Η ανάμειξη του Ντανιέλ Γκερέν με τη «Σεξολογία» στη δεκαετία του 1950 και η συνεισφορά του στη θεώρηση της σεξουαλικότητας και του φύλου από τη σκοπιά του ιστορικού υλισμού.
Του David Berry, από τα πρακτικά του συνεδρίου «Σοσιαλισμός και Σεξουαλικότητα. Παρελθόν και παρόν των ριζοσπαστικών σεξουαλικών πολιτικών.» Άμστερνταμ, 3-4 Οκτώβρη 2003
Μόνο ένας πραγματικά ελευθεριακός κομμουνισμός, αντιαυταρχικός και αντικρατικός, θα ήταν ικανός να προωθήσει την οριστική και ταυτόχρονη απελευθέρωση τόσο του ομοφυλόφυλου όσο και του ατόμου που δέχεται την εκμετάλλευση και την αποξένωση του καπιταλισμού. [1]
Θα όριζα τον εαυτό μου, αν ήταν απολύτως απαραίτητο να αυτοπροσδιοριστώ, ως ένα ελευθεριακό μαρξιστή που δεν σταμάτησε ποτέ δια των ετών, να υποστηρίζει την ανάγκη σύνθεσης ανάμεσα στο μαρξισμό, τον αναρχισμό και την ψυχανάλυση. [2]
Όπως σημείωσε κάποτε ο Γάλλος επαναστάτης Ντανιέλ Γκερέν (1904-1988), το Ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα δεν έχει στο σύνολό του θετικό παρελθόν όσον αφορά την ομοφυλοφυλία. [3] Ούτε οι προσπάθειες της μαρξιστικής παράδοσης να θεωρητικοποιήσει τη σεξουαλικότητα και την ετεροφυλία καθώς και τη σχέση τους με την τάξη και την ταξική πάλη ήταν εντελώς ικανοποιητικές. Ο Γκερέν είναι σπάνιο παράδειγμα μαρξιστή επανασατάτη και αμφιφυλόφιλου που τόλμησε να θίξει αυτά τα ζητήματα συστηματικά και δημόσια σε μια εποχή που το να κάνεις κατι τέτοιο ήταν όνειδος γιά όλες τις πλευρές- καθώς και για αρκετούς από τους υποτιθέμενους συντρόφους του. Ενώ το 1968 ήταν ικανός να ανακηρυχθεί «ο παππούς του Γαλλικού ομοφυλόφυλου κινήματος»[4], ο Ντανιέλ Γκερέν ήταν πάντοτε πιό γνωστός έξω από τους gay κύκλους για τον ρόλο του στο επαναστατικό κίνημα. Ανήκοντας στην επαναστατική αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος τη δεκαετία του 1930, δέχτηκε ισχυρές επιρροές από τον τροτσκισμό, πριν τον τραβήξει η ελευθεριακή κομμουνιστική πτέρυγα του αναρχικού κινήματος. Μετά το 1968, άρχισε να ενδιαφέρεται όλο και πιό πολύ για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον συμβουλιακό κομμουνισμό και υποστήριξε μια σύνθεση μαρξισμού και αναρχισμού. Η ανάμειξη του Γκερέν με τη «σεξολογία», παρόλα αυτά, έχει εν γένει παραμεληθεί (Με εξαίρεση το έργο της Γαλλίδας ιστορικού Sylvie Chaperon[5]). Με παρόμοιο τρόπο, η ενεργή στράτευσή του για την απελευθέρωση των ομοφυλοφύλων (ειδικά μετά την δήλωσή του οτι είναι ομοφυλόφυλος το 1965) παραμένει ελάχιστα γνωστή έξω από τους gay κύκλους. Το λήμμα του Jean Maitron για τον Γκερέν στο Βιογραφικό Λεξικό του Γαλλικού Εργατικού Κινήματος, για παράδειγμα, δεν αναφέρει κάν την ομοφυλοφυλία του και η νεκρολογία του από ένα πολύ κοντινό του συνεργάτη, Daniel Guerrier, με τον ειρωνικό τίτλο Un militant sans frontières (Ένας Στρατευμένος Χωρίς Σύνορα- Σ.τ.Μ.) την αναφέρει σε μιά σύντομη πρόταση.[6] Το γεγονός αυτό σίγουρα αντικατοπτρίζει την ενδημική- αν και καλά κρυμμένη σήμερα- ομοφυλοφοβία της αριστεράς και του εργατικού κινήματος, καθώς επίσης και τον επίμονο δισταγμό από πλευράς πολλών ιστορικών της αριστεράς και της εργασίας, ακόμα και σήμερα και ίσως ειδικά στη Γαλλία (σε σύγκριση, ας πούμε, με την Αγγλία και τις ΗΠΑ), να προσδώσουν σπουδαιότητα σε μορφές κοινωνικής ανισότητας και καταπίεσης που συνδέονται με το φύλο και τη σεξουαλικότητα.[7] Ο ίδιος ο Γκερέν, τόσο στα ιστορικά και θεωρητικά γραπτά του όσο και στον πολιτικό του ακτιβισμό, είτε στα πλαίσια του...
Παρουσίαση από τον Cameron Walker της μπροσούρας «Industrial Unionism» («Βιομηχανικός συνδικαλισμός») των Peter Steiner και Frank Hanlon (Rebel Press, 2007 - 28 σελίδες http://www.rebelpress.org.nz).
Η μπροσούρα «Industrial Unionism» χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος με τίτλο «The Industrial Workers of the World (IWW) in Aotearoa» («Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου» στην Aotearoa» - σ.τ.μ.: Aotearoa ονομάζεται από τους ιθαγενείς Μάορι η Νέα Ζηλανδία) γραμμένο από τον Peter Steiner, είναι μια σύντομη ιστορία των δραστηριοτήτων της IWW (σ.τ.μ.: ή Wobblies όπως ονομάστηκαν και είναι γνωστοί στις αγγλόφωνες χώρες).
Η IWW ήταν...
“…Τόσο μας έχει διαστρεβλώσει όλους μια εκπαίδευση που από τη μικρή ηλικία προσπαθεί να σκοτώσει μέσα μας το πνεύμα της επανάστασης και να αναπτύξει το πνεύμα της υποταγής στην εξουσία (…)
…Η δουλοπρέπεια μπροστά στο νόμο έχει γίνει αρετή (…)
…Βλέπουμε, τον δεσμοφύλακα που χάνει σιγά σιγά κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, τον χωροφύλακα που είναι εκπαιδευμένος σα σκυλάκι του τσίρκου, τον χαφιέ που καμαρώνει, την κατάδοση που έχει μετατραπεί σε αρετή, τη διαφθορά που έχει γίνει καθεστώς ‘ όλα τα ελαττώματα, όλες οι κακές πλευρές της ανθρώπινης φύσης, ευνοούνται και καλλιεργούνται για το θρίαμβο του Νόμου.(…)
…Ο Ν ό μ ο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018