Αξιολόγηση του βιβλίου του Porter, David (2011), Eyes to the South; French Anarchists and Algeria. Oakland CA: AK Press
Wayne Price
Από το 1954 έως το 1962, ένας βίαιος πόλεμος μαίνεται μεταξύ των λαών της Αλγερίας και του γαλλικού κράτους. Οι αναρχικοί στη Γαλλία έπαιξαν ένα μικρό αλλά σημαντικό ρόλο αντιδρώντας στον αποικιακό πόλεμο της κυβέρνησης. Οι δραστηριότητες και οι απόψεις των αναρχικών, μαζί με τη στάση τους προς την μεταπολεμική Αλγερία, παρουσιάζονται σε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο. Οι τρόποι που οι Γάλλοι αναρχικοί αντιτίθενται στον πόλεμο και οι διαφορετικές απόψεις που είχαν πάνω σ’ αυτόν, μπορούν να βοηθήσουν τους σημερινούς αντιεξουσιαστές (στις ΗΠΑ και αλλού) να προβληματιστούν σχετικά με τους αγώνες κατά της εθνικής καταπίεσης.
Ο κόσμος εξακολουθεί να χωρίζεται σε έθνη. Οι περισσότερες χώρες σήμερα έχουν «δικό τους» κράτος, με τη δική του σημαία, τα χρήματά του και τα γραμματόσημα, για να μην αναφέρουμε στρατούς και προέδρους (αν και εξακολουθούν να υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως το Πουέρτο Ρίκο, η Παλαιστίνη, και το Θιβέτ). Οι χώρες αυτές εξακολουθούν να ενσωματώνονται στην παγκόσμια αγορά, η οποία εξακολουθεί να κυριαρχείται από τις διεθνείς εταιρείες που βασίζονται στις κυρίαρχες χώρες – και εξακολουθούν να ενσωματώνονται στη δομή της εξουσίας των κρατών του κόσμου, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε στρατιωτική εισβολή και κατοχή, από τις μεγάλες δυνάμεις, ανά πάσα στιγμή. Όπως έχω γράψει, το κράτος των ΗΠΑ καταλαμβάνει το Αφγανιστάν, διεξάγει “συγκεκαλυμμένο” πόλεμο σε πολλές άλλες χώρες, όπως το Πακιστάν, και απειλεί επικείμενο πόλεμο εναντίον δύο άλλων χωρών, τη Συρία και το Ιράν, ενώ επεκτείνει τις στρατιωτικές βάσεις του γύρω από την Κίνα. Έτσι, τα ζητήματα του ιμπεριαλισμού, των εθνών, των εθνικών πολέμων, της εθνική καταπίεσης και του εθνικισμού απέχουν πολύ από το να είναι άσχετα στο σημερινό κόσμο.
Οι αναρχικοί έχουν υποστηρίξει τα καταπιεσμένα έθνη. Οι Hirsch και van der Walt (2010) έχουν εκδώσει μια σειρά από δοκίμια για την αναρχική και συνδικαλιστική οργάνωση στον «αποικιακό και μετα-αποικιακό κόσμο”. Οι αναρχικοί έχουν υποστηρίξει την Αίγυπτο, τη Νότια Αφρική, την Κορέα, την Κίνα, την Ουκρανία (Μάχνο), την Ιρλανδία, το Περού, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, το Μεξικό και την Καραϊβική. Υπάρχει ένα καλό βιβλίο της Ramnath (2011) για τον αναρχισμό στην Ινδία. Δεν επικεντρώνεται τόσο πολύ στους αυτο- προσδιοριζόμενους αναρχικούς, αλλά στις ελευθεριακές, σχεδόν αναρχικές τάσεις του Ινδικού απελευθερωτικού κινήματος (για παράδειγμα, ο Γκάντι και ο Γκαντισμός δεν ήταν αναρχικός, αλλά ήταν αποκεντρωτικός).
Το βιβλίο του Porter είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, κατά την άποψή μου, διότι αφορά το ρόλο των αναρχικών στο κυρίαρχο έθνος, αντιδρώντας στις πολιτικές αυτού του έθνους. Τα θέματα τους είναι παρόμοια με εκείνα που αντιμετωπίζουν τα κινήματα των ΗΠΑ στα οποία συμμετείχαν οι αναρχικοί άμεσα (αν και νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον και για τους αναρχικούς που ζουν σήμερα σε καταπιεσμένα έθνη).
Κατ ‘αρχάς, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω κάποιους όρους (έχω μάθει ότι αυτό είναι συχνά απαραίτητο όταν συζητάμε για εθνικά θέματα με τους αναρχικούς και τους αντικρατιστές μαρξιστές).
Με τον όρο «εθνική καταπίεση» θέλω να πω ότι ένας λαός (που αυτο- προσδιορίζεται ως έθνος) κυριαρχείται και ελέγχεται από το κράτος και τους καπιταλιστές ενός άλλου...
Στις 8 Ιούνη 1915 πέθανε ο Ettore Mattei, από τους αποφασιστικούς παράγοντες της αυγής του συνδικαλιστικού κινήματος της Αργεντινής και εξέχουσα προσωπικότητα του τοπικού αναρχισμού. Ιταλικής καταγωγής, συμμετείχε στην ελευθεριακή σοσιαλιστική τάση της Πρώτης Διεθνούς. Αφίχθηκε στην Αργεντινή, ενώ εργαζόταν ως λογιστής. Το 1885, μαζί με τον Errico Malatesta, ίδρυσαν τον Κοσμοπολίτικο Σύνδεσμο Αντίστασης Αρτοποιών, του οποίου ήταν γενικός γραμματέας για μια δεκαετία. Ο Mattei ήταν επίσης μέλος του Αναρχικού Κύκλου, μιας από τις πρώτες αναρχικές πολιτικές οργανώσεις της Αργεντινής. Στην ίδια οργάνωση ήταν μέλη οι Marino Garbaccio (αρτοποιός), Miguel Fazzi (ξυλουργός) και Washington Marzorati (χαράκτης). Ήταν βασικός συντελεστής...
Μεξικάνοι:
Το Οργανωτικό Συμβούλιο του Μεξικάνικου Φιλελεύθερου Κόμματος βλέπει με συμπάθεια τις προσπάθειες σας να θέσετε σ’ εφαρμογή τα ευγενή ιδεώδη της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής χειραφέτησης, των οποίων η θριαμβευτική επικράτηση στη γη θα βάλει τέλος στην ήδη εκτεταμένη διαμάχη μεταξύ ανθρώπων, η οποία οφείλεται στην ανισότητα πλούτου που πηγάζει από την αρχή της ατομικής ιδιοκτησίας.
Κατάργηση αυτής της αρχής σημαίνει καταστροφή όλων των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και ηθικών θεσμών που διαμορφώνουν το περιβάλλον στο οποίο ασφυκτιά η ελεύθερη πρωτοβουλία και η ελεύθερη συνεργασία των ανθρώπων, οι οποίοι, για να μην πεθάνουν, είναι υποχρεωμένοι να διεξάγουν αναμεταξύ τους έναν...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018