Η Φεντερασιόν (πλήρης επωνυμία στα ελληνικά Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης – Φεδερασιόν Σοσιαλίστα Οβραδέρα δε Σαλονίκι στα ισπανοεβραϊκά)[1] ήταν μια μεγάλη πολυεθνική εργατική οργάνωση της πόλης της Θεσσαλονίκης, με ιδρυτή και ηγέτη τον σοσιαλιστή Αβραάμ Μπεναρόγια,[2] και μέλη σοσιαλιστές εργάτες, προερχόμενους κυρίως από την προοδευτική εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονικής και διάφορους διανοούμενους.
Ιστορία της οργάνωσης
Προϊστορία
Διάφορες ριζοσπαστικές πολιτικές ομάδες αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στην Θεσσαλονίκη: ομάδες προσκείμενες στους τεκτονικούς κύκλους, άλλες που περιλαμβάνει παλιννοστήσαντες από το εξωτερικό. τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία, δασκάλους κυρίως και λίγους εργάτες. Οι τεκτονικοί κύκλοι, οι προσκείμενοι στον Ιωσήφ Νεχαμά, θα κινηθούν πρώτοι μετά την παραχώρηση Συντάγματος οργανώνοντας σωματεία μικτά και οικονομικές διεκδικήσεις. Αρχικά προκρίνεται η συνεργασία με τους Νεοτούρκους και την κατά εθνότητες οργάνωση των σωματείων.
Η δεύτερη ομάδα αποτελούμενη από παλιά στελέχη της ρουμανικής και βουλγαρικής σοσιαλδημοκρατίας, όπως ο Αβραάμ Μπεναρόγια. Επίσης σε αυτήν ανήκουν και οι προσκείμενοι στο αγροτικό ή αναρχικό κίνημα της Βουλγαρίας ή της Ρουμανίας.Το Σεπτέμβριο του 1908 οι Μπεναρόγια και Νεχαμά αποφασίζουν να συντονίσουν τη δράση τους συγκροτώντας μια λέσχη με σκοπό τη διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεών μέσα στους ισραηλιτικής εθνότητας εργάτες της Θεσσαλονίκης.
Τον Απρίλιο του 1909 αποφασίζεται η μετατροπή της λέσχης σε πολιτική οργάνωση και λαμβάνει το όνομα Εργατικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης (Ασσοσιασιόν Ομπραντέρα ντε Σαλόνικα)[3] Η συμμετοχή της οργάνωσης στην εργατική διαδήλωση της Πρωτομαγιάς του 1909 αύξησε την επιρροή της. Οι οθωμανικές αρχές αν και ήθελαν να περιορίσουν κάθε μορφή συνδικαλιστικής δράσης και να απαγορεύσουν τις απεργίες, ενίσχυσαν περισσότερο την οργάνωση. Επέτρεψαν τη λειτουργία της Φεντερασιόν επειδή ήταν νομιμόφρων προς τις αρχές και κυρίως επειδή επαγγελόταν διαθρησκειακή ενότητα, ενώ άλλες οργανώσεις ήθελαν να συγκροτηθούν βάσει εθνικών κριτηρίων.[4]
Σύσταση
Στις 24 Ιουλίου 1909, την επομένη δηλαδή του εορτασμού της πρώτης επετείου της επανάστασης των Νεοτούρκων, η εβραϊκή, σοσιαλιστική, εργατική λέσχη με ονομασία Εργατικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης, συνενώθηκε με τη βουλγαρική Σοσιαλδημοκρατική Ομάδα (οι λεγόμενοι “στενοί”), δημιουργώντας τη Φεντερασιόν.[1] Στο πρώτο άρθρο του Καταστατικού της οργάνωσης δηλωνόταν πως “σκοπόν έχει να αργανώση το προλεταριάτο δια την πάλην των τάξεων.[5] Πολύ σύντομα η πλειοψηφία των “στενών” με επικεφαλής τον Βασίλη Γκλαβίνωφ αποχώρησε. Η βασική διαφωνία ήταν η ρεφορμιστική οργανωτική και ιδεολογική πλατφόρμα των Εβραίων της οργάνωσης και η συνεπόμενη τάση συνδιαλλαγής με τους Νεοτούρκους. Η αφορμή για την αποχώρηση των στενών ήταν η συνεργασία της Φεντερασιόν και αστών μασόνων της Θεσσαλονίκης σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για τη θανατική καταδίκη του Ισπανού αναρχικού Φρανσίσκο Φερρέρ. Η αποχώρηση έγινε τον Αύγουστο του 1909 και οδήγησε την Φεντερασιόν στα πρόθυρα της διάλυσης.[6] Κλείνοντας σχεδόν ένα μήνα ύπαρξης, η οργάνωση θα αποκτήσει και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο (ο πρώτος σοσιαλιστής βουλευτής που εκπροσωπεί το βορειοελλαδικό χώρο στο οθωμανικό κοινοβούλιο), αφού ο Ντιμιτάρ Βλάχοφ, που ήταν ήδη εκλεγμένος (Λαϊκό Ομοσπονδιακό Κόμμα), έγινε μέλος της οργάνωσης.[7]
Τα γραφεία της Φεντερασιόν βρίσκονταν στην οδό Σχολείων απένατι από το κτίριο των Θυγατέρων της Ισραηλιτικής Ένωσης Θεσσαλονίκης.[8] Η Φεντερασιόν ίδρυσε Σοσιαλιστική Νεολαία το 1910, που αριθμούσε περί τα 250 μέλη. Οργανώσεις της υπήρχαν και στην Καλαμαριά και στην Καβάλα.
Η σχέση με τη σοσιαλιστική διεθνή και άλλα βαλκανικά σοσιαλιστικά κινήματα
Η Φεντερασιόν επεδίωξε...
«Η ελευθερία του καθενός είναι ευθύνη όλων». Rest in Power, Nestor Makhno!
Ο Νέστορ Μαχνό πεθαίνει στις 25 Ιουλίου του 1934, εξόριστος στο Παρίσι, σε ηλικία μόλις 45 ετών. Τι θα έκανε αν ζούσε σήμερα;
Υπάρχει μια ουκρανική αναρχική παράδοση που, πριν από 100 χρόνια, αντιστάθηκε στα δεξιά και αριστερά καθεστώτα, δίνοντας την εξουσία κατευθείαν στον λαό
Του Adam Lent
Πριν από εκατό χρόνια η περιοχή του Ντονμπάς της Ουκρανίας δεν ήταν το προπύργιο του φιλορωσικού εθνικισμού που είναι σήμερα. Αντιθέτως, ήταν το προπύργιο της Μαχνοβτσίνα – ενός ριζοσπαστικού αγροτικού κινήματος και στρατού με επικεφαλής τον αξιόλογο Νέστορα Μαχνό....
Στις 24 Ιούλη 1971 -πριν από 51 χρόνια- δολοφονήθηκε βάναυσα στο Μοντεβιδέο, ο μόλις 17χρονος Heber Nieto, φοιτητής αγωνιστής και μέλος της FAU (Αναρχική Ομοσπονδία Ουρουγουάης).
Ο «μοναχός», όπως τον γνώριζαν οι συνομήλικοι και σύντρoφοί του, προσέγγισε το αναρχικό κίνημα αφότου άρχισε να συνοδεύει την αδερφή του, Eva Nieto, στις πορείες για το φοιτητικό εισιτήριο. Στην ενασχόλησή του με τον φοιτητικό αγώνα, προσέγγισε τη ROE (Αντίσταση Εργατών Φοιτητών), ενώ ταυτόχρονα ανακαλύπτει τον αναρχισμό και εντάσσεται στη FAU.
Σε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο κατασταλτικής προέλασης του Ουρουγουανού κράτους εναντίον των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων, ο «μοναχός» σκοτώνεται από έναν ελεύθερο σκοπευτή, που...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018