Αλληλεγγύη στην Ελλάδα: Δεν χρωστάμε τίποτα, δεν πουλάμε, δεν θα πληρώσουμε!
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012, 7.30 μ.μ. έως 12:30 π.μ.
Uniting Church Hall, Northcote 251 High Street, Northcote, Μελβούρνη
Είσοδος: μειωμένα $4, εργαζόμενοι $8, αλληλεγγύης $12
Στον κατασκευασμένο κόσμο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα προβλήματα της ελληνικής «κρίσης χρέους» είναι ένας ατελείωτος και χωρίς νόημα κύκλος εικόνων απεργιών, εξεγέρσεων και ταραχών, ανάμεσα σε αποσπάσματα ομιλιών και δηλώσεων «υπευθύνων», επικεφαλείς του Δ.Ν.Τ. και οικονομολόγων, από τους οποίους όλοι συμφωνούν ότι «δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση», ότι «τα δάνεια και το πρόγραμμα λιτότητας που επιβλήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση από την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν την Ελλάδα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του χρέους της και ότι θα τροποποιήσουν τις υπερβολικά γενναιόδωρες συντάξεις των Ελλήνων και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.
Ωστόσο, η μυθοπλασία του τεμπέλη, προνομιούχου Έλληνα βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα. Οι μισθοί, ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους, είναι ιδιαίτερα χαμηλοί και οι τιμές των ειδών καθημερινής χρήσης είναι τόσο υψηλές όσο αυτές στη Δυτική Ευρώπη. Και όπως λένε στην Ελλάδα «παίρνουμε μισθούς Τρίτου Κόσμου, πληρώνουμε ευρωπαϊκές τιμές».
Κατά τους τελευταίους μήνες είδαμε μια σχεδόν καταστροφική πτώση του βιοτικού επιπέδου. Η ανεργία κυμαίνεται τώρα πάνω από το 20%, η ανάγκη επισιτιστικής βοήθειας και ιατρικής περίθαλψης μέσω φιλανθρωπικών ιδρυμάτων έχει αυξηθεί μαζικά και οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν πάψει, σε πολλές περιπτώσεις, να υφίστανται. Οι μόνες υπηρεσίες του κράτους που εξακολουθούν να λειτουργούν κανονικά είναι η αστυνομία και ο στρατός.
Οι απλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν δέχονται αυτή τη συλλογική τιμωρία χωρίς μάχη. Η λαϊκή άρνηση και η αντίσταση στα μέτρα λιτότητας του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε. έχουν γίνει μέρος της καθημερινής ζωής των ανθρώπων στην Ελλάδα. Από τις απεργίες, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις στις καθημερινές πράξεις της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων στον αγώνα.
Η αντίσταση είναι πλέον μαζικό φαινόμενο, από τους εργαζόμενους στην ηλεκτρική ενέργεια που βοηθούν τους ανθρώπους στην επανασύνδεση του ηλεκτρικού τους, ανθρώπους που μοιράζονται τα εισιτήριά τους για τη δημόσια συγκοινωνία και εκείνους που αρνούνται να πληρώσουν στα διόδια στις εθνικές οδούς. Ολόκληρη η κοινωνία βρίσκεται στον αγώνα. Εργαζόμενοι, σπουδαστές, συνταξιούχοι, αγρότες και άνεργοι, στους χώρους εργασίας, τις τοπικές συνελεύσεις, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα δημαρχεία και άλλα δημόσια κτίρια.
Ελάτε στις 29 Μαρτίου στο φόρουμ αυτό για την ελληνική κρίση χρέους, με ζωντανές συνεντεύξεις μέσω Skype με συμμετέχοντες στα κοινωνικά αυτά κινήματα, με μουσική από το συγκρότημα Ρεμπέτικη Κομπανία και ποίηση από Ελληνοαυστραλούς συγγραφείς.
Όλα τα έσοδα της βραδιάς θα σταλούν για την υποστήριξη του αντιμνημονιακού κινήματος στην Ελλάδα.
Facebook: http://www.facebook.com/events/384223368273951/
...
“Δε φαντάζονται ότι μια κοινωνία μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αφέντες και υπηρέτες, χωρίς αρχηγούς και στρατιώτες ”
J. De jacques
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι δημοσιεύσεις αυτές έχουν σαν στόχο ή την πρόθεση να ξανανοίξουν τη συζήτηση σχετικά με την οργάνωση, τον αυθορμητισμό και την συνείδηση. Πιστεύουμε ότι η παρούσα κατάσταση καθιστά επίκαιρη αυτήν τη συζήτηση από την στιγμή που θέλουμε να βάλλουμε το λιθαράκι για την δημιουργία προοπτικά ενός πλατιού ελευθεριακού επαναστατικού κινήματος[5] ταυτόχρονα με την αργή αλλά σταθερή ανανέωση του αναρχικού χώρου.
Εκείνο που είναι ενδιαφέρον, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι οι νέες καταστάσεις που προβάλλουν στο προσκήνιο – παράλληλα...
Απόσπασμα από την μπροσούρα «Οργάνωση και Αγώνας για την Αναρχία" του Γιώργου Μεριζιώτη
I. Αρχές της αμεσοδημοκρατικής δομής
Το αξιακό μας περιβάλλον
Από τη στιγμή που ένα μέρος του κινήματός μας παύει να είναι κολλημένο επίμονα στην ιδεολογία της αδιαρθρωσίας, της μερικότητας, της αποσπασματικότητας και του ατομιστικού αφορμαλισμού θα είναι έτοιμο και ώριμο να αναπτύξει εκείνες τις μορφές οργάνωσης που θα ταιριάζουν καλύτερα στην αναρχική, ελευθεριακή λειτουργία του. Δυστυχώς, στην εποχή του μη αυτονόητου και της σύγχυσης, είμαστε υποχρεωμένοι να μιλάμε για την «κοινωνική αναρχία», λες και δεν είναι. Εδώ χρειάζεται να διευκρινίσουμε κάτι. Εμείς θεωρούμε την άμεση δημοκρατία σαν ιδιοσυστατικό της...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018