«”Αν θέλετε νά έχετε τέκνα άνευ τιμής, άν νομίζετε δτι άτιμάζομεν τό Ίδρυμα τούτο, τότε περιττόν νά λεγόμεθα τρόφιμοι αυτού, άς κλείση δέ προτιμότερον όπως μή επεκτείνεται ή ατιμία καί πρός τούς προγενέστερους! Ημείς δμως τ’ άναντία φρονούντες, άπεφασίσαμεν νά συνταφώμεν μετ’ αύτου. Δηλουμεν δέ προσέτι, οτι, ούτε κυβέρνησις, ούτε άλλη τις μεγαλύτερα δύναμις, αν ύπάρχη έν τω κράτει, θά μας έκβιάση· καί είς δέ άστυφύλαξ, αν τολμήση νά πατήση τόν περίβολον, ή τό πεζοδρόμιον του Πανεπιστημίου, θά φονευθή».
Πρόκειται για μια “υπόσχεση” των καταληψιών φοιτητών του πανεπιστήμιου πριν από πάνω έναν αιώνα, το 1897. Η παραπάνω υπόσχεση από τους φοιτητές προέκυψε εν μέσω ταραχών που θα μέναν στην ιστορία ως τα “Γαλβανικά”. Γεγονότα που ξεκίνησαν το Δεκέμβρη του 1896 από μια αντιπαράθεση μεταξύ του καθηγητή της ιατρικής σχολής Ι.Γαλβάνη και φοιτητών για θέματα που αφορούσαν τον τρόπο εξέτασης του μαθήματος του και στο λεκτικό επεισόδιο που ακολούθησε.
Τα γεγονότα έχουν ομολογουμένως … ενδιαφέρουσες πτυχές : από προπηλακισμούς και γιουχαρίσματα καθηγητών,πρυτάνεων και απεργοσπαστών φοιτητών, πετροβολισμούς σε αστυνομικούς , ξιφομαχίες , ανταλλαγές πυροβολισμών και βασανισμούς από τους μπάτσους , ένοπλη φοιτητική κατάληψη του πανεπιστημίου και πολιορκία του από τον αρχι-μπάτσο Μπαϊρακτάρη , δυναμίτη , ρεβόλβερ και τουφέκια , συνωμοτικές συσκέψεις, εφοδιασμούς από υπονόμους και συγκρούσεις…
ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ 1896 ‘Ή ΤΟ ΠΡΩΤΟ «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ»
Το παρακάτω κείμενο είναι σκαναρισμένο από το βιβλίο :
“Ελληνικό φοιτητικό κίνημα 1821-1973” Χ.Λάζος εκδ.Γνώση σ.164-178
Φτάνουμε μέ τό παρόν κεφάλαιο σ’ ένα πολύ αξιόλογο Ιστορι κό γεγονός, πού έλαβε χώρα στήν Αθήνα του 1896, καί του οποίου οί συνέπειες ήταν σημαντικές. Τό γεγονός αυτό θά μπορούσε νά χαρακτηριστεί σάν ή πρώτη στήν ιστορία του φοιτητικού κινήματος κατάληψη κτιρίου, καί, δπως έδειξαν τά επεισόδια πού επακολούθησαν, στάθηκε τυπικά ένα πρώτο «Πολυτεχνείο».
1. Τά «Γαλβανικά»
Ή αφορμή γιά νά αρχίσουν τά επεισόδια ήταν εντελώς ασήμαντη· ξεκίνησε άπό ένα καθαρά τυπικό αίτημα γιά νά εξε λιχτεί σέ μιά προσωπική διαμάχη μεταξύ τού καθηγητή Ίουλ. Γαλβάνη (άπ’ δπου καί τά επεισόδια χαρακτηρίστηκαν σάν «Γαλβανικά») καί τών φοιτητών του της Ιατρικής, τούς οποίους υπέβαλλε εντελώς αδικαιολόγητα σέ υπερβολικές θυ σίες καί οικονομικές επιβαρύνσεις, καθυστερώντας νά τούς εξετάσει καί νά τούς δώσει τό απολυτήριο τους. Οί φοιτητές προκειμένου νά λυθεί ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα, έκλέξανε μιά επιτροπή γιά νά συναντηθεί μαζί του καί νά τού εκθέσει τά προβλήματα τους, άλλά δταν, στίς 16 Νοεμβρίου 1896, ή επι τροπή επιχείρησε νά εκπληρώσει τήν αποστολή της, έτυχε μιας σκαιής συμπεριφοράς άπό μέρους τού καθηγητή, ή οποία εξελίχτηκε σέ άπρεπη, μέ τόν καθηγητή Γαλβάνη νά λέει τά έξης: «…Είσθε ανάξιοι νά κατέχητε τάς φοιτητικός έδρας καί ατιμάζετε τήν Ελλάδα καί τό Έλληνικόν Πανεπιστήμιον». Μετά τήν ατιμωτική αυτή φράση τού καθηγητή, οί φοιτητές, δλοι μαζί, γεμάτοι όργή, τού απάντησαν: «Είσθε έσεϊς ανάξιος νά κατέχητε τήν καθηγητικήν έδραν τού Εθνικού Πανεπιστη μίου» καί αποχώρησαν δλοι άπό τήν αίθουσα τής χειρουργι κής, σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας.
Τήν ίδια μέρα στίς 4 μ.μ....
Η τραγική ιστορία δύο ξεχασμένων μαρτύρων που πέθαναν στην ηλεκτρική καρέκλα γιατί πίστεψαν στον άνθρωπο
1ον
(«Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ», Τρίτη 22 Μαρτίου 1972, σελ. 4)
Σάκκο και Βαντσέτι: για τα παιδιά του Μαΐου του 1971 είναι ο τίτλος ενός φιλμ. Ενός φιλμ που ξαναγεννά τους δύο ξεχασμένους μάρτυρας του προλεταριάτου της δεκαετίας του 1920.
«Τα λόγια μας, οι ζωές μας, τα βάσανά μας δεν είναι τίποτε. Ας μας πάρουν τις ζωές μας, ζωές ενός καλού τσαγκάρη και ενός φτωχού ψαρά. Αυτό είναι ό,τι μπορούν να κάνουν! Αυτή η τελευταία στιγμή είναι...
Ένα μικρό άρθρο γραμμένο αρχικά στον γαλλικό Τύπο από τον κινέζο αναρχικό Li Pei-Kan (γνωστός γενικά στις αγγλόφωνες χώρες ως Ba Jin) που εξιστορεί παθιασμένα την ακροδεξιά καμπάνια τρομοκράτησης των αναρχικών, κομμουνιστών, σοσιαλιστών και Κορεατών στην Ιαπωνία, στον απόηχο του μεγάλου σεισμού το 1923 και την επακόλουθη αντίδραση μερικών αναρχικών οι οποίοι αναζήτησαν την εκδίκηση για τις δολοφονίες συντρόφων τους.
Στις 20 Φεβρουαρίου του 1928, ο Ιάπωνας σύντροφος Wada Kyutaro πεθαίνει στις φυλακές της Akita, της πιο παγωμένης περιοχής στην βόρεια Ιαπωνία. Τα νέα του θανάτου του ήταν ένα σκληρό χτύπημα για μένα. Για πολύ...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018