης ενάντια στον αθεϊσμό της Σοβιετικής Ρωσίας».
Ο φανατισμός είναι ένα από τα χειρότερα φαινόμενα της πνευματικής ζωής του ανθρώπου- αλλά όσο καθοδηγείται από μια ειλικρινή πεποίθηση, είναι ιδιαίτερα κατανοητός, όπως ακριβώς μια ασθένεια κατά της οποίας μπορούν να εφαρμοστούν ορισμένες θεραπείες. Όμως οι ήρωες του λεγόμενου Τρίτου Ράιχ δεν είναι καν ειλικρινείς φανατικοί, αλλά ψυχροί εκπρόσωποι της αρχής της εξουσίας, για τους οποίους κάθε μέσο είναι καλό αν τους βοηθάει να πετύχουν τους σκοπούς τους. Στα βιβλία και τα άρθρα των λεγόμενων ρατσιστών θεωρητικών, οι Ιάπωνες αναφέρονταν ως «κίτρινες μαϊμούδες της Ασίας»- αλλά όταν αυτές οι «κίτρινες μαϊμούδες» έγιναν σημαντικές για την πολιτική του Χίτλερ, οι «ρατσιστές μελετητές» ανακάλυψαν ότι οι Ιάπωνες κατάγονταν από έναν άριο λαό και επομένως προορίζονταν να πάρουν στα χέρια τους, στη νέα τάξη πραγμάτων, την ηγεσία της Ασίας. Δεν μιλάμε για τις μεγάλες μάζες των χαμένων ανθρώπων, που παρασύρθηκαν σε ένα τέτοιο κίνημα ή εξαναγκάστηκαν σε αυτό. Αλλά δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία ένα κίνημα του οποίου οι πνευματικοί εκφραστές ζούσαν τόσο ολοκληρωτικά στο ψέμα όσο οι εκπρόσωποι του Τρίτου Ράιχ.
Ο Χίτλερ δεν έχει πει ποτέ αλήθεια στη ζωή του, ούτε καν στα όνειρα του. Ξεκίνησε τη βασιλεία του με το ψέμα της πυρκαγιάς στο Ράιχσταγκ- εξύψωσε τη φιλοσοφία του ψέματος ως πολιτικό μέσο εναντίον των υποτιθέμενων εχθρών του. Μυστικοποιήθηκε εναντίον του Röhm και εναντίον όλων εκείνων που τον βοήθησαν να ανέλθει στην εξουσία. Είχε έναν ολόκληρο στρατό επαγγελματιών μυστικιστών, όπως ο Γκέμπελς, ο Ρόζενμπεργκ, ο Λέι, ο Χίμλερ, ο Στράιχερ, ο Έσσερ, ο Κούμπε και εκατοντάδες ακόμη στρατιώτες σε όλο τον κόσμο- αλλά από όλους τους ψεύτες, ήταν πάντα ο πιο τέλειος. Ολόκληρη η πολιτική του, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς, ήταν ένα και μοναδικό ψέμα. Πάντα έλεγε ψέματα με τον πιο αποκρουστικό τρόπο, όταν τον έφτανε το «πνεύμα της αλήθειας». Όλοι στους οποίους έδωσε μια υπόσχεση σημαδεύτηκαν από τη μοίρα. Ολόκληρο το Τρίτο Ράιχ είναι ένα βασίλειο του ψεύδους και των ψεύτηδων. Το ανήθικο καπρίτσιο του Γκόγια: «Η αλήθεια πέθανε», μοιάζει ζωγραφισμένο γι' αυτόν. Το Τρίτο Ράιχ του Χίτλερ γεννήθηκε από ένα ψέμα. Η τελευταία του ανάσα θα είναι ένα ψέμα, και θα πνιγεί από αυτό.
Σημειώσεις
1.“The Whole World Is One Big Prison” How Rudolf and Milly Rocker Escaped the Nazis.
2. Rocker, “The Order of the Hour,” Fraye Arbeter Shtime, 28 November, 1941.
3. The German-Soviet Nonaggression Past of August 23, 1939.
*Το κείμενο δημοσιεήυτηκε εδώ: https://tomgoyens.substack.com/p/voices-from-the-past-hitler-or-the?utm_source=post-email-title&publication_id=1269692&post_id=150995027&utm_campaign=email-post-title&isFreemail=true&r=2bljus&triedRedirect=true&utm_medium=email Μετάφραση: Ούτε Θεός Ούτε Αφέντης.
