Αφιερωμένο στη Σάντρα από τη Γκάνα που έπεσε θύμα σωματεμπόρων και που στην προσπάθεια της να ζήσει ελεύθερα κατέληξε στα σύγχρονα χειρουργεία-χασάπικα καθώς και για τόσες άλλες κοπέλες που σήκωσαν και σηκώνουν κεφάλι διεκδικώντας ζωή κι αξιοπρέπεια.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Πήρα το θάρρος και την υπομονή να ανοίξω το θέμα της δουλείας και της εξαναγκαστικής ώθησης γυναικών και παιδιών στον καθημερινό βιασμό του σώματος και της ψυχής τους και πιστέψτε με αναφέρω βιασμό γιατί είναι βιασμός και υποτίμηση τόσο του πελάτη που νομίζει ότι μπορεί να αγοράσει σταγόνες ερωτισμού όσο και της εκδιδόμενης που της έχει γίνει πια μια καθημερινή συνήθεια, είναι βιασμός ακόμα και αν το κίνητρο είναι τα ναρκωτικά με την αλληλένδετη σχέση της με την πορνεία ή η λατρεία βουντού ή η προδιάθεση ή οι οικονομικοί λόγοι στην τελική κανείς άνθρωπος δεν θα ανεχόταν αυτό το μαρτύριο κρατώντας αλώβητη την ψυχή του ,ωστόσο όλα τα παραπάνω κολλάνε γάντι στη μισθωτή σκλαβιά που ζούμε σήμερα με την προϋπόθεση ότι δεν πουλάμε το σώμα μας όπως οι κολίγοι του τότε και η σεξουαλική παρενόχληση αντιμετωπίζεται σε πολλές περιπτώσεις με μια καταγγελία με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει ο εκβιασμός της δουλείας, του προϊστάμενου της οικογένειας, των παιδιών και η αβεβαιότητα της ανεργίας παραθέτω πλήρη την ομολογία καταγγελία ενός Έλληνα ναυτικού που βρέθηκε δεκαπαντάχρονος στην Ινδία και με τα μάτια γεμάτα δάκρυα ίσως για να ελαφρύνει την ψυχή του εξομολογήθηκε «...μάζευα μια δραχμή και την έκανα ρουπίες και όταν είχαμε έξοδο για να μας αφήσουν ήσυχους τα πιτσιρίκια που σου άπλωναν το χέρι και σε τραβούσαν από τα μανίκια πετάγαμε τα νομίσματα ίσα πέρα και όταν έπεφταν σαν πεινασμένο κοπάδι από μαρίδες να μαζέψουν τα λεφτά βρίσκαμε την ευκαιρία να πεταχτούμε από τη μπούκα του βαποριού έξω από το λιμάνι εκεί μας περίμεναν οι καροτσέρηδες υπήρχαν και ταξί-κάρα που είχαν μέσα μικρές μα που λεφτά ήταν για τους καπεταναίους και τους μηχανικούς αυτά για μας τα ναυτάκια ήταν μόνο οι καροτσέρηδες που μετέφεραν τις κουραδόπιτες(καύσιμη ύλη από κοπριά αγελάδας και άχυρο)αυτός δε θα ξεχάσω μέχρι να πεθάνω μας πήγε σε μια χαμοκέλα με 2 δωμάτια στο ένα υπήρχε ένα μεγάλο κρεβάτι και καθόταν μία πολυπληθής οικογένεια στο άλλο είχε χώρο να κάνεις τη δουλειά κάτω από το κρεβάτι ήταν γεμάτο παιδιά άπλωσε ο πατέρας το χέρι και βούτηξε ένα οκτάχρονο κορίτσι που μόλις αντίκρισε πέντε ναυτικούς άρχισε να τρέμει και να κλαίει πήγε μάταια να κρυφτεί δε θα φάμε όλη τη μέρα φάνηκε να είπε η μάνα της άπλωσε το χέρι και τη χτύπησε την πήρε από το χέρι ο πρώτος την πήγε στο μέσα δωμάτιο φωνές και κλάματα ενώ ετοιμαζόταν ο επόμενος ζήτησαν κάτι να μαζέψουν τα αίματα όταν ήρθε και η σειρά μου έφερα αντιρρήσεις δεν είσαι άντρας μου είπανε -είναι παιδί –εδώ τα παιδιά γίνονται γρήγορα γυναίκες ,έτσι μπήκα και συνέχισα σε ένα μισολιπόθυμο παιδάκι μέσα στα κόπρανα και στα αίματα χωρίς καμία προφύλαξη έκανα βιαστικά τη δουλειά και έτρεξα να φύγω να κρυφτώ μα πώς να κρυφτώ από τον ίδιο τον εαυτό μου τώρα έχω...
Ο Μπα Τσιν (Ba Jin ή Ba Chin) γεννήθηκε στην πόλη Τσενγκντού της επαρχίας Σιτσουάν στις 15 Νοεμβρίου 1904. Το πραγματικό του όνομα ήταν Λι Γιαοτάνγκ, ενώ ένα από τα ονόματα με τα οποία ήταν γνωστή η οικογένειά του ήταν το Φεϊγκάν. Την εποχή αυτή την Κίνα κυβερνούσε η αυτοκρατορική δυναστεία των Κινγκ ελέω «ουράνιας εντολής», η οποία, όμως, είχε ήδη αρχίσει να βρίσκεται στα τελευταία της και σύντομα στη χώρα θα επικρατούσε δημοκρατία. Ο Μπα Τσιν προερχόταν από οικογένεια Μανδαρίνων καταγόμενη από το Τζιανξίνγκ της επαρχίας Τσεκιάνγκ. Η μητέρα του πέθανε το καλοκαίρι του 1914 και ο πατέρας του...
Κριτική βιβλίου
René Berthier, Social Democracy and Anarchism in the International Workers’ Association 1864-1877, Translated by A.W. Zurbrugg, The Merlin Press 2015
Το βιβλίο αυτό είναι μια εξαιρετική εργασία και συνιστάται και στους αναρχικούς αγωνιστές, αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται για την άνοδο του σύγχρονου, επαναστατικού αναρχισμού. Ο Rene Berthier, βετεράνος Γάλλος αναρχοσυνδικαλιστής, έχει δημιουργήσει μας προτείνει εδώ μια εργασία που αμφισβητεί με επιτυχία τόσο την τυπική αφήγηση για την Πρώτη Διεθνή (που έχει γραφτεί, ως συνήθως, από τους νικητές) όσο και εκείνους που επιδιώκουν να αρνούνται την πραγματική ιστορία του αναρχισμού και τις ρίζες του στο ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα....
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018