Στις 14 Ιούνη 1915 πέθανε ο Anselmo Figueroa, δημοσιογράφος, μέλος της “ηγεσίας” του PLM (Partido Mexicano Liberal - Μεξικάνικο Φιλελεύθερο Κόμμα), το κύριο πολιτικό εργαλείο του οργανωμένου αναρχισμού στο Μεξικό και το οποίο, παρά το όνομά του, υπήρξε μια ξεκάθαρα αναρχοκομμουνιστική οργάνωση) και ιστορικός αγωνιστής του Μεξικάνικου αναρχισμού.
Είχε γεννηθεί στις 21 Απρίλη 1861. Συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση κατά της δικτατορίας του Porfirio Diaz, και υπήρξε καθοριστικό στέλεχος της ένοπλης πτέρυγας του PLM. Ήταν ένας από τους εγκεφάλους και συγγραφείς, μαζί με τους αδελφούς Ricardo και Enrique Flores Magon, του Μανιφέστου της 23ης Σεπτέμβρη 1911, με το οποίο υιοθετήθηκε μια ξεκάθαρα αναρχοκομμουνιστική στάση στην αγροτική επανάσταση που συνέβαινε εκείνη την εποχή στο Μεξικό.
Το Σεπτέμβρη του 1910 ανέλαβε την διεύθυνση και αρχισυνταξία της εφημερίδας του PLM “Regeneración” (”Αναγέννηση”), στην έκδοση της οποίας συνεργάστηκε στενά με τους Ricardo Flores Magon, Lazaro Gutierrez de Lara, Antonio I. Villarreal και Enrique Flores Magon. Η εφημερίδα δεν μπορούσε να εκδοθεί στο Μεξικό και η έδρα της ήταν στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Συνελήφθη και, από τον Ιούνη του 1911 μέχρι και τον Γενάρη του 1914, φυλακίστηκε στις ΗΠΑ, στις φυλακές του νησιού Mc Neil (στη Ουάσιγκτον), μαζί με τον Librado Rivera, και τους αδελφούς Flores Magon, κατηγορούμενοι όλοι για ανατρεπτική δράση και ως υποκινητές της εξέγερσης της Μπάχα Καλιφόρνια το 1911, η κινητήρια δύναμη της οποίας ήταν οι εκατοντάδες αγρότες, εργάτες και αυτόχθονες, σε μια προσπάθεια ξεσπάσματος μιας αντικρατικής και αντικαπιταλιστικής κοινωνικής επανάστασης.
Ο Anselmo Figueroa επανέλαβε την έκδοση της “Regeneración” αμέσως μόλις αποφυλακίστηκαν. Να σημειωθεί ότι η εφημερίδα κυκλοφορούσε μέχρι το 1918, τόσο στο Μεξικό όσο και στις ΗΠΑ, όπου έμπαινε παράνομα.
Στις 14 Ιούνη 1915, ο Anselmo Figueroa πέθανε άρρωστος ως αποτέλεσμα των άσχημων συνθηκών κράτησής του στις ΗΠΑ.
*Στοιχεία πάρθηκαν και από ανάρτηση του συντρόφου Emilio Crisi. Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.
...Πιστεύω ότι το ένα βιβλίο αποτελεί συνέχεια του άλλου.
Στο πρώτο βιβλίο “Οι Εξόριστοι” ο συγγραφέας ξετυλίγει τις ιστορίες των ανθρώπων αυτών που έζησαν καταδιωγμένοι και ξεριζωμένοι μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Σε δύο μέρη, το βιβλίο αυτό εξιστορεί την καθημερινή ζωή των πολιτικών εξορίστων και κρατουμένων, ένα μακρύ κομποσκοίνι από αγωνίες, φόβους και στραπατσαρισμένες ελπίδες. Στο δεύτερο μέρος οι εξόριστοι ζουν κάτω από πλήρη στρατιωτικό έλεγχο με στόχο τη φυσική και ηθική τους εξόντωση, σε μια κατάσταση όπου ο κάθε ειδους σαδισμός μετατρέπεται σε εθνικιστική ιδεοληψία.
Το δεύτερο βιβλίο “Σε Ξένη Χώρα”, είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που καλύπτει πτυχές της...
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 σημειώνονταν συχνές διαμαρτυρίες ενάντια στην άφιξη πολεμικών πλοίων των Ηνωμένων Πολιτειών στα αυστραλιανά λιμάνια. Οι διαδηλωτές εναντιώνονταν σε αυτές τις επισκέψεις, λόγω του ρόλου των πλοίων αυτών σε πολέμους ανά τον κόσμο, καθώς και λόγω των κινδύνων που αντιπροσώπευαν τα πυρηνικά και οπλισμένα αυτά πλοία για τους κατοίκους και το περιβάλλον.
Ορισμένες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν το 1986, Διεθνές Έτος Ειρήνης του ΟΗΕ. Στη Μελβούρνη, ένας στόλος 20 μικρών σκαφών προσπάθησε να εμποδίσει το USS Rathburne και το USS Cimmarron να εισέλθουν στο Port Phillip Bay στις 7 Ιούνη. Τα σκάφη αυτά ακολούθησαν τα πλοία...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018