(άρθρο στην αναρχική εφημερίδα Άλφα το 1996)
[ το παρακάτω κείμενο αποτελείται απο εκτεταμένα αποσπάσματα άρθρου που δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα "Άλφα" #49 με ημερομηνία κυκλοφορίας 6 Απρίλη 1996, και παρατίθεται στα πλαίσια αποδελτίωσης υλικού απο το ιστορικό αρχείο του ελληνικού αναρχικού κινήματος της μεταπολίτευσης. ]
Η νύχτα της 31 Μαρτίου του 1946 πέρασε στην ιστορία σαν η ημερομηνία που άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος – που έμελλε να κρατήσει τρία ολόκληρα χρόνια- και που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του στην ελληνική κοινωνία για τις επόμενες δεκαετίες. Στην πραγματικότητα βέβαια ο εμφύλιος είχε αρχίσει αρκετούς μήνες νωρίτερα κυρίως από τη μεριά της άρχουσας τάξης με την πολύτιμη βοήθεια των συμμοριών του παρακράτους, ενώ υπήρχαν και κάποια περιορισμένα χτυπήματα από μεμονωμένες ανταρτοομάδες. Τη νύχτα όμως της 31 Μάρτη η επίθεση της ομάδας των 33 Ελασιτών στο αστυνομικό τμήμα του Λιτοχώρου στον Όλυμπο έγινε κατόπιν κομματικής εντολής και μάλιστα από τον ίδιο τον Ζαχαριάδη, ενώ μέχρι τότε το ΚΚΕ απέφευγε να πάρει επίσημα ξεκάθαρη θέση για στροφή προς τον ένοπλο αγώνα.
Η ημερομηνία που επιλέχτηκε δεν ήταν τυχαία. Ήταν η τελευταία νύχτα πριν τις εκλογές που είχαν προκηρυχτεί, για την επομένη και όπου το ΚΚΕ καλούσε τον κόσμο σε αποχή. Με τη βίαιη αυτή ενέργεια, Το ΚΚΕ ήθελε αφενός να δείξει το νόημα της αποχής, αφετέρου να κάνει μια ένοπλη ενέργεια που θα είχε την έννοια της προειδοποίησης προς το αστικό κράτος. Ότι δηλαδή αν εξακολουθούσε η τρομοκρατία και οι διώξεις προς τα μέλη του ΕΑΜ, τότε θα ξανάπαιρναν τα όπλα για να επιβάλλου τη θέληση τους όπως έγινε και στην κατοχή. Την ημέρα των εκλογών μόνο οι αρμόδιοι της χωροφυλακής θα μαθαίνανε την είδηση. Αλλά και τις επόμενες μέρες ελάχιστοι την πρόσεξαν και της έδωσαν σημασία, αφού γράφτηκε μόνο σε κάνα-δυο εφημερίδες της δεξιάς. Κανείς δε φανταζόταν πως το Λιτόχωρο ήταν μόνο η αρχή και ακόμα και οι αριστεροί πίστεψαν πως επρόκειτο το πολύ-πολύ για μια συμβολική διαμαρτυρία στην εκλογική παρωδία. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να πιστοποιηθεί ότι το Λιτόχωρο ήταν προγραμματισμένη και προμελετημένη ενέργεια με σκοπό το γενικότερο πέρασμα στον ένοπλο αγώνα.
Η επίθεση στο Λιτόχωρο και η έναρξη πλέον του ολοκληρωτικού εμφυλίου πολέμου ήταν φυσική συνέπεια του κλίματος μιας ολόκληρης περιόδου που ξεκινάει από τα χρόνια της κατοχής και συνεχίζεται με την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, τα τραγικά γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944 και όλα όσα επακολούθησαν. Κατά τη διάρκεια της γερμανοιταλικής κατοχής αναπτύχθηκε στην Ελλάδα ένα μαζικό λαϊκό κίνημα αντίστασης, το πιο μαζικό και μαχητικό ίσως σε όλη την Ευρώπη στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις τάξεις του αυτό το κίνημα συσπείρωνε τους ακτήμονες χωρικούς της ορεινής Ελλάδας, την φτωχή αγροτιά, τους εργάτες και τη νεολαία στις πόλεις και στα μεγάλα αστικά κέντρα, την πλειοψηφία δηλαδή των μη προνομιούχων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Η λέξη πανεαμισμός για ορισμένες περιοχές της Ελλάδας δεν θα ήταν υπερβολική για να χαρακτηρίσει την κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Αυτό που ενέπνεε όλο αυτόν τον κόσμο...
Δύο νέες ταινίες κυκλοφορούν ήδη στο διαδίκτυο για την 70ή επέτειο της Ισπανικής Επανάστασης, η μία έχει τίτλο «Ο Ντουρρούτι στην Ισπανική Επανάσταση» («DurrutiintheSpanishRevolution») και η άλλη έχει τίτλο «Ντελγκάδο και Γρανάδο» («DelgadoandGranado») και είναι ένα ντοκιμαντέρ για τους δύο νεαρούς αναρχικούς που εκτελέσθηκαν από το καθεστώς Φράνκο το 1963 για ένα έγκλημα που δεν έκαναν, για το οποίο ήσαν αθώοι και των οποίων η υπόθεση βρίσκεται τώρα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας. Και οι αυτές ταινίες βρίσκονται σε μια νέα ιστοσελίδα την www.espanafreetv
Μια μπροσούρα της KSL
Η Βιβλιοθήκη Kate Sharpley (KSL) επανακυκλοφόρησε νέα μπροσούρα με τίτλο «ExperiencesofaConscientiousObjectorinAmericaduringtheFirstWolrdWar» («Εμπειρίες ενός Αντιρρησία Συνείδησης στην Αμερική κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου») του Philip Grosser.
Ο Philip Grosser φυλακίστηκε στο πασίγνωστο νησί-φυλακή Alcatraz, επειδή δεν θέλησε να σκοτώσει κανέναν, ακόμη και μετά από κυβερνητικές διαταγές. Ήταν αναρχικός και αντιμιλιταριστής από τη Βοστόνη που αρνήθηκε να στρατολογηθεί για τη σφαγή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν «ένα καθόλου καλό παράδειγμα ανθρώπου προς...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018