Ο Καρλ Εϊνστάιν (Carl ή Karl Einstein), γεννήθηκε στις 26 Απρίλη1885, στο Neuwied / Rhein της Γερμανίας και πέθανε στις 3 ή 5 Ιούλη 1940 στη Γαλλία.
Παθιασμένος με την τέχνη, ο Εϊνστάιν συνδέθηκε χαλαρά με το κίνημα Dada και ήταν μέρος του γερμανικού εξπρεσιονιστικού κινήματος όπου ανακάλυψε τον Πικάσο, τον κυβισμό και επίσης την αφρικανική τέχνη.
Το έργο του “Η τέχνη του 20ού αιώνα”, που κυκλοφόρησε το 1926, επαναστατικοποίησε τον τρόπο προσέγγισης της ζωγραφικής και των εικαστικών τεχνών. Οι εικονογραφήσεις του Negerplastik, του μεγάλου έργου του Καρλ Εϊνστάιν, επηρέασαν έντονα πολλούς καλλιτέχνες, όπως ο Fernand Leger.
Κυκλοφόρησε επίσης το "Der blutige Ernst" με τον George Grosz.
Το 1928 μετακόμισε στη Γαλλία, όπου με τους Georges Bataille και Michel Leiris προσχώρησε στην επιθεώρηση "Documents".
Συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Jean Renoir, στην ταινία “Toni”.
Βαθιά συγκινημένος από τον αγώνα για την ελευθερία στην Ισπανία, το 1936 ο Αϊνστάιν κατευνθήθηκε προς τα εκεί μαζί με άλλους συμπατριώτες του όπως ο Χέλμουτ Ρούντιγκερ, για να πολεμήσει από τις γραμμές της αναρχοσυνδικαλιστικής συνομοσπονδίας CNT. Συμμετείχε στη διεθνή ομάδα της Φάλαγγας Ντουρρούτι και σε μια μάχη τραυματίστηκε.
Στις 22 Νοέμβρη 1936, ήταν στη Βαρκελώνη, για να παραυρεθεί και να μιλήσει στην κηδεία του δολοφονηθέντος Ντουρρούτι.
Μετά την ήττα της επανάστασης, διέσχισε τα Πυρηναία για να σταλθεί στα περίφημα στρατόπεδα της νότιας Γαλλίας όπου κρατούνταν οι αντιφασίστες αγωνιστές και οι Ισπανοί που διέφευγαν των επιθέσεων των φρανκικών στρατευμάτων. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες και, στις 5 Ιούλη (ή τις 3), του 1940, για να ξεφύγει από τις διώξεις των Ναζί, ο Καρλ Αϊνστάιν αυτοκτόνησε στο Lestelle-Bétharram (Basses-Pyrenées), στη Γαλλία.
Μια πλάκα στο νεκροταφείο Boel-Bezing στα Ατλαντικά Πυρηναία τονίζει τον αγώνα του για ελευθερία: “Απ’ όπου περνάει η Φάλαγγα γίνεται κολλεκτιβοποίηση. Η γη δίνεται στην κοινότητα, στους γεωργούς προλετάριους, στους σκλάβους των caciques, οι οποίοι μεταβλήθηκαν έτσι σε ελεύθερους ανθρώπους. Κάποιος περνάει από την αγροτική φεουδαρχία στον ελευθεριακό κομμουνισμό” (Απόσπασμα από την ομιλία του Καρλ στην κηδεία του Ντουρρούτι).
*Από το “Organise!”, θεωρητικό περιοδικό της βρετανικής Αναρχικής Ομοσπονδίας. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...
Στις 5 Ιουλίου 1949 πέθανε ο Rodolfo Gonzalez Pacheco, αγωνιστής αναρχικός, εξέχων θεατρικός συγγραφέας και διευθυντής του θεάτρου της Αργεντινής.
Όντας νέος, το 1911 θα συμμετάσχει στο κίνημα εναντίον του νόμου της κατοικίας, όπου συλλαμβάνεται, καταδικάζεται και στέλνεται στη φυλακή. Εκεί θα σχετισθεί με εξέχουσες φυσιογνωμίες του αργεντίνικου αναρχισμού όπως οι Radowitzky, Berenguer, Borazo και Gino Gatti, μεταξύ άλλων.
Μετά την απελευθέρωσή του, θα κατευθυνθεί προς το Μεξικό για να υποστηρίξει ενεργά την μαγονιστική εξέγερση του PLM στην Baja California, την αυγή της επανάστασης του Μεξικού.
Πίσω στην Αργεντινή συμμετέχει σε στην αναρχική οργάνωση La Obra, μαζί με έναν...
Στις 29 Ιουνίου 1953 γεννήθηκε ο Raúl Olivera, εργαζόμενος στις γραφικές τέχνες, μαχητής συνδικαλιστής και μέλος της αναρχικής πολιτικής οργάνωσης Resistencia Libertaria (RL - Ελευθεριακή Αντίσταση) στην Αργεντινή.
Ο “αδύνατος” (El “flaco" - στμ. στην ουσία “κοκαλιάρης”), όπως τον γνώριζαν όλοι, ήταν Ουρουγουανός, αλλά από πολύ νέος είχε μετακομίσει στην Αργεντινή.
Είχε εργαστεί αρχικά στην εταιρεία Methopress, όπως και ο σύντροφός του στην “Paw", Diaz, πέρασε από κάποιες άλλες δουλειές και τελικά πήγε να εργαστεί σε εργοστάσιο συσκευασίας, ενώ ήταν ήδη γνωστός αγωνιστής του Συνδικάτου Γραφικών Τεχνών Αργεντινής (Sindicato de Gráficos Argentinos) και μέλος της Resistencia Libertaria, μια από τις λίγες τοπικές...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018